Rozdział 3 - Wojskowa renta inwalidzka. - Zaopatrzenie emerytalne żołnierzy zawodowych i ich rodzin.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1983.29.139 t.j.
Akt utracił moc Wersja od: 1 stycznia 1993 r.
Rozdział 3.
Wojskowa renta inwalidzka.
Wojskowa renta inwalidzka.
1.
Wojskowa renta inwalidzka przysługuje żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej, który stał się inwalidą z powodu stałego lub długotrwałego naruszenia sprawności organizmu:1)
w czasie pełnienia czynnej służby wojskowej albo2)
w ciągu 18 miesięcy po zwolnieniu ze służby wojskowej, jeżeli inwalidztwo jest następstwem chorób powstałych lub urazów doznanych w czasie pełnienia służby wojskowej, albo3)
w ciągu 3 lat po zwolnieniu ze służby wojskowej, jeżeli inwalidztwo jest następstwem wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej.2.
Za pozostający w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej uważa się wypadek, który nastąpił w okolicznościach określonych w art. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 53, poz. 342), a okoliczności te i przyczyny wypadku zostały stwierdzone w trybie w niej przewidzianym.3.
Minister Obrony Narodowej ustala w porozumieniu z Ministrami Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Pracy, Płac i Spraw Socjalnych wykaz chorób określonych w ust. 1 pkt 3.1.
Ustala się trzy grupy inwalidów:1)
I grupa - obejmująca żołnierzy, którzy wskutek naruszenia sprawności organizmu są niezdolni do zawodowej służby wojskowej i do wykonywania jakiegokolwiek zatrudnienia oraz wymagają opieki innej osoby,2)
II grupa - obejmująca żołnierzy, którzy wskutek naruszenia sprawności organizmu są niezdolni do zawodowej służby wojskowej i do wykonywania jakiegokolwiek zatrudnienia, lecz nie wymagają opieki innej osoby,3)
III grupa - obejmująca żołnierzy, którzy wskutek naruszenia sprawności organizmu zostali uznani za niezdolnych do zawodowej służby wojskowej, ale są zdolni do wykonywania zatrudnienia przy wykorzystaniu częściowej zdolności do pracy oraz posiadanych kwalifikacji ogólnych i przygotowania zawodowego.2.
Do I lub II grupy inwalidów może być także zaliczony żołnierz, który jest zdolny do wykonywania zatrudnienia, jednakże tylko w specjalnie stworzonych dla niego warunkach albo na specjalnym stanowisku pracy.1.
W zależności od przyczyny powstania inwalidztwa pozostaje ono lub nie pozostaje w związku ze służbą wojskową.2.
Inwalidztwo pozostaje w związku ze służbą wojskową, jeżeli powstało wskutek:1)
zranienia, kontuzji lub innych obrażeń doznanych w walce z wrogiem,2)
zachorowania na froncie lub w związku z przebywaniem na froncie,3)
wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej,4)
chorób zakaźnych panujących w miejscu służbowego pobytu żołnierza,5)
chorób powstałych w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej,6)
istotnego pogorszenia stanów chorobowych w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej.3.
Minister Obrony Narodowej ustala w porozumieniu z Ministrami Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Pracy, Płac i Spraw Socjalnych wykaz chorób określonych w ust. 2 pkt 6.4.
Inwalidztwo nie pozostaje w związku ze służbą wojskową, jeżeli:1)
powstało z innych przyczyn niż określone w ust. 2,2)
jest następstwem wypadku lub choroby, których wyłączną przyczyną było udowodnione przez jednostkę wojskową umyślne lub rażąco niedbałe działanie albo zaniechanie żołnierza naruszające obowiązujące przepisy lub rozkazy, jeżeli jego przełożeni zapewnili warunki odpowiadające tym przepisom i sprawowali we właściwy sposób nadzór nad ich przestrzeganiem, a żołnierz posiadał potrzebne umiejętności do wykonywania określonych czynności i był należycie przeszkolony w zakresie znajomości tych przepisów,3)
jest następstwem wypadku, którego wyłączną przyczyną było zachowanie się żołnierza spowodowane nadużyciem alkoholu,4)
zranienie, kontuzja, obrażenie lub choroba zostały spowodowane przez żołnierza rozmyślnie.1.
O inwalidztwie żołnierzy i związku inwalidztwa ze służbą wojskową orzekają wojskowe komisje lekarskie.2.
Wojskowe komisje lekarskie przeprowadzają również badania kontrolne inwalidów.3.
Ministrowie Obrony Narodowej oraz Pracy, Płac i Spraw Socjalnych określą w drodze rozporządzenia zasady i tryb orzekania o inwalidztwie żołnierzy oraz kierowania inwalidów na badania kontrolne i przeprowadzania tych badań.Rentę inwalidzką z tytułu inwalidztwa nie pozostającego w związku ze służbą wojskową przyznaje się emerytowi na jego wniosek zamiast emerytury, jeżeli stanie się on inwalidą w innym czasie lub z innych przyczyn niż określone w art. 16.
1.
Renta inwalidzka wynosi w procentach podstawy wymiaru:1)
dla inwalidów, których inwalidztwo pozostaje w związku ze służbą wojskową, zaliczonych:a)
do I lub do II grupy - 100%,b)
do III do grupy - 65%;2)
dla inwalidów III grupy, których inwalidztwo powstało wskutek wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą wojskową, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze - 75%3)
dla inwalidów, których inwalidztwo nie pozostaje w związku ze służbą wojskową, zaliczonych:a)
do I lub II grupy - 75%,b)
do III grupy - 55%.2.
Rentę inwalidzką określoną w ust. 1 pkt 1 lit. b), pkt 2 i pkt 3 zwiększa się o 1% podstawy wymiaru za każdy rok wysługi emerytalnej z tytułu służby wojskowej do 10 lat włącznie oraz o 0,5% za każdy następny rok tej wysługi.14 Art. 22 skreślony przez art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym i o świadczeniach z ubezpieczenia społecznego (Dz.U.89.35.190) z dniem 8 czerwca 1989 r.