Krudysz Marcin, Pojęcie „zakończenia wojny” na gruncie ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich

Jak wynika z art. 2 ust. 2 lit. a ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, represją jest deportacja (wywiezienie) do pracy przymusowej na okres co najmniej 6 miesięcy z terytorium państwa polskiego, w jego granicach sprzed dnia 1 września 1939 r., na terytorium III Rzeszy i terenów przez nią okupowanych w okresie wojny w latach 1939-1945.

Niniejszy problem dotyczy rozstrzygnięcia, jak na gruncie powyższego przepisu interpretować pojęcie „zakończenia wojny”. Według jednego z poglądów, należy je wiązać z datą 8 maja 1945 r. Inne stanowisko natomiast utożsamia „zakończenie wojny” z chwilą wyzwolenia danego terenu spod okupacji niemieckiej.