Makuch Jakub, Zmiana planu miejscowego a stwierdzenie wygaśnięcia decyzji o nakazie rozbiórki obiektu budowlanego

Przesłanką wydania decyzji nakazującej rozbiórkę obiektu budowlanego może być m.in. brak zgodności popełnionej samowoli budowlanej z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (art. 48 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 48 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane dalej p.bud.). Powstaje jednak pytanie, czy możliwe jest skuteczne domaganie się stwierdzenia wygaśnięcia ostatecznej decyzji rozbiórkowej w sytuacji, gdy uległy zmianie przepisy planu miejscowego w sposób pozwalający zalegalizować samowolnie wzniesiony obiekt? Skoro bowiem sporna budowa, po zmianie planu miejscowego, znajduje się na terenie, który przewidziany został pod określony rodzaj zabudowy, to wydawać się może, że taki stan uprawnia do przyjęcia, iż wydana uprzednio decyzja rozbiórkowa traci swą aktualność (tj. staje się bezprzedmiotowa), co uzasadniać może stwierdzenie jej wygaśnięcia na podstawie art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a.

W orzecznictwie sądowoadministracyjnym dostrzec można dwa przeciwstawne zapatrywania odnośnie opisanego problemu. Według jednego z nich, korzystnego dla inwestora dopuszczającego się samowoli budowlanej, zmiana planu miejscowego przed wykonaniem decyzji rozbiórkowej może świadczyć o bezprzedmiotowości takiej decyzji i stanowić podstawę do stwierdzenia jej wygaśnięcia. Zwolennicy poglądu odmiennego wskazują natomiast, że zmiana w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie może mieć żadnego wpływu na decyzję nakazującą rozbiórkę obiektu budowlanego. Miarodajny jest tu bowiem wyłącznie stan prawny i faktyczny obowiązujący w dacie orzekania o samowoli budowlanej.