Kotlarz Marcin, Cel, granice i metody waloryzacji w prawie cywilnym i bankowym

Problem utrzymania wartości świadczeń długookresowych pojawia się zwykle w okresach kryzysów, których skutkiem jest znacząca zmiana wartości pieniądza. W Polsce w XX w. miały miejsce dwa wydarzenia, które obniżając jego siłę nabywczą, postawiły pod znakiem zapytania zasadność umarzania zobowiązań zgodnie z zawartymi umowami i podważyły sens zawierania nowych. Pierwszym z nich była hiperinflacja, która nastąpiła po I wojnie światowej, drugim hiperinflacja okresu transformacji ustrojowej na przełomie lat 80. i 90. ubiegłego wieku. Następstwem obydwu kryzysów były daleko idące zmiany w prawie pozytywnym i wprowadzenie instrumentów, których ratio legisjest utrzymanie wartości odroczonych świadczeń, wobec spodziewanej zmiany siły nabywczej pieniądza. Gwałtowny przebieg miał zwłaszcza kryzys lat 20. XX w., którego skutki próbowano ograniczyć...