Makuch Jakub, Ściągnięcie od organu administracji na rzecz Skarbu Państwa nieuiszczonego przez skarżącego wpisu sądowego w sytuacji uwzględnienia skargi przez organ w trybie autokontroli

Z art. 200 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - dalej p.p.s.a. wynika, że sąd administracyjny nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W sytuacji zaś, gdy brak uiszczenia należnej opłaty sąd stwierdzi na rozprawie poprzedzającej wydanie orzeczenia kończącego postępowanie w danej instancji lub na posiedzeniu niejawnym poprzedzającym wydanie takiego orzeczenia – zobowiązany jest zastosować art. 223 § 2 p.p.s.a. Przepis ten jest podstawą prawną do nakazania ściągnięcia należnej opłaty sądowej od strony, która obowiązana była ją uiścić albo od innej strony, która powinna ponieść koszty postępowania sądowego. Stosowanie tego przepisu budzi jednak wątpliwości w praktyce sądowoadministracyjnej. Powstaje bowiem pytanie, czy ma on także zastosowanie w sytuacji skorzystania przez organ administracji z instytucji autokontroli. Jeżeli bowiem skarga nie została opłacona przez skarżącego, a organ ją uwzględni w całości stosując art. 54 § 3 p.p.s.a., istnieje wątpliwość, czy sąd administracyjny w postanowieniu umarzającym postępowanie, uprawniony jest do nakazania ściągnięcia na rzecz Skarbu Państwa od organu administracji kwoty wpisu, którego skarżący nie uiścił wnosząc skargę. Źródłem sporu jest ocena, czy w przedstawionej sytuacji wpis od skargi jest „opłatą należną”.