Zasady określania wysokości kar pieniężnych wymierzanych zakładom za przekraczanie ilości pyłów dopuszczalnych do wydalania do powietrza atmosferycznego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1967.40.203

Akt utracił moc

Wersja od: 21 października 1967 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 26 września 1967 r.

w sprawie zasad określania wysokości kar pieniężnych wymierzanych zakładom za przekraczanie ilości pyłów dopuszczalnych do wydalania do powietrza atmosferycznego.

Na podstawie art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 21 kwietnia 1966 r. o ochronie powietrza atmosferycznego przed zanieczyszczaniem (Dz. U. Nr 14, poz. 87) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Wojewódzki organ do spraw ochrony powietrza wymierza zakładom kary pieniężne za przekroczenie dopuszczalnych do wydalania do powietrza atmosferycznego ilości pyłów określonych:

1) dla zakładów nowo budowanych lub przebudowywanych (rozbudowywanych, modernizowanych) - w trybie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 21 kwietnia 1966 r. o ochronie powietrza atmosferycznego przed zanieczyszczaniem (Dz. U. Nr 14, poz. 87), zwanej dalej ustawą,

2) dla zakładów istniejących w dniu 30 lipca 1966 r. - w trybie art. 13 ust. 2 ustawy.

2. W razie wymierzenia zakładowi kary pieniężnej należy równocześnie pociągać do odpowiedzialności karno-administracyjnej osoby fizyczne w zakładzie, winne zaniedbań - zgodnie z art. 14 ustawy.

§  2.

1. Karę pieniężną (§ 1 ust. 1) oblicza się w sposób następujący: ilość pyłów wyrażoną w kg/h, przekraczającą dopuszczalne do wydalania przez dany zakład ilości, mnoży się przez stawkę jednostkową.

2. Stawka jednostkowa wynosi przy przekroczeniu dopuszczalnej do wydalania ilości pyłów:

do 50% - 50 zł za kg/h

od 50 do 100% - 70 zł za kg/h

ponad 100% - 100 zł za kg/h.

§  3.

1. Jeżeli zakład, na który już raz nałożono karę pieniężną, nadal przekracza ilość pyłów dopuszczalnych do wydalania, wojewódzki organ do spraw ochrony powietrza wymierza zakładowi karę pieniężną trzykrotnie wyższą od ustalonej zgodnie z § 2.

2. Karę pieniężną wymienioną w ust. 1 wymierza się co pół roku, aż do czasu zaprzestania przez zakład przekraczania ilości pyłów dopuszczalnych do wydalania.

3. Jeżeli zakład, na który nałożono karę pieniężną, wezwany został na podstawie art. 11 ustawy do usunięcia w wyznaczonym terminie braków lub zaniedbań powodujących przekroczenie ilości pyłów dopuszczalnych do wydalania, następnej kary pieniężnej nie wymierza się przed upływem tego terminu.

§ 4. O nałożeniu na zakład kary pieniężnej wojewódzki organ do spraw ochrony powietrza zawiadamia jednostkę nadrzędną nad danym zakładem.

§ 5. Wpływy z kar pieniężnych stanowią dochody budżetu wojewódzkiego (miasta wyłączonego z województwa).

§ 6. Wykonanie rozporządzenia porucza się Prezesowi Centralnego Urzędu Gospodarki Wodnej oraz prezydiom wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw).

§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1968 r.