Zbiegień-Turzańska Anna, Specjalne zasady reprezentacji spółdzielni

Specjalne zasady reprezentacji spółdzielni obowiązują zarówno w obszarze stosunków prawnych zachodzących między spółdzielnią a członkiem jej zarządu, jak i w sporze dotyczącym ważności uchwały walnego zgromadzenia spółdzielni, o ile spór taki został zainicjowany przez zarząd. W pierwszym ze wskazanych przypadków kompetencję do reprezentowania spółdzielni przyznano radzie nadzorczej (por. art. 46 § 1 pkt 8 ustawy z 16.09.1982 r. – Prawo spółdzielcze ). W drugim obszarze stosowne uprawnienie z zakresu reprezentacji przysługuje, co do zasady, pełnomocnikowi ustanowionemu przez radę nadzorczą bądź walne zgromadzenie (por. art. 42 § 5 pr. spółdz.). Uzasadnieniem dla powyższych rozwiązań – polegających na odstąpieniu od ogólnego modelu reprezentacji – jest (potencjalny) konflikt interesów pomiędzy piastunem a reprezentowaną przez niego osobą. Wykonywanie specjalnych zasad reprezentacji spółdzielni przez radę nadzorczą bądź pełnomocnika powołanego przez radę nadzorczą (rzadziej walne zgromadzenie) nastręcza jednak wiele trudności. Wynikają one po części z tego, że podmioty (organy) występujące w ramach reprezentacji szczególnej nie są – z natury rzeczy – przystosowane do składania i przyjmowania oświadczeń woli. W niniejszym artykule przedstawiono najistotniejsze problemy prawne, jakie wiążą się z wykonywaniem szczególnych zasad reprezentacji w prawie spółdzielczym.