Art. 10. - Zaopatrzenie emerytalne oraz inne świadczenia dla rolników i ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1977.32.140

Akt utracił moc

Wersja od: 4 listopada 1977 r.

Art.  10. 

1. Renta inwalidzka przysługuje rolnikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) zaliczony został do I lub II grupy inwalidów,

2) wytwarzał w prowadzonym gospodarstwie rolnym i sprzedawał jednostkom gospodarki uspołecznionej produkty rolne o wartości nie mniejszej niż 15.000 zł rocznie, przez okres co najmniej ostatnich 5 lat prowadzenia gospodarstwa przed przekazaniem następcy lub Państwu,

3) opłacał składki na fundusz emerytalny rolników,

4) przekazał następcy lub Państwu gospodarstwo rolne odpowiadające warunkom określonym w art. 2 ust. 1 pkt 4.

2. Warunek określony w ust. 1 pkt 2 uważa się za spełniony, jeżeli rolnik stał się inwalidą I lub II grupy inwalidów przed ukończeniem 30 lat życia albo wskutek wypadku przy pracy w gospodarstwie rolnym lub wskutek choroby zawodowej i sprzedawał jednostkom gospodarki uspołecznionej produkty rolne o wartości nie mniejszej niż 15.000 zł rocznie przez cały okres prowadzenia gospodarstwa rolnego, aż do powstania inwalidztwa, choćby nawet okres ten był krótszy niż 5 lat.

3. Warunek określony w ust. 1 pkt 2 nie jest wymagany, jeżeli rolnik przekazał gospodarstwo rolne Państwu.

4. Wysokość renty inwalidzkiej ustala się według zasad przewidzianych przy ustalaniu wysokości emerytury, z tym że w wypadkach, o których mowa w ust. 2, podstawę wymiaru renty inwalidzkiej stanowi średnia roczna wartość sprzedanych produktów rolnych z całego okresu prowadzenia gospodarstwa rolnego, jeżeli okres ten jest krótszy niż 5 lat.

5. Renta inwalidzka przysługuje łącznie obojgu małżonkom, choćby inwalidą I lub II grupy był tylko jeden z nich. Przepisy art. 9 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio.