Zakres programu monitoringu radiacyjnego środowiska opracowywanego i wdrażanego przez jednostki organizacyjne zakwalifikowane do I lub II kategorii zagrożeń.
Dz.U.2022.2058
Akt obowiązującyROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 9 sierpnia 2022 r.
w sprawie zakresu programu monitoringu radiacyjnego środowiska opracowywanego i wdrażanego przez jednostki organizacyjne zakwalifikowane do I lub II kategorii zagrożeń 1
ZAŁĄCZNIK Nr 1
ZAKRES PROGRAMU MONITORINGU RADIACYJNEGO ŚRODOWISKA NA TERENIE I POZA TERENEM JEDNOSTKI ORGANIZACYJNEJ, W SYTUACJI NORMALNEJ, OPRACOWYWANEGO I WDRAŻANEGO PRZEZ KIEROWNIKA JEDNOSTKI ORGANIZACYJNEJ WYKONUJĄCEJ DZIAŁALNOŚĆ ZAKWALIFIKOWANĄ DO I KATEGORII ZAGROŻEŃ, ZGODNIE Z ZAŁĄCZNIKIEM NR 5 DO USTAWY Z DNIA 29 LISTOPADA 2000 R. - PRAWO ATOMOWE
ZAKRES PROGRAMU MONITORINGU RADIACYJNEGO ŚRODOWISKA NA TERENIE I POZA TERENEM JEDNOSTKI ORGANIZACYJNEJ, W SYTUACJI NORMALNEJ, OPRACOWYWANEGO I WDRAŻANEGO PRZEZ KIEROWNIKA JEDNOSTKI ORGANIZACYJNEJ WYKONUJĄCEJ DZIAŁALNOŚĆ ZAKWALIFIKOWANĄ DO I KATEGORII ZAGROŻEŃ, ZGODNIE Z ZAŁĄCZNIKIEM NR 5 DO USTAWY Z DNIA 29 LISTOPADA 2000 R. - PRAWO ATOMOWE
Lp. | Środowisko lub komponent środowiska | Wielkości mierzone | Kryteria wyboru lokalizacji, rozmieszczenie i liczba punktów poboru lub pomiaru | Warunki poboru lub pomiaru |
1 | Promieniowanie zewnętrzne | 1) moc przestrzennego równoważnika dawki promieniowania jonizującego (H*(10)); 2) widmo promieniowania gamma; 3) wielkość opadu atmo sferycznego; 4) temperatura powietrza; 5) ciśnienie atmosferyczne; | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 2 punkty pomiarowe. 2. W strefie planowania wyprzedzających działań interwencyjnych, zwanej dalej "strefą wewnętrzną" - nie mniej niż 8 punktów pomiarowych rozmieszczonych równomiernie wokół jednostki organizacyjnej. 3. W strefie planowania natychmiastowych działań interwencyjnych, zwanej dalej "strefą zewnętrzną" - nie mniej niż 4 punkty pomiarowe | 1. Pomiar prowadzi się za pomocą stacji automatycznych. 2. Pomiar ciągły. 3. Wyniki pomiarów - nie rzadziej niż raz na godzinę |
6) wilgotność; 7) siła wiatru; 8) kierunek wiatru | rozmieszczone równomiernie wokół jednostki organizacyjnej. 4. W dystansie rozszerzonego planowania - nie mniej niż 4 punkty pomiarowe w miejscowościach o największej liczbie mieszkańców (po jednym punkcie w każdej miejscowości) | |||
przestrzenny równoważnik dawki promieniowania jonizującego (H*(10)) | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 4 punkty pomiarowe rozmieszczone równomiernie. 2. W strefie wewnętrznej - nie mniej niż 4 punkty pomiarowe rozmieszczone równomiernie. 3. W strefie zewnętrznej: 1) nie mniej niż 8 punktów pomiarowych rozmieszczonych równomiernie; 2) nie mniej niż 2 punkty pomiarowe - w miejscowościach o największej liczbie mieszkańców (po jednym punkcie w każdej | 1. Pomiar prowadzi się za pomocą dozymetrów aktywnych. 2. Odczyt zmierzonych dawek - raz na 2 miesiące | ||
miejscowości). 4. W dystansie rozszerzonego planowania: 1) nie mniej niż 6 punktów pomiarowych rozmieszczonych równomiernie; 2) nie mniej niż 2 punkty pomiarowe - w miejscowościach o największej liczbie mieszkańców (po jednym punkcie w każdej miejscowości); 3) nie mniej niż 1 punkt pomiarowy - w miejscu, gdzie przewidywany wpływ jednostki organizacyjnej jest najmniejszy | ||||
indywidualny równoważnik dawki promieniowania jonizującego (Hp(10)) | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 8 punktów pomiarowych rozmieszczonych równomiernie. 2. W strefie wewnętrznej - nie mniej niż 16 punktów pomiarowych rozmieszczonych równomiernie. 3. W strefie zewnętrznej: | 1. Pomiar prowadzi się za pomocą dozymetrów pasywnych. 2. Wymiana dozymetrów i odczyt zmierzonych dawek - | ||
1) nie mniej niż 8 punktów pomiarowych rozmieszczonych równomiernie; 2) nie mniej niż 2 punkty pomiarowe - w miejscowościach o największej liczbie mieszkańców (po jednym punkcie w każdej miejscowości). 4. W dystansie rozszerzonego planowania: 1) nie mniej niż 8 punktów pomiarowych rozmieszczonych równomiernie; 2) nie mniej niż 2 punkty pomiarowe - w miejscowościach o największej liczbie mieszkańców (po jednym punkcie w każdej miejscowości); 3) nie mniej niż 1 punkt pomiarowy w miejscu, gdzie przewidywany wpływ jednostki organizacyjnej jest najmniejszy | raz na kwartał | |||
2 | Aerozole atmosferyczne | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 1 punkt poboru. | 1. Pobór próbki - w sposób ciągły, za |
b) Cs-134, c) 1-131, d) Sr-90, e) Pu-238, f) Pu-239+240; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce | 2. W strefie zewnętrznej - nie mniej niż 1 punkt poboru w kierunku zawietrznym. 3. W dystansie rozszerzonego planowania - nie mniej niż 1 punkt poboru w miejscowościach o największej liczbie mieszkańców (po jednym punkcie w każdej miejscowości) | pomocą urządzeń stacjonarnych. 2. Wymiana filtra - nie rzadziej niż raz na tydzień. 3. Pomiar: 1) emiterów gamma - raz na tydzień; 2) Sr-90, Pu-238 oraz Pu-239+240 - raz na miesiąc zbiorcza próbka z poborów tygodniowych. 4. Dla Cs-137, Cs-134, 1-131, Sr-90, Pu-238 oraz Pu-239+240 należy każdorazowo określać dolny próg | ||
detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | ||||
całkowita aktywność beta | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 1 punkt poboru. 2. W strefie wewnętrznej - nie mniej niż 1 punkt poboru w kierunku zawietrznym. 3. W strefie zewnętrznej - nie mniej niż 1 punkt poboru | 1. Pobór ciągły na filtr. 2 Automatyczna zmiana filtra - nie rzadziej niż raz na godzinę. 3. Pomiar filtra - automatyczny. 4. Wynik pomiaru - nie rzadziej niż raz na godzinę | ||
całkowita aktywność alfa | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 1 punkt poboru. 2. W strefie wewnętrznej - nie mniej niż 1 punkt poboru w kierunku zawietrznym. | 1. Pobór ciągły na filtr. 2. Automatyczna zmiana filtra - nie | ||
3. W strefie zewnętrznej nie mniej niż 1 punkt poboru | rzadziej niż raz na godzinę. 3. Pomiar filtra - automatyczny. 4. Wynik pomiaru - nie rzadziej niż raz na godzinę | |||
stężenie promieniotwórcze HTO w parze wodnej | Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 1 punkt poboru | 1. Pobór próbki - nie rzadziej niż raz na miesiąc. 2. Należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotop ten został wykryty, czy nie | ||
3 | Powietrze atmosferyczne | stężenie promieniotwórcze C-14 | Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 1 punkt poboru | 1. Pobór próbki - nie rzadziej niż raz na |
miesiąc. 2. Należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotop ten został wykryty, czy nie | ||||
stężenie promieniotwórcze: 1) izotopy kryptonu; 2) izotopy ksenonu | Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 1 punkt poboru w miejscu najbardziej prawdopodobnego uwolnienia tych izotopów do środowiska | 1. Pobór próbek - nie rzadziej niż raz na miesiąc. 2. Dla Kr-85 oraz Xe-133 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | ||
4 | Depozycja | 1) stężenie promieniotwórcze: | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - nie | 1. Pomiar prowadzi |
a) Cs-137, b) Cs-134, c) 1-131, d) Co-60; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce | mniej niż 4 punkty pomiarowe rozmieszczone równomiernie. 2. W strefie wewnętrznej - nie mniej niż 4 punkty pomiarowe rozmieszczone równomiernie. 3. W strefie zewnętrznej: 1) nie mniej niż 8 punktów pomiarowych rozmieszczonych równomiernie; 2) nie mniej niż 2 punkty pomiarowe - w miejscowościach o największej liczbie mieszkańców (po jednym punkcie w każdej miejscowości). 4. W dystansie rozszerzonego planowania: 1) nie mniej niż 6 punktów pomiarowych rozmieszczonych równomiernie; 2) nie mniej niż 2 punkty pomiarowe - w miejscowościach o największej liczbie mieszkańców (po jednym punkcie w każdej miejscowości); | się in situ. 2. Pomiar - nie rzadziej niż raz na pół roku. 3. Dla Cs-137, Cs-134, 1-131 oraz Co-60 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | ||
3) nie mniej niż 1 punkt pomiarowy - w miejscu, gdzie przewidywany wpływ jednostki organizacyjnej jest najmniejszy. 5. Na terenie, na którym przewiduje się największą depozycję skażeń promieniotwórczych - nie mniej niż 1 punkt pomiarowy | ||||
5 | Opad | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Cs-134, c) 1-131, d) Sr-90, e) Pu-238, f) Pu-23 9+240, g) HTO w opadzie mokrym, h) C-14 w opadzie mokrym; 2) identyfikacja | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 1 punkt poboru. 2. W strefie wewnętrznej lub strefie zewnętrznej - nie mniej niż 1 punkt poboru w kierunku zawietrznym | 1. Pobór próbek opadu suchego oraz mokrego. 2. Pobór próbek - w sposób ciągły. 3. Pomiar próbki - raz w miesiącu. 4. Pobór próbek opadu mokrego i suchego wykonuje się jednocześnie. 5. Dla Cs-137, |
i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność alfa; 4) całkowita aktywność beta | Cs-134, 1-131, Sr-90, Pu-238, Pu-239+240, HTO oraz C-14 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | |||
6 | Gleba | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Cs-134, c) Sr-90, d) Pu-238, e) Pu-239+240, f) HTO w wilgoci glebowej, g) C-14, h) U-238, | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 4 punkty poboru rozmieszczone równomiernie. 2. W strefie wewnętrznej - nie mniej niż 4 punkty poboru rozmieszczone równomiernie. 3. W strefie zewnętrznej: 1) nie mniej niż 8 punktów poboru rozmieszczonych równomiernie, w tym nie mniej niż 4 punkty poboru na terenie pastwisk lub łąk; | 1. Pobór próbki wykonuje się w każdym punkcie poboru z częstotliwością nie mniejszą niż 1 raz w roku. 2. Dla Cs-137, Cs-134, Sr-90, Pu-238, Pu-239+240, HTO, C-14, U-238, U-235 |
i) U-235, j) U-234; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność alfa; 4) całkowita aktywność beta | 2) nie mniej niż 2 punkty poboru - w miejscowościach o największej liczbie mieszkańców (po jednym punkcie w każdej miejscowości). 4. W dystansie rozszerzonego planowania: 1) nie mniej niż 6 punktów poboru rozmieszczonych równomiernie, w tym nie mniej niż 4 punkty poboru na terenie pastwisk; 2) nie mniej niż 2 punkty poboru - w miejscowościach o największej liczbie mieszkańców (po jednym punkcie w każdej miejscowości); 3) nie mniej niż 1 punkt poboru w miejscu, gdzie przewidywany wpływ jednostki organizacyjnej jest najmniejszy. 5. Na terenie, na którym przewiduje się największą depozycję skażeń promieniotwórczych - nie mniej niż 1 punkt poboru | oraz U-234 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | ||
7 | Warzywa liściaste | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Cs-134, c) 1-131, d) Sr-90, e) HTO, f) OBT, g) C-14, h) Pu-238, i) Pu-239+240, j) Am-241; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność alfa; | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej lub w strefie wewnętrznej - nie mniej niż 2 punkty poboru. 2. W strefie zewnętrznej - nie mniej niż 2 punkty poboru. 3. W dystansie rozszerzonego planowania - nie mniej niż 4 punkty poboru | 1. Pobór próbki - nie rzadziej niż raz na miesiąc, w okresie wegetacji. 2. Pobiera się nie mniej niż 2 próbki z danego punktu pomiarowego. 3. Co najmniej dwa rodzaje warzyw liściastych. 4. Dla Cs-137, Cs-134, 1-131, Sr-90, НТО, OBT, C-14, Pu-238, Pu-239+240 oraz Am-241 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez |
4) całkowita aktywność beta | względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | |||
8 | Warzywa korzeniowe i ziemniaki | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Cs-134, c) 1-131, d) Sr-90, e) HTO, f) OBT, g) C-14, h) Pu-238, i) Pu-23 9+240, j) Am-241; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej lub w strefie wewnętrznej - nie mniej niż 2 punkty poboru. 2. W strefie zewnętrznej - nie mniej niż 2 punkty poboru. 3. W dystansie rozszerzonego planowania - nie mniej niż 2 punkty poboru | 1. Pobór próbek - w okresie zbiorów, w tym nie mniej niż 2 próbki z danego punktu pomiarowego. 2. Co najmniej jeden gatunek warzyw korzeniowych. 3. Co najmniej jedna próbka ziemniaków. 4. Dla Cs-137, Cs-134, 1-131, Sr-90, НТО, OBT, C-14, Pu-238, Pu-239+240 |
gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność alfa; 4) całkowita aktywność beta | oraz Am-241 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | |||
9 | Owoce | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Cs-134, c) 1-131, d) Sr-90, e) HTO, f) OBT, g) C-14, h) Pu-238, i) Pu-239+240, j) Am-241; 2) identyfikacja | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej lub w strefie wewnętrznej - nie mniej niż 1 punkt poboru. 2. W strefie zewnętrznej - nie mniej niż 2 punkty poboru. 3. W dystansie rozszerzonego planowania - nie mniej niż 2 punkty poboru, w szczególności na terenie sadów | 1. Pobór próbek - w okresie zbiorów, w tym nie mniej niż 2 próbki z danego punktu poboru. 2. Co najmniej dwa gatunki owoców. 3. Dla Cs-137, Cs-134,1-131, Sr-90, HTO, OBT, C-14, Pu-238, Pu-239+240 oraz Am-241 należy każdorazowo |
i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność alfa; 4) całkowita aktywność beta | określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | |||
10 | Zboża | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Cs-134, c) 1-131, d) Sr-90, e) HTO, f) OBT, g) C-14, h) Pu-238, i) Pu-23 9+240, j) Am-241; | 1. W strefie wewnętrznej - nie mniej niż 2 punkty poboru. 2. W strefie zewnętrznej - nie mniej niż 2 punkty poboru. 3. W dystansie rozszerzonego planowania - nie mniej niż 4 punkty poboru | 1. Pobór próbek - w okresie żniw, w tym nie mniej niż 2 próbki z danego punktu poboru. 2. Dla Cs-137, Cs-134, 1-131, Sr-90, НТО, OBT, C-14, Pu-238, Pu-239+240 oraz Am-241 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez |
2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność alfa; 4) całkowita aktywność beta | względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | |||
11 | Mleko | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-134, b) Cs-137, c) 1-131, d) K-40, e) Sr-90, f) НТО, g) OBT, h) C-14, i) Pu-238, | 1. Na terenie strefy wewnętrznej - nie mniej niż 1 punkt poboru. 2. Na terenie strefy zewnętrznej - nie mniej niż 1 punkt poboru. 3. W dystansie rozszerzonego planowania - nie mniej niż 2 punkty poboru | 1. Pobór próbek - nie rzadziej niż raz na dwa miesiące, a w okresie wypasania - nie rzadziej niż raz na miesiąc. 2. Dla Cs-137, Cs-134, 1-131, K-40, Sr-90, НТО, OBT, C-14, Pu-238, Pu-239+240 oraz Am-241 należy |
j) Pu-239+240, k) Am-241; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność beta | każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | |||
12 | Mięso (inne niż drób i dziczyzna) | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Cs-134, c) K-40, d) Sr-90, e) HTO, f) OBT, g) C-14, h) Pu-238, i) Pu-239+240, | 1. W strefie zewnętrznej - nie mniej niż 1 punkt poboru. 2. W dystansie rozszerzonego planowania - nie mniej niż 1 punkt poboru | 1. Pobór próbek mięśni i podrobów (wątroba, nerki) - nie rzadziej niż raz na rok, w szczególności pod koniec okresu wypasu zwierząt. 2. Co najmniej dwa gatunki zwierząt hodowlanych. |
j) Am-241; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność beta | 3. Dla Cs-137, Cs-134, K-40, Sr-90, НТО, OBT, C-14, Pu-238, Pu-239+240 oraz Am-241 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | |||
13 | Drób | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Cs-134, c) Sr-90, d) HTO, e) OBT, f) C-14, g) Pu-238, h) Pu-239+240, | 1. W strefie zewnętrznej - nie mniej niż 1 punkt poboru. 2. W dystansie rozszerzonego planowania - nie mniej niż 1 punkt poboru | 1. Pobór próbek mięśni oraz podrobów (wątroba, nerki) - nie rzadziej niż raz na rok, w III kwartale. 2. Dla Cs-137, Cs-134, Sr-90, НТО, OBT, C-14, Pu-238, Pu-239+240 oraz Am-241 |
i) Am-241; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność beta | należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | |||
14 | Dziczyzna | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Cs-134, c) Sr-90, d) HTO, e) OBT, f) C-14, g) Pu-238, h) Pu-239+240, i) Am-241; | Próbki pobiera się w dystansie rozszerzonego planowania od zwierzyny łownej pozyskanej w drodze polowań lub odłowów | 1. Pobór próbek mięśni oraz podrobów (wątroba, nerki) - nie rzadziej niż raz na rok, w III kwartale, w tym nie mniej niż 2 gatunki zwierząt łownych. 2. Dla Cs-137, Cs-134, Sr-90, HTO, OBT, C-14, Pu-238, |
2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność beta | Pu-239+240 oraz Am-241 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | |||
15 | Jaja | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Cs-134, c) Sr-90, d) HTO, e) OBT, f) C-14, g) Pu-238, h) Pu-239+240, i) Am-241; 2) identyfikacja | 1. W strefie zewnętrznej - nie mniej niż 1 punkt poboru. 2. W dystansie rozszerzonego planowania - nie mniej niż 1 punkt poboru | 1. Pobór próbek - nie rzadziej niż raz na rok. 2. Dla Cs-137, Cs-134, Sr-90, HTO, OBT, C-14, Pu-238, Pu-239+240 oraz Am-241 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te |
i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność beta | zostały wykryte, czy nie | |||
16 | Woda pitna | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Rn-222, b) Cs-137, c) Cs-134, d) HTO, e) C-14, f) Co-60, g) 1-131, h) K-40, i) U-238, j) U-235, k) U-234, | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - 1 punkt poboru w każdym ujęciu wody pitnej (wodociągi, studnie). 2. W strefie wewnętrznej - 1 punkt poboru w każdym ujęciu wody pitnej (wodociągi, studnie). 3. W strefie zewnętrznej oraz w dystansie rozszerzonego planowania - nie mniej niż 20 punktów poboru, w tym co najmniej 7 punktów poboru w indywidualnych ujęciach wody pitnej (studnie) | 1. Pobór próbek - nie rzadziej niż raz na pół roku, z ujęć wody pitnej. 2. Dla Rn-222, Cs-137, Cs-134, HTO, C-14, Co-60, 1-131, K-40, U-238, U-235, U-234, Th-232, Ra-226, Ra-228, Pb-210, Po-210, Pu-238, Pu-239+240 oraz Am-241 należy |
l) Th-232, m) Ra-226, n) Ra-228, o) Pb-210, p) Po-210, r) Pu-238, s) Pu-239+240, t) Am-241; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność alfa; 4) całkowita aktywność beta | każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | |||
17 | Woda gruntowa | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Rn-222 w wodzie | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - 1 punkt poboru. | 1. Analizie poddaj e się dwie frakcje |
filtrowanej, b) Cs-137, c) HTO, d) C-14, e) K-40, f) U-238, g) U-235, h) U-234, i) Th-232, j) Po-210, k) Pu-238, l) Pu-23 9+240, m) Am-241; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych | 2. W strefie wewnętrznej - nie mniej niż 8 punktów poboru rozmieszczonych równomiernie. 3. W strefie zewnętrznej - 2 punkty poboru, w pobliżu największych skupisk ludzkich | pomiarowe: 1) woda filtrowana; 2) sedyment odfiltrowany z wody. 2. Pobór próbek w każdej lokalizacji - nie rzadziej niż raz na miesiąc. 3. Dla Rn-222, Cs-137, НТО, C-14, K-40, U-238, U-235, U-234, Th-232, Po-210, Pu-238, Pu-239+240 oraz Am-241 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy | ||
w próbce; 3) całkowita aktywność alfa; 4) całkowita aktywność beta | izotopy te zostały wykryte, czy nie | |||
18 | Woda drenażowa | 1) moc przestrzennego równoważnika dawki promieniowania jonizującego (H*(10)); 2) widmo promieniowania gamma; 3) temperatura wody | Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 1 punkt pomiarowy, w tym na głównym kolektorze wody drenażowej | 1. Pomiar prowadzi się za pomocą stacji dozymetrycznej. 2. Pomiar ciągły. 3. Wyniki pomiarów - nie rzadziej niż raz na godzinę |
1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) 1-131, c) Sr-90, d) HTO, e) C-14, f) K-40, g) Pu-238, | Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 1 punkt poboru, w tym na głównym kolektorze wody drenażowej | 1. Pomiar próbek. 2. Pomiar wartości całkowitej aktywności alfa, całkowitej aktywności beta, stężenia HTO oraz pomiar emiterów gamma - za pomocą wysokorozdzielczej | ||
h) Pu-239+240; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność beta; 4) całkowita aktywność alfa | spektrometrii promieniowania gamma raz na tydzień. 3. Pomiar stężenia Sr-90, C-14, Pu-238 oraz Pu-239+240 - raz na kwartał. 4. Dla Cs-137, 1-131, Sr-90, НТО, C-14, K-40, Pu-238 oraz Pu-239+240 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | |||
19 | Pasze świeże, w tym trawa | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 1 punkt poboru. | 1. Pobór próbek - nie rzadziej niż raz na |
b) Cs-134, c) 1-131, d) Sr-90, e) HTO, f) OBT, g) C-14, h) Pu-238, i) Pu-23 9+240, j) Am-241; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność alfa; 4) całkowita aktywność beta | 2. W strefie zewnętrznej - nie mniej niż 4 punkty poboru na terenie pastwisk lub łąk. 3. W dystansie rozszerzonego planowania - nie mniej niż 4 punkty poboru na terenie pastwisk. 4. Na terenie, na którym przewiduje się największą depozycję skażeń promieniotwórczych - nie mniej niż 1 punkt poboru. 5. Powyższe punkty poboru wyznacza się w tych samych miejscach co punkty poboru próbek gleby | pół roku. 2. Dla Cs-137, Cs-134, 1-131, Sr-90, НТО, OBT, C-14, Pu-238, Pu-239+240 oraz Am-241 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | ||
20 | Bioindykatory | 1) stężenie promieniotwórcze: | Na terenie, na którym przewiduje się największą | 1. Pobór próbek - |
(grzyby, mchy, porosty, igliwie, liście) | a) Cs-137, b) Cs-134, c) Ra-226, d) 1-131, e) Ac-228, f) K-40, g) Pb-210, h) Sr-90, i) НТО, j) OBT, k) C-14, l) Pu-238, m) Pu-239+240, n) Am-241; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów | depozycję skażeń promieniotwórczych - nie mniej niż 2 punkty poboru | nie rzadziej niż raz na rok. 2. Bioindykatory - z nie mniej niż 4 gatunków. 3. Dla Cs-137, Cs-134, Ra-226, 1-131, Ac-228, K-40, Pb-210, Sr-90, HTO, OBT, C-14, Pu-238, Pu-239+240 oraz Am-241 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | |
gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność alfa; 4) całkowita aktywność beta | ||||
21 | Woda powierzchniowa | 1) moc przestrzennego równoważnika dawki promieniowania jonizującego (H*(10)); 2) widmo promieniowania gamma; 3) temperatura wody | 1. W miejscu zrzutu ścieków z obiektu jądrowego do zbiornika wodnego - co najmniej 1 punkt pomiarowy. 2. Jeżeli zrzut ścieków z obiektu jądrowego jest realizowany do morza, dodatkowy punkt pomiarowy wyznacza się w odległości nie większej niż 5 km od miejsca zrzutu | 1. Pomiar prowadzi się za pomocą stacji dozymetrycznej. 2. Pomiar ciągły. 3. Wyniki pomiarów - nie rzadziej niż raz na godzinę |
1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Sr-90, c) HTO, d) C-14, e) K-40, f) Pb-210, | 1. Punkty poboru wyznacza się w: 1) każdej lokalizacji zrzutu ścieków z obiektu jądrowego, to jest: a) w przypadku lokalizacji obiektu jądrowego w pobliżu wód płynących (rzeka, kanał) - poniżej miejsca zrzutu ścieków z obiektu jądrowego w strefie, gdzie zrzut ścieków | 1. Pomiar próbek. 2. Pobór próbki - nie rzadziej niż raz na pół roku, dla każdej lokalizacji i głębokości poboru. 3. W przypadku | ||
g) Ra-226, h) U-238, i) U-235, j) U-234, k) Th-232, 1) Pu-238, m) Pu-23 9+240, n) Am-241, o) Po-210; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność alfa; 4) całkowita aktywność beta | oraz woda rzeczna są dobrze wymieszane, nie mniej niż 1 punkt poboru, b) w przypadku lokalizacji obiektu jądrowego w pobliżu wód stojących - poniżej miejsca zrzutu ścieków z obiektu jądrowego w strefie, gdzie zrzut ścieków oraz woda zbiornika są dobrze wymieszane, nie mniej niż 1 punkt poboru, c) w przypadku lokalizacji obiektu jądrowego w pobliżu morza - w odległości nie większej niż 1 km od punktu zrzutu, gdzie zrzut ścieków oraz woda morska są dobrze wymieszane, nie mniej niż 1 punkt poboru, d) powyżej miejsca zrzutu, w kierunku przeciwnym do kierunku spływu wód powierzchniowych - nie mniej niż 1 punkt poboru, w celu otrzymania wartości bazowych stężeń; | lokalizacji obiektu jądrowego w pobliżu morza pobór należy wykonać na dwóch głębokościach: do 2 m od powierzchni wody oraz 1 m powyżej dna morskiego. 4. Dla Cs-137, Sr-90, HTO, C-14, K-40, Pb-210, Ra-226, U-238, U-235, U-234, Th-232, Pu-238, Pu-239+240, Am-241 oraz Po-210 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te | ||
2) pobliżu ujść rzek przepływających przez teren wyznaczony przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę wewnętrzną i strefę zewnętrzną; jeżeli ujścia rzek znajdują się poza wyżej wymienionym terenem, pobór próbek wykonuje się na granicy dystansu rozszerzonego planowania; 3) zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę wewnętrzną i strefę zewnętrzną, stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, w tym hodowli ryb, lub rekreacyjnych, w szczególności kąpieli i uprawiania sportów wodnych. 2. Punkty poboru lokalizuje się w sposób | zostały wykryte, czy nie | |||
niwelujący negatywne oddziaływanie instalacji hydrotechnicznych na wyniki pomiaru | ||||
22 | Ryby | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Sr-90, c) HTO, d) OBT, e) C-14, f) K-40, g) Pu-238, h) Pu-23 9+240, i) Th-232, j) Am-241; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych | 1. Jeżeli jednostka organizacyjna jest zlokalizowana w odległości do 30 km od linii brzegowej morza, wyznacza się: 1) nie mniej niż 2 punkty poboru w wodach morskich; 2) nie mniej niż 1 punkt poboru w wodach śródlądowych. 2. Jeżeli jednostka organizacyjna jest zlokalizowana w odległości większej niż 30 km od linii brzegowej Morza Bałtyckiego, wyznacza się nie mniej niż 3 punkty poboru w wodach śródlądowych | 1. Pobór próbek - nie rzadziej niż raz na rok, w odległości do 30 km od jednostki organizacyjnej, w tym nie mniej niż 3 gatunki ryb, włączając 1 gatunek denny. 2. Dla Cs-137, Sr-90, НТО, OBT, C-14, K-40, Pu-238, Pu-239+240, Th-232 oraz Am-241 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te |
w próbce; 3) całkowita aktywność beta | zostały wykryte, czy nie | |||
23 | Skorupiaki i mięczaki | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Sr-90, c) HTO, d) OBT, e) C-14, f) K-40, g) Pu-238, h) Pu-239+240, i) Th-232, j) Am-241; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych | 1. Jeżeli jednostka organizacyjna jest zlokalizowana w odległości do 30 km od linii brzegowej morza, wyznacza się w strefie przybrzeżnej morza nie mniej niż 3 punkty poboru w odległości do 30 km od jednostki organizacyjnej, w szczególności na wysokości ujść rzek przepływających przez obszar w odległości do 30 km od jednostki organizacyjnej. 2. Jeżeli jednostka organizacyjna jest zlokalizowana w odległości powyżej 30 km od linii brzegowej morza, nie dokonuje się poboru skorupiaków i mięczaków | 1. Pobór próbek - nie rzadziej niż raz na rok, w tym nie mniej niż 2 gatunki skorupiaków oraz mięczaków w strefie do 30 km od jednostki organizacyjnej. 2. Dla Cs-137, Sr-90, НТО, OBT, C-14, K-40, Pu-238, Pu-239+240, Th-232 oraz Am-241 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te |
w próbce; 3) całkowita aktywność beta | zostały wykryte, czy nie | |||
24 | Flora wodna | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Sr-90, c) HTO, d) OBT, e) C-14, f) K-40, g) Pu-238, h) Pu-239+240, i) Th-232, j) Am-241; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych | 1. Jeżeli jednostka organizacyjna jest zlokalizowana w odległości do 30 km od linii brzegowej morza, wyznacza się: 1) w strefie przybrzeżnej morza - nie mniej niż 2 punkty poboru w wodzie morskiej; 2) na plaży nadmorskiej w miejscu akumulacji osadów poniżej jednostki organizacyjnej z rurociągu lub kanału zrzutowego odprowadzającego wodę z jednostki organizacyjnej, zgodnie z przepływem prądów morskich - nie mniej niż 1 punkt poboru. 2. W wodach śródlądowych - nie mniej niż 2 punkty poboru | 1. Pobór próbek w morzu oraz w wodach śródlądowych - nie rzadziej niż raz na rok. 2. Pobiera się nie mniej niż 2 gatunki flory wodnej. 3. W przypadku poboru próbek zarówno w morzu, jak i w wodach śródlądowych dopuszcza się pobór odpowiednio nie mniej niż 1 gatunku flory wodnej występującego lokalnie w polskiej |
w próbce; 3) całkowita aktywność beta | strefie przybrzeżnej morza oraz nie mniej niż 1 gatunku flory wodnej występującego lokalnie w wodach śródlądowych w regionie lokalizacji. 4. Dla Cs-137, Sr-90, НТО, OBT, C-14, K-40, Pu-238, Pu-239+240, Th-232 oraz Am-241 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | |||
25 | Organizmy denne | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, | 1. W strefie przybrzeżnej morza lub zbiornikach wodnych śródlądowych - nie mniej niż | 1. Pobór próbek - nie rzadziej niż raz na |
b) Sr-90, c) HTO, d) OBT, e) C-14, f) K-40, g) Pu-238, h) Pu-23 9+240, i) Th-232, j) Am-241; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność beta | 2 punkty poboru. 2. Pobór próbek w strefie przybrzeżnej morza wykonuje się w odległości do 1 km od linii brzegowej, w przypadku gdy jednostka organizacyjna jest zlokalizowana w odległości do 30 km od linii brzegowej | rok. 2. Dla Cs-137, Sr-90, НТО, OBT, C-14, K-40, Pu-238, Pu-239+240, Th-232 oraz Am-241 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | ||
26 | Osady denne | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, | 1. Punkty poboru wyznacza się, uwzględniając lokalizację punktów poboru wody | 1. Pobór próbek - nie rzadziej niż raz na |
b) Co-60, c) Sr-90, d) HTO, e) C-14, f) K-40, g) Pu-238, h) Pu-239+240, i) Th-232, j) Am-241, k) Po-210; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność beta | powierzchniowej. 2. Punkty poboru wyznacza się w: 1) każdej lokalizacji zrzutu ścieków z obiektu jądrowego, to jest: a) w przypadku lokalizacji obiektu jądrowego w pobliżu wód płynących (rzeka, kanał) - poniżej miejsca zrzutu ścieków z obiektu jądrowego w strefie, gdzie zrzut ścieków oraz woda rzeczna są dobrze wymieszane, nie mniej niż 1 punkt poboru, b) w przypadku lokalizacji obiektu jądrowego w pobliżu wód stojących - poniżej miejsca zrzutu ścieków z obiektu jądrowego w strefie, gdzie zrzut ścieków oraz woda zbiornika są dobrze wymieszane, nie mniej niż 1 punkt poboru, c) w przypadku lokalizacji obiektu jądrowego w pobliżu morza - w odległości nie | rok. 2. Dla Cs-137, Co-60, Sr-90, HTO, C-14, K-40, Pu-238, Pu-239+240, Th-232, Am-241 oraz Po-210 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | ||
większej niż 1 km od punktu zrzutu, gdzie zrzut ścieków oraz woda morska są dobrze wymieszane, nie mniej niż 1 punkt poboru, d) powyżej miejsca zrzutu, w kierunku przeciwnym do kierunku spływu wód powierzchniowych - nie mniej niż 1 punkt poboru, w celu otrzymania wartości bazowych stężeń; 2) pobliżu ujść rzek przepływających przez teren wyznaczony przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę wewnętrzną i strefę zewnętrzną; jeżeli ujścia rzek znajdują się poza wyżej wymienionym terenem, pobór próbek wykonuje się na granicy dystansu rozszerzonego planowania; 3) zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego | ||||
planowania oraz strefę wewnętrzną i strefę zewnętrzną, stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, w tym hodowli ryb, lub rekreacyjnych, w szczególności kąpieli i uprawiania sportów wodnych. 3. Punkty poboru lokalizuje się w sposób niwelujący negatywne oddziaływanie instalacji hydrotechnicznych na wyniki pomiaru | ||||
27 | Osad kanalizacyjny | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Cs-134, c) Co-60, d) 1-131, e) Sr-90, f) НТО, g) C-14, | 1. W oczyszczalni ścieków należącej do jednostki organizacyjnej, jeżeli jednostka organizacyjna posiada taką oczyszczalnię ścieków - 1 punkt poboru osadu kanalizacyjnego. 2. W różnych oczyszczalniach ścieków znajdujących się w najmniejszej odległości od jednostki organizacyjnej, w szczególności w zewnętrznej oczyszczalni ścieków przyjmującej | 1. Pobór próbek - nie rzadziej niż raz na kwartał, z osadników oczyszczalni ścieków. 2. Dla Cs-137, Cs-134, Co-60, 1-131, Sr-90, HTO, C-14, K-40, Ra-226, Pu-238, |
h) K-40, i) Ra-226, j) Pu-238, k) Pu-239+240, l) Am-241, m) Po-210; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność beta; 4) całkowita aktywność alfa | ścieki pochodzące w całości lub częściowo z jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 2 punkty poboru | Pu-239+240, Am-241 oraz Po-210 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | ||
28 | Piasek z nadmorskich plaż | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs 137, b) Co-60, c) K-40, | 1. W przypadku gdy strefa wewnętrzna lub strefa zewnętrzna obejmuje dostępną ogólnie plażę nadmorską - nie mniej niż 3 punkty poboru. 2. Próbki pobiera się w szczególności | 1. Pobór próbek - nie rzadziej niż raz na rok. 2. Pobór próbek - |
d) Ra-226, e) Ac-228, f) Pb-210, g) Sr-90, h) HTO w części wilgotnej, i) C-14, j) Pu-238, k) Pu-239+240, l) Am-241; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność beta; 4) całkowita aktywność alfa | w miejscu akumulacji osadów w pobliżu wylotu rurociągu lub kanału zrzutowego odprowadzającego wodę z jednostki organizacyjnej, z uwzględnieniem przepływu prądów morskich | w miejscu styku wody morskiej z plażą. 3. Dla Cs-137, Со-60, K-40, Ra-226, Ac-228, Pb-210, Sr-90, НТО, C-14, Pu-238, Pu-239+240 oraz Am-241 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | ||
29 | Ludzie | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Cs-134, c) 1-131, d) Co-60, e) Zr-95, f) La-140, g) Ra-226, h) Ac-228, i) K-40; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność gamma | Nie mniej niż 3 pomiary różnych osób z populacji zamieszkującej strefę wewnętrzną lub strefę zewnętrzną | 1. Pomiar prowadzi się za pomocą licznika całego ciała. 2. Pomiar - nie rzadziej niż raz na dwa lata. 3. Dla Cs-137, Cs-134, 1-131, Co-60, Zr-95, La-140, Ra-226, Ac-228 oraz K-40 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie |
30 | Dieta | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) K-40, c) Sr-90, d) HTO, e) OBT, f) C-14, g) Pu-238, h) Pu-239+240, i) Am-241; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność beta | 1. Nie mniej niż 2 punkty poboru próbek pożywienia z różnych zakładów żywienia zbiorowego znajdujących się na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę wewnętrzną i strefę zewnętrzną oraz oddalonych od siebie o więcej niż 10 km. 2. Dopuszcza się pobór próbek pożywienia ze stołówki znajdującej się na terenie jednostki organizacyjnej | 1. Pobór próbek - raz na rok. 2. Wyżywienie całodzienne - pobierane przez okres 1 tygodnia. 3. Dla Cs-137, K-40, Sr-90, НТО, OBT, C-14, Pu-238, Pu- 239+240 oraz Am-241 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie |
ZAŁĄCZNIK Nr 2
ZAKRES PROGRAMU MONITORINGU RADIACYJNEGO ŚRODOWISKA NA TERENIE I POZA TERENEM JEDNOSTKI ORGANIZACYJNEJ, W SYTUACJI NORMALNEJ, OPRACOWYWANEGO I WDRAŻANEGO PRZEZ KIEROWNIKA JEDNOSTKI ORGANIZACYJNEJ WYKONUJĄCEJ DZIAŁALNOŚĆ ZAKWALIFIKOWANĄ DO II KATEGORII ZAGROŻEŃ, ZGODNIE Z ZAŁĄCZNIKIEM NR 5 DO USTAWY Z DNIA 29 LISTOPADA 2000 R. - PRAWO ATOMOWE
ZAKRES PROGRAMU MONITORINGU RADIACYJNEGO ŚRODOWISKA NA TERENIE I POZA TERENEM JEDNOSTKI ORGANIZACYJNEJ, W SYTUACJI NORMALNEJ, OPRACOWYWANEGO I WDRAŻANEGO PRZEZ KIEROWNIKA JEDNOSTKI ORGANIZACYJNEJ WYKONUJĄCEJ DZIAŁALNOŚĆ ZAKWALIFIKOWANĄ DO II KATEGORII ZAGROŻEŃ, ZGODNIE Z ZAŁĄCZNIKIEM NR 5 DO USTAWY Z DNIA 29 LISTOPADA 2000 R. - PRAWO ATOMOWE
Lp. | Środowisko lub komponent środowiska | Wielkości mierzone | Kryteria wyboru lokalizacji, rozmieszczenie i liczba punktów poboru lub pomiaru | Warunki poboru lub pomiaru |
1 | Promieniowanie zewnętrzne | 1) moc przestrzennego równoważnika dawki promieniowania jonizującego (H*(10)); 2) widmo promieniowania gamma; 3) wielkość opadu atmosferycznego; 4) temperatura powietrza; 5) ciśnienie atmosferyczne; | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 2 punkty pomiarowe. 2. W strefie planowania natychmiastowych działań interwencyjnych, zwanej dalej "strefą zewnętrzną" - nie mniej niż 4 punkty pomiarowe rozmieszczone równomiernie wokół jednostki organizacyjnej; wymaga się umieszczenia jednego punktu w kierunku zawietrznym. 3. W dystansie rozszerzonego planowania - nie mniej niż 2 punkty pomiarowe | 1. Pomiar prowadzi się za pomocą stacji automatycznych. 2. Pomiar ciągły. 3. Wyniki pomiarów - nie rzadziej niż raz na godzinę |
6) wilgotność; 7) siła wiatru; 8) kierunek wiatru | w miejscowościach o największej liczbie mieszkańców (po jednym punkcie w każdej miejscowości) | |||
przestrzenny równoważnik dawki promieniowania jonizującego (H*(10)) | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 4 punkty pomiarowe rozmieszczone równomiernie. 2. W strefie zewnętrznej - nie mniej niż 8 punktów pomiarowych rozmieszczonych równomiernie. 3. W dystansie rozszerzonego planowania: 1) nie mniej niż 4 punkty pomiarowe rozmieszczone równomiernie; 2) nie mniej niż 2 punkty pomiarowe - w miejscowościach o największej liczbie mieszkańców (po jednym punkcie w każdej miejscowości); 3) nie mniej niż 1 punkt pomiarowy - w miejscu, gdzie przewidywany wpływ obiektu jądrowego | 1. Pomiar prowadzi się za pomocą dozymetrów aktywnych. 2. Odczyt zmierzonych dawek - raz na 2 miesiące | ||
lub składowiska odpadów promieniotwórczych jest najmniejszy | ||||
indywidualny równoważnik dawki promieniowania jonizującego (Hp(10)) | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 8 punktów pomiarowych rozmieszczonych równomiernie. 2. W strefie zewnętrznej: 1) nie mniej niż 8 punktów pomiarowych rozmieszczonych równomiernie; 2) nie mniej niż 1 punkt pomiarowy - w miejscowości o największej liczbie mieszkańców. 3. W dystansie rozszerzonego planowania: 1) nie mniej niż 8 punktów pomiarowych rozmieszczonych równomiernie; 2) nie mniej niż 2 punkty pomiarowe - w miejscowościach o największej liczbie mieszkańców (po jednym punkcie w każdej miejscowości); | 1. Pomiar prowadzi się za pomocą dozymetrów pasywnych. 2. Wymiana dozymetrów i odczyt zmierzonych dawek raz na kwartał | ||
3) nie mniej niż 1 punkt pomiarowy - w miejscu, gdzie przewidywany wpływ jednostki organizacyjnej jest najmniejszy | ||||
2 | Aerozole atmosferyczne | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Sr-90, b) Pu-238, c) Pu-239+240; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 1 punkt poboru. 2. W strefie zewnętrznej - nie mniej niż 1 punkt poboru w kierunku zawietrznym. 3. W dystansie rozszerzonego planowania - nie mniej niż 1 punkt poboru w miejscowościach o największej liczbie mieszkańców (po jednym punkcie w każdej miejscowości) | 1. Pobór próbki - w sposób ciągły, za pomocą urządzeń stacjonarnych. 2. Wymiana filtra - nie rzadziej niż raz na tydzień. 3. Pomiar: 1) emiterów gamma - raz na tydzień; 2) Sr-90, Pu-238 oraz Pu-239+240 - raz na miesiąc zbiorcza próbka z poborów |
tygodniowych. 4. Dla Sr-90, Pu-238 oraz Pu-239+240 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | ||||
całkowita aktywność beta | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 1 punkt poboru. 2. W strefie zewnętrznej - nie mniej niż 1 punkt poboru zlokalizowany w kierunku zawietrznym | 1. Pobór ciągły na filtr. 2. Automatyczna zmiana filtra - nie rzadziej niż raz na godzinę. 3. Pomiar filtra - automatyczny. 4. Wynik | ||
pomiaru - nie rzadziej niż raz na godzinę | ||||
całkowita aktywność alfa | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 1 punkt poboru. 2. W strefie zewnętrznej - nie mniej niż 1 punkt poboru w kierunku zawietrznym | 1. Pobór ciągły na filtr. 2. Automatyczna zmiana filtra - nie rzadziej niż raz na godzinę. 3. Pomiar filtra - automatyczny. 4. Wynik pomiaru - nie rzadziej niż raz na godzinę | ||
stężenie promieniotwórcze HTO w parze wodnej | Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 1 punkt poboru | 1. Pobór próbki - nie rzadziej niż raz na miesiąc. 2. Należy każdorazowo określać | ||
dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotop ten został wykryty, czy nie | ||||
3 | Powietrze atmosferyczne | stężenie promieniotwórcze C-14 | Na terenie jednostki organizacyjnej (w przypadku jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność z narażeniem, w której jest wykorzystywany lub w wyniku której powstaje izotop C-14) - nie mniej niż 1 punkt poboru | 1. Pobór próbki - nie rzadziej niż raz na miesiąc. 2. Należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotop ten został wykryty, czy nie |
4 | Depozycja | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Cs-134, c) 1-131, d) Co-60; | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 2 punkty pomiarowe rozmieszczone równomiernie. 2. W strefie zewnętrznej - nie mniej niż 4 punkty pomiarowe rozmieszczone | 1. Pomiar prowadzi się in situ. 2. Pomiar - nie rzadziej niż raz na pół roku. |
2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce | równomiernie. 3. W dystansie rozszerzonego planowania: 1) nie mniej niż 4 punkty pomiarowe rozmieszczone równomiernie; 2) nie mniej niż 2 punkty pomiarowe - w miejscowościach o największej liczbie mieszkańców (po jednym punkcie w każdej miejscowości); 3) nie mniej niż 1 punkt pomiarowy - w miejscu, gdzie przewidywany wpływ jednostki organizacyjnej jest najmniejszy | 3. Dla Cs-137, Cs-134, 1-131 oraz Co-60 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | ||
5 | Opad | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Cs-134, c) 1-131, d) Sr-90, e) Pu-238, f) Pu-239+240, | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 1 punkt poboru. 2. W strefie zewnętrznej - nie mniej niż 1 punkt poboru w kierunku zawietrznym | 1. Pobór próbek opadu suchego oraz mokrego. 2. Pobór próbek - w sposób ciągły. 3. Pomiar próbki - raz w miesiącu. |
g) HTO w opadzie mokrym, h) C-14 w opadzie mokrym; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność alfa; 4) całkowita aktywność beta | 4. Dla Cs-137, Cs-134, 1-131, Sr-90, Pu-238, Pu-239+24, HTO oraz C-14 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | |||
6 | Gleba | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Cs-134, c) Sr-90, d) Pu-238, e) Pu-239+240, | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 2 punkty poboru rozmieszczone równomiernie. 2. W strefie zewnętrznej - nie mniej niż 4 punkty poboru rozmieszczone równomiernie. 3. W dystansie rozszerzonego planowania: | 1. Pobór próbki w każdym punkcie poboru - z częstotliwością nie mniejszą niż raz na rok. |
f) HTO w wilgoci glebowej, g) C-14, h) U-238, i) U-235, j) U-234; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce | 1) nie mniej niż 4 punkty poboru rozmieszczone równomiernie; 2) nie mniej niż 2 punkty poboru - w miejscowościach o największej liczbie mieszkańców (po jednym punkcie w każdej miejscowości); 3) nie mniej niż 1 punkt poboru w miejscu, gdzie przewidywany wpływ jednostki organizacyjnej jest najmniejszy | 2. Dla Cs-137, Cs-134, Sr-90, Pu-238, Pu-23 9+240, HTO, C-14, U-238, U-235 oraz U-234 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | ||
7 | Warzywa liściaste | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Cs-134, c) 1-131, d) Sr-90, e) HTO, f) OBT, | 1. Nie mniej niż 1 punkt poboru dla każdego rodzaju warzyw liściastych w dystansie rozszerzonego planowania, w szczególności na terenie pól uprawnych. 2. Jeżeli warzywa liściaste są uprawiane w kilku lokalizacjach, należy wybrać do poboru w pierwszej kolejności lokalizację położoną | 1. Pobór próbki - nie rzadziej niż raz na rok, w okresie wegetacji. 2. Nie należy pobierać warzyw z upraw szklarniowych. |
g) C-14, h) Pu-238, i) Pu-239+240, j) Am-241; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce | w kierunku zawietrznym lub uwzględniając kryterium wielkości opadu atmosferycznego | 3. Dla Cs-137, Cs-134, 1-131, Sr-90, НТО, OBT, C-14, Pu-238, Pu-239+240 oraz Am-241 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | ||
8 | Zboża | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Cs-134, c) 1-131, d) Sr-90, e) HTO, f) OBT, g) C-14, | 1. W strefie zewnętrznej - nie mniej niż 2 punkty poboru, w szczególności na terenie pól uprawnych występujących w strefie zewnętrznej. 2. W dystansie rozszerzonego planowania - nie mniej niż 4 punkty poboru, w szczególności na terenie pól uprawnych | 1. Pobór próbek - w okresie żniw. 2. Dla Cs-137, Cs-134, 1-131, Sr-90, НТО, OBT, C-14, Pu-238, Pu-239+240 oraz Am-241 należy każdorazowo określać |
h) Pu-238, i) Pu-239+240, j) Am-241; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce | dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | |||
9 | Mleko | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-134, b) Cs-137, c) 1-131, d) K-40, e) Sr-90, f) НТО, g) OBT, h) C-14; 2) identyfikacja | 1. Na terenie strefy zewnętrznej - nie mniej niż 1 punkt poboru. 2. Na obszarze dystansu rozszerzonego planowania - nie mniej niż 1 punkt poboru | 1. Pobór próbek - nie rzadziej niż raz na dwa miesiące, a w okresie wypasania - nie rzadziej niż raz na miesiąc. 2. Dla Cs-137, Cs-134, 1-131, K-40, Sr-90, НТО, OBT oraz C-14 należy każdorazowo określać |
i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce | dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | |||
10 | Woda pitna | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Rn-222, b) Cs-137, c) Cs-134, d) HTO, e) C-14, f) Co-60, g) 1-131, h) K-40, i) U-238, j) U-235, k) U-234, l) Th-232, m) Ra-226, | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - punkty poboru we wszystkich ujęciach wody pitnej. 2. W strefie zewnętrznej oraz w dystansie rozszerzonego planowania - nie mniej niż 10 punktów poboru. 3. Lokalizację punktów poboru poza strefą zewnętrzną wyznacza się przy uwzględnieniu liczby ludności zaopatrywanej w wodę | 1. Pobór próbek - nie rzadziej niż raz na pół roku. 2. Dla Rn-222, Cs-137, Cs-134, HTO, C-14, Co-60, 1-131, K-40, U-238, U-235, U-234, Th-232, Ra-226, Ra-228, Pb-210, Po-210, Pu-238, Pu-239+240 oraz Am-241 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy |
n) Ra-228, o) Pb-210, p) Po-210, r) Pu-238, s) Pu-239+240, t) Am-241; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność alfa; 4) całkowita aktywność beta | izotopy te zostały wykryte, czy nie | |||
11 | Woda gruntowa | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) НТО, с) C-14, | 1. Na terenie jednostki organizacyjnej - 1 punkt poboru. 2. W strefie wewnętrznej - nie mniej niż 4 punkty poboru rozmieszczone równomiernie. | 1. Analizie poddaj e się dwie frakcje pomiarowe: 1) woda filtrowana; |
d) K-40, e) U-238, f) U-235, g) U-234, h) Th-232, i) Po-210, j) Pu-238, k) Pu-239+240, l) Am-241, m) Rn-222 w wodzie filtrowanej; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność alfa; | 3. W strefie zewnętrznej - nie mniej niż 1 punkt poboru, w pobliżu największego skupiska ludzkiego | 2) sedyment odfiltrowany z próbki wody gruntowej. 2. Pobór próbek w każdej lokalizacji - nie rzadziej niż raz na miesiąc. 3. Dla Cs-137, НТО, C-14, K-40, U-238, U-235, U-234, Th-232, Po-210, Pu-238, Pu-239+240, Rn-222 oraz Am-241 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały | ||
4) całkowita aktywność beta | wykryte, czy nie | |||
12 | Woda drenażowa | 1) moc przestrzennego równoważnika dawki promieniowania jonizującego (H*(10)); 2) widmo promieniowania gamma; 3) temperatura wody | Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 1 punkt pomiarowy, w tym na głównym kolektorze wody drenażowej, o ile na tym terenie znajduje się instalacja drenażowa | 1. Pomiar prowadzi się za pomocą stacji dozymetrycznej. 2. Pomiar ciągły. 3. Wyniki pomiarów - nie rzadziej niż raz na godzinę |
1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) 1-131, c) Sr-90, d) HTO, e) C-14, f) K-40, g) Pu-238, | Na terenie jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 1 punkt poboru, w tym na głównym kolektorze wody drenażowej, o ile na tym terenie znajduje się instalacja drenażowa | 1. Pomiar próbek. 2. Pomiary wartości całkowitej aktywności alfa, całkowitej aktywności beta, stężenia HTO oraz pomiar emiterów gamma za pomocą | ||
h) Pu-239+240; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność beta; 4) całkowita aktywność alfa | wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma - raz na tydzień. 3. Pomiar stężenia Sr-90, C-14, Pu-238 oraz Pu-239+240 - raz na kwartał. 4. Dla Cs-137, 1-131, Sr-90, НТО, C-14, K-40, Pu-238 oraz Pu-239+240 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te | |||
zostały wykryte, czy nie | ||||
13 | Pasze świeże, w tym trawa | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Cs-134, c) 1-131, d) Sr-90, e) HTO, f) OBT, g) C-14, h) Pu-238, i) Pu-239+240, j) Am-241; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce | Punkty poboru wyznacza się w tych samych miejscach co punkty poboru gleby | 1. Pobór próbek - nie rzadziej niż raz na pół roku. 2. Dla Cs-137, Cs-134, 1-131, Sr-90, НТО, OBT, C-14, Pu-238, Pu-239+240 oraz Am-241 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie |
14 | Woda powierzchniowa | 1) moc przestrzennego równoważnika dawki promieniowania jonizującego (H*(10)); 2) widmo promieniowania gamma; 3) temperatura wody | W miejscu zrzutu ścieków z obiektu jądrowego do zbiornika wodnego - co najmniej 1 punkt pomiarowy | 1. Pomiar prowadzi się za pomocą stacji dozymetrycznej. 2. Pomiar ciągły. 3. Wyniki pomiarów - nie rzadziej niż raz na godzinę |
1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Sr-90, c) HTO, d) C-14, e) K-40, f) Pb-210, g) Ra-226, h) U-238, | 1. Punkty poboru wyznacza się w: 1) każdej lokalizacji zrzutu ścieków z obiektu jądrowego, to jest: a) w przypadku lokalizacji obiektu jądrowego w pobliżu wód płynących - poniżej miejsca zrzutu ścieków z obiektu jądrowego w strefie, gdzie zrzut ścieków oraz woda rzeczna są dobrze wymieszane, nie mniej niż 1 punkt poboru, | 1. Pomiar próbek. 2. Pobór próbki - nie rzadziej niż raz na pół roku, dla każdej lokalizacji i głębokości poboru. 3. Dla Cs-137, Sr-90, НТО, C-14, K-40, Pb-210, Ra-226, | ||
i) U-235, j) U-234, k) Th-232, l) Pu-238, m) Pu-239+240, n) Am-241, o) Po-210; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność alfa; 4) całkowita aktywność beta | b) w przypadku lokalizacji obiektu jądrowego w pobliżu wód stojących - poniżej miejsca zrzutu ścieków z obiektu jądrowego w strefie, gdzie zrzut ścieków oraz woda zbiornika są dobrze wymieszane, nie mniej niż 1 punkt poboru, c) w przypadku lokalizacji obiektu jądrowego w pobliżu morza - w odległości nie większej niż 1 km od punktu zrzutu, gdzie zrzut ścieków oraz woda morska są dobrze wymieszane, nie mniej niż 1 punkt poboru, d) powyżej miejsca zrzutu, w kierunku przeciwnym do kierunku spływu wód powierzchniowych - nie mniej niż 1 punkt poboru, w celu otrzymania wartości bazowych stężeń; 2) pobliżu ujść rzek przepływających przez teren wyznaczony przez dystans rozszerzonego | U-238, U-235, U-234, Th-232, Pu-238, Pu-239+240, Am-241 oraz Po-210 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie | ||
planowania oraz strefę zewnętrzną; jeżeli ujścia rzek znajdują się poza wyżej wymienionym terenem, pobór próbek wykonuje się na granicy dystansu rozszerzonego planowania; 3) zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę zewnętrzną, stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, w tym hodowli ryb, lub rekreacyjnych, w szczególności kąpieli i uprawiania sportów wodnych. 2. Punkty poboru lokalizuje się w sposób niwelujący negatywne oddziaływanie instalacji hydrotechnicznych na wyniki pomiaru | ||||
15 | Osad kanalizacyjny | 1) stężenie promieniotwórcze: a) Cs-137, b) Cs-134, c) Co-60, d) 1-131, e) Sr-90, f) НТО, g) C-14, h) K-40, i) Ra-226, j) Pu-238, k) Pu-239+240, l) Am-241, m) Po-210; 2) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego pozostałych emiterów | 1. W oczyszczalni ścieków należącej do jednostki organizacyjnej, jeżeli jednostka organizacyjna posiada taką oczyszczalnię ścieków - 1 punkt poboru osadu kanalizacyjnego. 2. W oczyszczalniach ścieków znajdujących się w najbliższej odległości od jednostki organizacyjnej, w szczególności w zewnętrznej oczyszczalni ścieków przyjmującej ścieki pochodzące w całości lub częściowo z jednostki organizacyjnej - nie mniej niż 2 punkty poboru (po jednym punkcie w każdej oczyszczalni ścieków) | 1. Pobór próbek - nie rzadziej niż raz na kwartał, z osadników oczyszczalni ścieków. 2. Dla Cs-137, Cs-134, Co-60, 1-131, Sr-90, HTO, K-40, Ra-226, Pu-238, Pu-239+240, Am-241 oraz Po-210 należy każdorazowo określać dolny próg detekcji bez względu na to, czy izotopy te zostały wykryte, czy nie |
gamma obecnych w próbce; 3) całkowita aktywność beta; 4) całkowita aktywność alfa |
ZAŁĄCZNIK Nr 3
ZAKRES PROGRAMU MONITORINGU RADIACYJNEGO ŚRODOWISKA NA TERENIE I POZA TERENEM JEDNOSTKI ORGANIZACYJNEJ, W PRZYPADKU ZDARZENIA RADIACYJNEGO, OPRACOWYWANEGO I WDRAŻANEGO PRZEZ KIEROWNIKA JEDNOSTKI ORGANIZACYJNEJ WYKONUJĄCEJ DZIAŁALNOŚĆ ZAKWALIFIKOWANĄ DO I KATEGORII ZAGROŻEŃ, ZGODNIE Z ZAŁĄCZNIKIEM NR 5 DO USTAWY Z DNIA 29 LISTOPADA 2000 R. - PRAWO ATOMOWE
ZAKRES PROGRAMU MONITORINGU RADIACYJNEGO ŚRODOWISKA NA TERENIE I POZA TERENEM JEDNOSTKI ORGANIZACYJNEJ, W PRZYPADKU ZDARZENIA RADIACYJNEGO, OPRACOWYWANEGO I WDRAŻANEGO PRZEZ KIEROWNIKA JEDNOSTKI ORGANIZACYJNEJ WYKONUJĄCEJ DZIAŁALNOŚĆ ZAKWALIFIKOWANĄ DO I KATEGORII ZAGROŻEŃ, ZGODNIE Z ZAŁĄCZNIKIEM NR 5 DO USTAWY Z DNIA 29 LISTOPADA 2000 R. - PRAWO ATOMOWE
Lp. | Środowisko lub komponent środowiska | Zakres programu monitoringu radiacyjnego |
1 | Promieniowanie zewnętrzne | I. UWOLNIENIE DO ŚRODOWISKA 1. POMIARY ZA POMOCĄ STACJI AUTOMATYCZNYCH: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego - wyniki pomiarów nie rzadziej niż raz na 10 minut; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. 2. POMIARY ZA POMOCĄ LICZNIKÓW PROMIENIOWANIA NEUTRONOWEGO PRACUJĄCYCH W TRYBIE CIĄGŁYM (o ile w sytuacji zdarzenia radiacyjnego można spodziewać się wystąpienia promieniowania neutronowego): 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego: a) uruchomienie pomiarów dawki promieniowania neutronowego - co najmniej 1 detektor promieniowania neutronowego na terenie jednostki organizacyjnej, b) wyniki pomiarów - nie rzadziej niż raz na 10 minut; |
2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - zaprzestanie wykonywania pomiarów. 3. POMIARY ZA POMOCĄ DOZYMETRÓW AKTYWNYCH: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego: a) przed uwolnieniem oraz w trakcie rozprzestrzeniania się w środowisku substancji promieniotwórczych - jak w sytuacji normalnej, b) po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku: - natychmiastowe wykonanie pomiarów mocy przestrzennego równoważnika dawki promieniowania jonizującego (H*(10)) w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, - wprowadzenie mobilnych pomiarów radiometrycznych mocy przestrzennego równoważnika dawki promieniowania jonizującego (H*(10)), - identyfikacja obszarów o różnym stopniu skażenia terenu przez wykonanie mobilnych pomiarów radiometrycznych; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. 4. POMIARY ZA POMOCĄ DOZYMETRÓW PASYWNYCH - jak w sytuacji normalnej | ||
2 | Aerozole | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO |
atmosferyczne | 1. POBÓR PRÓBEK ZA POMOCĄ URZĄDZEŃ STACJONARNYCH: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego: a) wielkości mierzone jak w sytuacji normalnej, z wyłączeniem pomiarów stężenia promieniotwórczego Sr-90, Pu-238 oraz Pu-239+240, b) pobór - pobór ciągły z wymianą filtra co 2 godziny, c) pomiar za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma - natychmiast po poborze; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. 2. POMIARY CAŁKOWITEJ AKTYWNOŚCI BETA - jak w sytuacji normalnej. 3. POMIARY CAŁKOWITEJ AKTYWNOŚCI ALFA - jak w sytuacji normalnej. 4. OZNACZENIE STĘŻENIA PROMIENIOTWÓRCZEGO HTO W PARZE WODNEJ: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego: a) pobór i pomiar ciągły, b) pomiar - co najmniej raz na dobę; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | |
3 | Powietrze atmosferyczne | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. POMIARY STĘŻENIA PROMIENIOTWÓRCZEGO C-14: |
1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego: a) pobór i pomiar ciągły, b) pomiar - co najmniej raz na dobę; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. 2. POMIARY STĘŻENIA PROMIENIOTWÓRCZEGO IZOTOPÓW KRYPTONU I IZOTOPÓW KSENONU: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego przed uwolnieniem oraz w trakcie rozprzestrzeniania się w środowisku substancji promieniotwórczych: a) pobór ciągły, b) pomiar - co najmniej raz na 8 godzin, c) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
4 | Depozycja | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) natychmiastowe wykonanie pomiarów w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia; |
2) wprowadzenie zespołów wykonujących pomiary in situ w miejscach, gdzie w wyniku mobilnych pomiarów radiometrycznych zidentyfikowano największą moc przestrzennego równoważnika dawki promieniowania jonizującego (H*(10)), jak również w ustalonych punktach, gdzie stężenie izotopów promieniotwórczych w glebie ma znaczenie dla dalszego przebywania ludzi lub produkcji rolniczej. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
5 | Opad | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) pobór - jak w sytuacji normalnej; 2) pomiar - co najmniej raz na dobę. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej |
6 | Gleba | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - w celu ustalenia wielkości depozycji; 2) uzupełnienie punktów poboru gleby do minimum 8 punktów, dla których w wyniku mobilnych pomiarów radiometrycznych mocy przestrzennego równoważnika dawki promieniowania |
jonizującego (H*(10)) lub spektrometrii promieniowania gamma zidentyfikowano największe skażenie powierzchni ziemi przez izotopy pochodzenia sztucznego. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - punkty poboru uzupełnione o punkty wyznaczone dla sytuacji zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej) | ||
7 | Warzywa liściaste | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) zwiększenie częstotliwości poboru do nie mniej niż jednego poboru na dobę w okresie wegetacji: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w powietrzu atmosferycznym; 3) wykonanie wszystkich oznaczeń zgodnie z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 1 do |
rozporządzenia - nie rzadziej niż raz na tydzień. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): 1) jeżeli nie istnieje możliwość wykorzystywania skażonej wody do nawadniania - jak w sytuacji normalnej; 2) jeżeli istnieje możliwość wykorzystywania do nawadniania wody skażonej: a) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego poboru na dobę w okresie wegetacji: - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, - oznaczenie całkowitej aktywności alfa, - oznaczenie całkowitej aktywności beta, b) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników monitoringu oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w środowisku wodnym, w szczególności w morzu oraz zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym | ||
przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę planowania wyprzedzających działań interwencyjnych, zwaną dalej "strefą wewnętrzną", i strefę planowania natychmiastowych działań interwencyjnych, zwaną dalej "strefą zewnętrzną", stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, w tym hodowli ryb, lub rekreacyjnych, w szczególności kąpieli i uprawiania sportów wodnych; 3) wykonanie wszystkich oznaczeń zgodnie z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia - nie rzadziej niż raz na tydzień. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
8 | Warzywa korzeniowe i ziemniaki | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w okresie zbiorów, w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - w celu ustalenia aktualnych skażeń: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; |
2) kolejne pobory - nie rzadziej niż raz na tydzień w okresie zbiorów: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 3) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w powietrzu atmosferycznym; 4) wykonanie wszystkich oznaczeń zgodnie z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia - nie rzadziej niż raz na miesiąc. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): 1) jeżeli nie istnieje możliwość wykorzystywania skażonej wody do nawadniania - jak w sytuacji normalnej; 2) jeżeli istnieje możliwość wykorzystywania do nawadniania wody skażonej promieniotwórczo: | ||
2. a) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego poboru na tydzień w okresie zbiorów: - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, - oznaczenie całkowitej aktywności alfa, - oznaczenie całkowitej aktywności beta, b) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników monitoringu oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w środowisku wodnym, w szczególności w morzu oraz zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę wewnętrzną i strefę zewnętrzną, stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, w tym hodowli ryb, lub rekreacyjnych, w szczególności kąpieli i uprawiania sportów wodnych; 3) wykonanie wszystkich oznaczeń zgodnie z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia - nie rzadziej niż raz na miesiąc. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
9 | Owoce | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO |
1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w okresie zbiorów, w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - w celu ustalenia aktualnych skażeń: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) kolejne pobory - nie rzadziej niż raz na tydzień w okresie zbiorów: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 3) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w powietrzu atmosferycznym; | ||
4) wykonanie wszystkich oznaczeń zgodnie z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia - nie rzadziej niż raz na miesiąc. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): 1) jeżeli nie istnieje możliwość wykorzystywania skażonej wody do nawadniania - jak w sytuacji normalnej; 2) jeżeli istnieje możliwość wykorzystywania do nawadniania wody skażonej: a) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego poboru na tydzień w okresie zbiorów: - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, - oznaczenie całkowitej aktywności alfa, - oznaczenie całkowitej aktywności beta, b) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników monitoringu oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w środowisku wodnym, w szczególności w morzu oraz | ||
zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę wewnętrzną i strefę zewnętrzną, stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, w tym hodowli ryb, lub rekreacyjnych, w szczególności kąpieli i uprawiania sportów wodnych, c) wykonanie wszystkich oznaczeń zgodnie z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia - nie rzadziej niż raz na miesiąc. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
10 | Zboża | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w okresie zbiorów, w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - w celu ustalenia aktualnych skażeń; 2) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w powietrzu atmosferycznym; 3) wykonanie wszystkich oznaczeń zgodnie z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia - nie rzadziej niż raz na miesiąc. |
2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): 1) jeżeli nie istnieje możliwość wykorzystywania skażonej wody do nawadniania - jak w sytuacji normalnej; 2) jeżeli istnieje możliwość wykorzystywania do nawadniania wody skażonej - zwiększenie liczby punktów poboru, na podstawie wyników monitoringu oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w środowisku wodnym, w szczególności w morzu oraz zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę wewnętrzną i strefę zewnętrzną, stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, w tym hodowli ryb, lub rekreacyjnych, w szczególności kąpieli i uprawiania sportów wodnych. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
11 | Mleko | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego: 1) w trakcie rozprzestrzeniania się substancji promieniotwórczych w środowisku (w trakcie przejścia chmury promieniotwórczej) - zwiększenie częstotliwości poboru do nie mniej niż jednego poboru na |
dobę: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma, w szczególności 1-131, Cs-134 oraz Cs-137, za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego Sr-90, c) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, d) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, e) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): a) zwiększenie częstotliwości poboru - do nie mniej niż jednego poboru na dobę: - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma, w szczególności 1-131, Cs-134 oraz Cs-137, za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego Sr-90, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, - oznaczenie całkowitej aktywności alfa, - oznaczenie całkowitej aktywności beta, b) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów | ||
radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w powietrzu atmosferycznym, o ile jest to możliwe, c) wykonanie wszystkich oznaczeń zgodnie z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia - nie rzadziej niż raz na tydzień. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): 1) jeżeli nie istnieje możliwość wykorzystywania skażonej wody do nawadniania - jak w sytuacji normalnej; 2) jeżeli istnieje możliwość wykorzystywania do nawadniania wody skażonej: a) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego poboru na dobę w okresie wegetacji: - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, - oznaczenie całkowitej aktywności alfa, - oznaczenie całkowitej aktywności beta, | ||
b) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników monitoringu oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w środowisku wodnym, w szczególności w morzu oraz zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę wewnętrzną i strefę zewnętrzną, stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, w tym hodowli ryb, lub rekreacyjnych, w szczególności kąpieli i uprawiania sportów wodnych, c) wykonanie wszystkich oznaczeń zgodnie z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia - nie rzadziej niż raz na tydzień. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
12 | Mięso (inne niż drób i dziczyzna) | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, w celu ustalenia aktualnych skażeń; 2) kolejne pobory - co najmniej raz na miesiąc; 3) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów |
radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w atmosferze, o ile jest możliwe pozyskanie próbek. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): 1) jeżeli nie istnieje możliwość wykorzystywania skażonej wody do celów gospodarczych w lokalnych rzeźniach lub gospodarstwach produkcji rolnej, lub gospodarstwach rolnych - jak w sytuacji normalnej; 2) jeżeli istnieje możliwość wykorzystywania skażonej wody do celów gospodarczych lub konsumpcyjnych w lokalnych rzeźniach lub gospodarstwach produkcji rolnej, lub gospodarstwach rolnych: a) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego poboru na miesiąc, b) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników monitoringu oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w środowisku wodnym, w szczególności w morzu oraz zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę wewnętrzną i strefę zewnętrzną, stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także | ||
wykorzystywanych do celów gospodarczych, o ile jest możliwe pozyskanie próbek. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
13 | Drób | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, w celu ustalenia aktualnych skażeń; 2) kolejne pobory - co najmniej raz na miesiąc; 3) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w atmosferze, o ile jest możliwe pozyskanie próbek. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): 1) jeżeli nie istnieje możliwość wykorzystywania skażonej wody do celów gospodarczych w fermach drobiu - jak w sytuacji normalnej; |
2) jeżeli istnieje możliwość wykorzystywania skażonej wody do celów gospodarczych w fermach drobiu: a) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego poboru na miesiąc, b) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników monitoringu oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w środowisku wodnym, w szczególności w morzu oraz zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę wewnętrzną i strefę zewnętrzną, stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, o ile jest możliwe pozyskanie próbek. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
14 | Dziczyzna | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, w celu ustalenia aktualnych skażeń; 2) kolejne pobory - raz na kwartał, o ile jest możliwe pozyskanie próbek. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. |
II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, w celu ustalenia aktualnych skażeń; 2) kolejne pobory - raz na kwartał, o ile jest możliwe pozyskanie próbek. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
15 | Jaja | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, w celu ustalenia aktualnych skażeń; 2) kolejne pobory - co najmniej raz na miesiąc; 3) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w atmosferze, o ile jest możliwe pozyskanie próbek. |
2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): 1) jeżeli nie istnieje możliwość wykorzystywania skażonej wody do celów gospodarczych w fermach drobiu - jak w sytuacji normalnej; 2) jeżeli istnieje możliwość wykorzystywania skażonej wody do celów gospodarczych w fermach drobiu: a) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego poboru na miesiąc, b) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników monitoringu oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w środowisku wodnym, w szczególności w morzu oraz zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę wewnętrzną i strefę zewnętrzną, stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, o ile jest możliwe pozyskanie próbek. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
16 | Woda pitna | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku |
(po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - w celu ustalenia aktualnych skażeń: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) zwiększenie częstotliwości poboru do nie mniej niż jednego poboru na tydzień; 3) zwiększenie liczby punktów poboru w strefie zewnętrznej oraz w dystansie rozszerzonego planowania - wszystkie publiczne ujęcia wody oraz co najmniej 20 indywidualnych ujęć wody (studnie) rozmieszczonych równomiernie lub na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w atmosferze. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - w celu | ||
ustalenia aktualnych skażeń: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) zwiększenie częstotliwości poboru do nie mniej niż jednego poboru na tydzień; 3) zwiększenie liczby punktów poboru w strefie zewnętrznej oraz w dystansie rozszerzonego planowania - wszystkie publiczne ujęcia wody oraz co najmniej 20 indywidualnych ujęć wody (studnie) rozmieszczonych równomiernie lub na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w środowisku wodnym. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. III. UWOLNIENIE DO GRUNTU 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego w trakcie rozprzestrzeniania się i po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (w trakcie przechodzenia oraz po przejściu do gruntu): 1) zwiększenie częstotliwości poboru do nie mniej niż jednego poboru na tydzień; 2) zwiększenie liczby punktów poboru w strefie zewnętrznej oraz w dystansie rozszerzonego planowania - wszystkie publiczne ujęcia wody oraz co najmniej 20 indywidualnych ujęć wody | ||
(studnie) na podstawie prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w gruncie. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
17 | Woda gruntowa | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - w celu ustalenia aktualnych skażeń: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) kolejne pobory - jak w sytuacji normalnej; 3) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w powietrzu atmosferycznym, o ile jest możliwe pozyskanie próbek. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH |
1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego w trakcie rozprzestrzeniania się oraz po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (w trakcie zrzutu i po zrzucie do wód powierzchniowych): 1) zwiększenie częstotliwości oznaczeń stężenia promieniotwórczego Sr-90, C-14, Pu-238 oraz Pu-239+240 do nie mniej niż jednego oznaczenia na miesiąc; 2) wprowadzenie oznaczeń stężenia promieniotwórczego U-238, U-235, U-234, Am-241, Po-210 oraz Th-232 dla każdego poboru - co najmniej raz na miesiąc; 3) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w gruncie, o ile jest możliwe pozyskanie próbek. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. III. UWOLNIENIE DO GRUNTU 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego w trakcie rozprzestrzeniania się i po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (w trakcie przechodzenia oraz po przejściu do gruntu): 1) zwiększenie częstotliwości oznaczeń stężenia promieniotwórczego Sr-90, C-14, Pu-238 oraz Pu-239+240 do nie mniej niż jednego oznaczenia na miesiąc; 2) wprowadzenie oznaczeń stężenia promieniotwórczego U-238, U-235, U-234, Am-241, Po-210 oraz Th-232 dla każdego poboru - co najmniej raz na miesiąc; 3) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów | ||
radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w gruncie, o ile jest możliwe pozyskanie próbek. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
18 | Woda drenażowa | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. POMIARY ZA POMOCĄ STACJI DOZYMETRYCZNYCH: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego - wyniki pomiarów nie rzadziej niż raz na 10 minut; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. 2. POMIARY PRÓBEK: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej) - jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w celu ustalenia aktualnych skażeń: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji |
normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. POMIARY ZA POMOCĄ STACJI DOZYMETRYCZNYCH: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego - wyniki pomiarów nie rzadziej niż raz na 10 minut; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. 2. POMIARY PRÓBEK: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych) - jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w celu ustalenia aktualnych skażeń: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
19 | Pasze świeże, w tym trawa | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku |
(po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w okresie wegetacji, w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - w celu ustalenia aktualnych skażeń: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) kolejne pobory - nie rzadziej niż raz na dobę w okresie wegetacji: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 3) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w powietrzu atmosferycznym; 4) wykonanie wszystkich oznaczeń zgodnie z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 1 do | ||
rozporządzenia - nie rzadziej niż raz na tydzień; 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): 1) jeżeli nie istnieje możliwość wykorzystywania skażonej wody do nawadniania - jak w sytuacji normalnej; 2) jeżeli istnieje możliwość wykorzystywania do nawadniania wody skażonej: a) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego poboru na dobę w okresie wegetacji: - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, - oznaczenie całkowitej aktywności alfa, - oznaczenie całkowitej aktywności beta, b) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników monitoringu oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w środowisku wodnym, w szczególności w morzu oraz zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym | ||
przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę wewnętrzną i strefę zewnętrzną, stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, w tym hodowli ryb, lub rekreacyjnych, w szczególności kąpieli i uprawiania sportów wodnych, c) wykonanie wszystkich oznaczeń zgodnie z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia - nie rzadziej niż raz na tydzień. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
20 | Bioindykatory (grzyby, mchy, porosty, igliwie, liście) | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - w celu ustalenia aktualnych skażeń, o ile pozyskanie próbek jest możliwe; 2) częstotliwość kolejnych poborów - jak w sytuacji normalnej; 3) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w powietrzu atmosferycznym. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH - jak w sytuacji normalnej |
21 | Woda powierzchniowa | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. POMIARY ZA POMOCĄ STACJI DOZYMETRYCZNYCH: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego - wyniki pomiarów nie rzadziej niż raz na 10 minut; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. 2. POMIARY PRÓBEK: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): a) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - w celu ustalenia aktualnych skażeń: - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, - oznaczenie całkowitej aktywności alfa, - oznaczenie całkowitej aktywności beta, b) kolejne pobory - jak w sytuacji normalnej, c) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników monitoringu oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w powietrzu atmosferycznym, w szczególności w morzu oraz |
zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę wewnętrzną i strefę zewnętrzną, stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, w tym hodowli ryb, lub rekreacyjnych, w szczególności kąpieli i uprawiania sportów wodnych; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. POMIARY ZA POMOCĄ STACJI DOZYMETRYCZNYCH: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego - wyniki pomiarów nie rzadziej niż raz na 10 minut; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. 2. POMIARY PRÓBEK: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego w trakcie rozprzestrzeniania się substancji promieniotwórczych w środowisku (w trakcie zrzutu do wód powierzchniowych): a) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - w celu ustalenia aktualnych skażeń: - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą | ||
wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, - oznaczenie całkowitej aktywności alfa, - oznaczenie całkowitej aktywności beta, b) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego na dobę: - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, - oznaczenie całkowitej aktywności alfa, - oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): a) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego poboru na dobę: - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, - oznaczenie całkowitej aktywności alfa, - oznaczenie całkowitej aktywności beta, | ||
b) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników monitoringu oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w środowisku wodnym, w szczególności w morzu oraz zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę wewnętrzną i strefę zewnętrzną, stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, w tym hodowli ryb, lub rekreacyjnych, w szczególności kąpieli i uprawiania sportów wodnych, c) wykonanie wszystkich oznaczeń zgodnie z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia - nie rzadziej niż raz na tydzień; 3) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
22 | Ryby | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, w celu ustalenia aktualnych skażeń; 2) kolejne pobory - jak w sytuacji normalnej; 3) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów |
radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w powietrzu atmosferycznym. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego: 1) w trakcie rozprzestrzeniania się substancji promieniotwórczych w środowisku (w trakcie zrzutu do wód powierzchniowych): a) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - w celu ustalenia aktualnych skażeń: - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, - oznaczenie całkowitej aktywności alfa, - oznaczenie całkowitej aktywności beta, b) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego na miesiąc; 2) po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): a) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego poboru na miesiąc, | ||
b) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w środowisku wodnym, w szczególności w morzu oraz zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę wewnętrzną i zewnętrzną, stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, w tym hodowli ryb, lub rekreacyjnych, w szczególności kąpieli i uprawiania sportów wodnych. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
23 | Skorupiaki i mięczaki | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, w celu ustalenia aktualnych skażeń; 2) kolejne pobory - jak w sytuacji normalnej; 3) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w powietrzu atmosferycznym. |
2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego: 1) w trakcie rozprzestrzeniania się substancji promieniotwórczych w środowisku (w trakcie zrzutu do wód powierzchniowych): a) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia - w celu ustalenia aktualnych skażeń: - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, - oznaczenie całkowitej aktywności alfa, - oznaczenie całkowitej aktywności beta, b) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego poboru na miesiąc; 2) po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): a) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego poboru na miesiąc, b) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów | ||
promieniotwórczych w środowisku wodnym, w szczególności w morzu oraz zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę wewnętrzną i zewnętrzną, stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, w tym hodowli ryb, lub rekreacyjnych, w szczególności kąpieli i uprawiania sportów wodnych. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
24 | Flora wodna | I. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego: 1) w trakcie rozprzestrzeniania się substancji promieniotwórczych w środowisku (w trakcie zrzutu do wód powierzchniowych) - jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w celu ustalenia aktualnych skażeń: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): |
a) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego poboru na kwartał, b) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w środowisku wodnym, w szczególności w morzu oraz zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę wewnętrzną i strefę zewnętrzną, stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, w tym hodowli ryb, lub rekreacyjnych, w szczególności kąpieli i uprawiania sportów wodnych. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
25 | Organizmy denne | I. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego: 1) w trakcie rozprzestrzeniania się substancji promieniotwórczych w środowisku (w trakcie zrzutu do wód powierzchniowych) - jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w celu ustalenia aktualnych skażeń: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, |
c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): a) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego poboru na kwartał, b) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w środowisku wodnym, w szczególności w morzu oraz zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę wewnętrzną i strefę zewnętrzną, stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, w tym hodowli ryb, lub rekreacyjnych, w szczególności kąpieli i uprawiania sportów wodnych. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
26 | Osady denne | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - w celu |
ustalenia aktualnych skażeń: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) kolejne pobory - jak w sytuacji normalnej; 3) zwiększenie liczby punktów poboru - zgodnie z wyznaczonymi dodatkowymi punktami poboru wody powierzchniowej. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacj a zdarzenia radiacyjnego: 1) w trakcie rozprzestrzeniania się substancji promieniotwórczych w środowisku (w trakcie zrzutu do wód powierzchniowych) - zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego poboru na tydzień: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, | ||
c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): a) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego poboru na tydzień: - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, - oznaczenie całkowitej aktywności alfa, - oznaczenie całkowitej aktywności beta, b) zwiększenie liczby punktów poboru - zgodnie z wyznaczonymi dodatkowymi punktami poboru wody powierzchniowej, c) wykonanie wszystkich oznaczeń zgodnie z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia - nie rzadziej niż raz na miesiąc. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
27 | Osad kanalizacyjny | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): |
1) dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia w celu ustalenia aktualnych skażeń - co najmniej raz na tydzień: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) zwiększenie częstotliwości poboru próbek do nie mniej niż jednego poboru na miesiąc; 3) zwiększenie liczby punktów poboru - wszystkie oczyszczalnie ścieków w strefie wewnętrznej i strefie zewnętrznej. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): 1) dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia w celu ustalenia aktualnych skażeń - co najmniej raz na tydzień: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, | ||
b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) zwiększenie częstotliwości poboru próbek do nie mniej niż jednego poboru na miesiąc; 3) zwiększenie liczby punktów poboru - wszystkie oczyszczalnie ścieków w strefie wewnętrznej oraz strefie zewnętrznej. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
28 | Piasek z nadmorskich plaż | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednorazowo dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - w celu ustalenia aktualnych skażeń: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) zwiększenie częstotliwości poboru próbek do nie mniej niż jednego poboru na miesiąc; |
3) zwiększenie liczby punktów poboru o dodatkowe 3 punkty w strefie wewnętrznej i strefie zewnętrznej. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): 1) jednorazowo dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia w celu ustalenia aktualnych skażeń: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) zwiększenie częstotliwości poboru próbek do nie mniej niż jednego poboru na miesiąc; 3) zwiększenie liczby punktów poboru o dodatkowe 3 punkty w strefie wewnętrznej i strefie zewnętrznej. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
29 | Ludzie | I. UWOLNIENIE DO ŚRODOWISKA 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednorazowo dodatkowy pomiar nie mniej niż 10 osób z populacji zamieszkującej strefę wewnętrzną lub strefę zewnętrzną; 2) częstotliwość kolejnych pomiarów (preferencyjnie tych samych osób) - co najmniej raz na pół roku. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - pomiar nie mniej niż 10 osób z populacji zamieszkującej strefę wewnętrzną lub strefę zewnętrzną, nie rzadziej niż raz na rok (preferencyjnie tych samych osób) |
30 | Dieta | I. UWOLNIENIE DO ŚRODOWISKA 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednorazowo dodatkowy pobór próbek pożywienia z lokalizacji objętych programem monitoringu środowiska w zakresie diety; 2) częstotliwość kolejnych poborów - nie rzadziej niż raz na pół roku. 2. Sytuacja narażenia istniejącego - jak w sytuacji normalnej |
ZAŁĄCZNIK Nr 4
ZAKRES PROGRAMU MONITORINGU RADIACYJNEGO ŚRODOWISKA NA TERENIE I POZA TERENEM JEDNOSTKI ORGANIZACYJNEJ, W PRZYPADKU ZDARZENIA RADIACYJNEGO, OPRACOWYWANEGO I WDRAŻANEGO PRZEZ KIEROWNIKA JEDNOSTKI ORGANIZACYJNEJ WYKONUJĄCEJ DZIAŁALNOŚĆ ZAKWALIFIKOWANĄ DO II KATEGORII ZAGROŻEŃ, ZGODNIE Z ZAŁĄCZNIKIEM NR 5 DO USTAWY Z DNIA 29 LISTOPADA 2000 R. - PRAWO ATOMOWE
ZAKRES PROGRAMU MONITORINGU RADIACYJNEGO ŚRODOWISKA NA TERENIE I POZA TERENEM JEDNOSTKI ORGANIZACYJNEJ, W PRZYPADKU ZDARZENIA RADIACYJNEGO, OPRACOWYWANEGO I WDRAŻANEGO PRZEZ KIEROWNIKA JEDNOSTKI ORGANIZACYJNEJ WYKONUJĄCEJ DZIAŁALNOŚĆ ZAKWALIFIKOWANĄ DO II KATEGORII ZAGROŻEŃ, ZGODNIE Z ZAŁĄCZNIKIEM NR 5 DO USTAWY Z DNIA 29 LISTOPADA 2000 R. - PRAWO ATOMOWE
Lp. | Środowisko lub komponent środowiska | Zakres programu monitoringu radiacyjnego w przypadku zdarzenia radiacyjnego |
1 | Promieniowanie zewnętrzne | I. UWOLNIENIE DO ŚRODOWISKA 1. POMIARY ZA POMOCĄ STACJI AUTOMATYCZNYCH: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego - wyniki pomiarów nie rzadziej niż raz na 10 minut; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. 2. POMIARY ZA POMOCĄ LICZNIKÓW PROMIENIOWANIA NEUTRONOWEGO PRACUJĄCYCH W TRYBIE CIĄGŁYM (o ile w sytuacji zdarzenia radiacyjnego można spodziewać się wystąpienia promieniowania neutronowego)'. 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego: a) uruchomienie pomiarów dawki promieniowania neutronowego - co najmniej 1 detektor promieniowania neutronowego na terenie jednostki organizacyjnej, b) wyniki pomiarów - nie rzadziej niż raz na 10 minut; |
2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - zaprzestanie wykonywania pomiarów. 3. POMIARY ZA POMOCĄ DOZYMETRÓW AKTYWNYCH: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego: a) przed uwolnieniem oraz w trakcie rozprzestrzeniania się w środowisku substancji promieniotwórczych - jak w sytuacji normalnej; b) po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku: - natychmiastowe wykonanie pomiarów mocy przestrzennego równoważnika dawki promieniowania jonizującego (H*(10)) w punktach określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, - wprowadzenie mobilnych pomiarów radiometrycznych mocy przestrzennego równoważnika dawki promieniowania jonizującego (H*(10)), - identyfikacja obszarów o różnym stopniu skażenia terenu przez wykonanie mobilnych pomiarów radiometrycznych; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. 4. POMIARY ZA POMOCĄ DOZYMETRÓW PASYWNYCH - jak w sytuacji normalnej | ||
2 | Aerozole | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO |
atmosferyczne | 1. POBÓR PRÓBEK ZA POMOCĄ URZĄDZEŃ STACJONARNYCH: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego: a) wielkości mierzone jak w sytuacji normalnej, z wyłączeniem pomiarów stężenia promieniotwórczego Sr-90, Pu-238 oraz Pu-239+240, b) pobór ciągły z wymianą fdtra co 2 godziny, c) pomiar za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma - natychmiast po poborze; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. 2. POMIARY CAŁKOWITEJ AKTYWNOŚCI BETA - jak w sytuacji normalnej. 3. POMIARY CAŁKOWITEJ AKTYWNOŚCI ALFA - jak w sytuacji normalnej. 4. OZNACZENIE STĘŻENIA PROMIENIOTWÓRCZEGO HTO W PARZE WODNEJ: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego: a) pobór i pomiar ciągły, b) pomiar - co najmniej raz na dobę; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | |
3 | Powietrze atmosferyczne | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO - POMIARY STĘŻENIA PROMIENIOTWÓRCZEGO C-14 |
1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego: 1) pobór i pomiar ciągły; 2) pomiar - co najmniej raz na dobę. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
4 | Depozycja | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) natychmiastowe wykonanie pomiarów w punktach określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia; 2) wprowadzenie zespołów wykonujących pomiary in situ w miejscach, gdzie w wyniku mobilnych pomiarów radiometrycznych zidentyfikowano największą moc przestrzennego równoważnika dawki promieniowania jonizującego (H*(10)), jak również w ustalonych punktach, gdzie stężenie izotopów promieniotwórczych w glebie ma znaczenie dla dalszego przebywania ludzi lub produkcji rolniczej. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej |
5 | Opad | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) pobór ciągły; 2) pomiar - co najmniej raz na dobę. |
2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
6 | Gleba | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) j ak w sytuacj i normalnej; 2) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia - w celu ustalenia wielkości depozycji; 3) uzupełnienie punktów poboru gleby do minimum 8 punktów, dla których w wyniku mobilnych pomiarów radiometrycznych mocy przestrzennego równoważnika dawki promieniowania jonizującego (H*(10)) lub spektrometrii promieniowania gamma zidentyfikowano największe skażenie powierzchni ziemi przez izotopy promieniotwórcze pochodzenia sztucznego. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego: 1) jak w sytuacji normalnej; 2) uzupełnienie punktów poboru gleby do minimum 8 punktów, dla których podczas mobilnych pomiarów radiometrycznych mocy przestrzennego równoważnika dawki promieniowania jonizującego (H*(10)) lub spektrometrii promieniowania gamma zidentyfikowano największe skażenie powierzchni ziemi przez izotopy promieniotwórcze pochodzenia sztucznego |
7 | Warzywa | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO |
liściaste | 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) zwiększenie częstotliwości poboru do nie mniej niż jednego poboru na dobę w okresie wegetacji: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie stężenia promieniotwórczego Pu-238, d) oznaczenie stężenia promieniotwórczego Pu-239+240; 2) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w powietrzu atmosferycznym; 3) wykonanie wszystkich oznaczeń zgodnie z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 2 do rozporządzenia - nie rzadziej niż raz na tydzień. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): 1) jeżeli nie istnieje możliwość wykorzystywania skażonej wody do nawadniania - jak w sytuacji | |
normalnej; 2) jeżeli istnieje możliwość wykorzystywania do nawadniania wody skażonej: a) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego poboru na dobę w okresie wegetacji: - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego Pu-238, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego Pu-239+240, b) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników monitoringu oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w środowisku wodnym, w szczególności w morzu oraz zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę planowania wyprzedzających działań interwencyjnych, zwaną dalej "strefą wewnętrzną", i strefę planowania natychmiastowych działań interwencyjnych, zwaną dalej "strefą zewnętrzną", stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, w tym hodowli ryb, lub rekreacyjnych, w szczególności kąpieli i uprawiania sportów wodnych; 3) wykonanie wszystkich oznaczeń zgodnie z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 2 do | ||
rozporządzenia - nie rzadziej niż raz na tydzień. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
8 | Zboża | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w okresie zbiorów, w punktach określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia - w celu ustalenia aktualnych skażeń; 2) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w powietrzu atmosferycznym; 3) wykonanie wszystkich oznaczeń zgodnie z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 2 do rozporządzenia - nie rzadziej niż raz na miesiąc. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): 1) jeżeli nie istnieje możliwość wykorzystywania skażonej wody do nawadniania - jak w sytuacji normalnej; |
2) jeżeli istnieje możliwość wykorzystywania do nawadniania wody skażonej - zwiększenie liczby punktów poboru, na podstawie wyników monitoringu oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w środowisku wodnym, w szczególności w morzu oraz zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę zewnętrzną, stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, w tym hodowli ryb, lub rekreacyjnych, w szczególności kąpieli i uprawiania sportów wodnych. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
9 | Mleko | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacj a zdarzenia radiacyjnego: 1) w trakcie rozprzestrzeniania się substancji promieniotwórczych w środowisku (w trakcie przejścia chmury promieniotwórczej) - zwiększenie częstotliwości poboru do nie mniej niż jednego poboru na dobę: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma, w szczególności 1-131, Cs-134 oraz Cs-137, za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego Sr-90, c) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO; |
2) po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): a) zwiększenie częstotliwości poboru do nie mniej niż jednego poboru na dobę: - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma, w szczególności 1-131, Cs-134 oraz Cs-137, za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego Sr-90, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, b) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w powietrzu atmosferycznym, o ile jest to możliwe, c) wykonanie wszystkich oznaczeń zgodnie z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 2 do rozporządzenia - nie rzadziej niż raz na tydzień. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): 1) jeżeli nie istnieje możliwość wykorzystywania skażonej wody do nawadniania - jak w sytuacji normalnej; | ||
2) jeżeli istnieje możliwość wykorzystywania do nawaniania wody skażonej: a) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego poboru na dobę w okresie wegetacji: - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, b) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników monitoringu oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w środowisku wodnym, w szczególności w morzu oraz zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę wewnętrzną i strefę zewnętrzną, stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, w tym hodowli ryb, lub rekreacyjnych, w szczególności kąpieli i uprawiania sportów wodnych, c) wykonanie wszystkich oznaczeń zgodnie z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 2 do rozporządzenia - nie rzadziej niż raz na tydzień. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
10 | Woda pitna | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku |
(po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia - w celu ustalenia aktualnych skażeń: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) zwiększenie częstotliwości poboru do nie mniej niż jednego poboru na tydzień; 3) zwiększenie liczby punktów poboru w strefie zewnętrznej oraz w dystansie rozszerzonego planowania - wszystkie publiczne ujęcia wody oraz co najmniej 20 indywidualnych ujęć wody (studnie) rozmieszczonych równomiernie lub na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w atmosferze. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia - w celu | ||
ustalenia aktualnych skażeń: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) zwiększenie częstotliwości poboru do nie mniej niż jednego poboru na tydzień; 3) zwiększenie liczby punktów poboru w strefie zewnętrznej oraz w dystansie rozszerzonego planowania - wszystkie publiczne ujęcia wody oraz co najmniej 20 indywidualnych ujęć wody (studnie) rozmieszczonych równomiernie lub na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w środowisku wodnym. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. III. UWOLNIENIE DO GRUNTU 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego w trakcie rozprzestrzeniania się oraz po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (w trakcie przechodzenia oraz po przejściu do gruntu): 1) zwiększenie częstotliwości poboru do nie mniej niż jednego poboru na tydzień; 2) zwiększenie liczby punktów poboru w strefie zewnętrznej oraz w dystansie rozszerzonego planowania - wszystkie publiczne ujęcia wody oraz co najmniej 20 indywidualnych ujęć wody | ||
(studnie) na podstawie prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w gruncie. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
11 | Woda gruntowa | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia - w celu ustalenia aktualnych skażeń: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) kolejne pobory - jak w sytuacji normalnej; 3) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych skażeń promieniotwórczych lub prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w powietrzu atmosferycznym, o ile jest możliwe pozyskanie próbek. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH |
1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego w trakcie rozprzestrzeniania się oraz po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (w trakcie zrzutu i po zrzucie do wód powierzchniowych): 1) zwiększenie częstotliwości oznaczeń stężenia promieniotwórczego Sr-90, C-14, Pu-238 oraz Pu-239+240 do nie mniej niż jednego oznaczenia na miesiąc; 2) wprowadzenie oznaczeń stężenia promieniotwórczego U-238, U-235, U-234, Am-241, Po-210 oraz Th-232 dla każdego poboru - co najmniej raz na miesiąc; 3) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych skażeń promieniotwórczych lub prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w gruncie, o ile jest możliwe pozyskanie próbek. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. III. UWOLNIENIE DO GRUNTU 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego w trakcie rozprzestrzeniania się oraz po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (w trakcie przechodzenia oraz po przejściu do gruntu): 1) zwiększenie częstotliwości oznaczeń stężenia promieniotwórczego Sr-90, C-14, Pu-238 oraz Pu-239+240 do nie mniej niż jednego oznaczenia na miesiąc; 2) wprowadzenie oznaczeń stężenia promieniotwórczego U-238, U-235, U-234, Am-241, Po-210 oraz Th-232 dla każdego poboru - co najmniej raz na miesiąc; 3) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów | ||
radiometrycznych skażeń promieniotwórczych lub prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w gruncie, o ile jest możliwe pozyskanie próbek. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
12 | Woda drenażowa | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. POMIARY ZA POMOCĄ STACJI DOZYMETRYCZNYCH: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego przed uwolnieniem, w trakcie rozprzestrzeniania się oraz po rozprzestrzenieniu się w środowisku substancji promieniotwórczych (przed przejściem, w trakcie przejścia oraz po przejściu chmury promieniotwórczej) - wyniki pomiarów nie rzadziej niż raz na 10 minut; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. 2. POMIARY PRÓBEK: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej) - jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, w celu ustalenia aktualnych skażeń: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, |
c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. POMIARY ZA POMOCĄ STACJI DOZYMETRYCZNYCH: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego przed uwolnieniem, w trakcie rozprzestrzeniania się oraz po rozprzestrzenieniu się w środowisku substancji promieniotwórczych (przed zrzutem, w trakcie zrzutu oraz po zrzucie do wód powierzchniowych) - wyniki pomiarów nie rzadziej niż raz na 10 minut; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. 2. POMIARY PRÓBEK: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych) - jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, w celu ustalenia aktualnych skażeń: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, | ||
c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
13 | Pasze świeże, w tym trawa | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) jednokrotny dodatkowy pobór w okresie wegetacji, w punktach określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia - w celu ustalenia aktualnych skażeń: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO; 2) kolejne pobory - nie rzadziej niż raz na dobę w okresie wegetacji: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO; 3) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników mobilnych pomiarów radiometrycznych skażeń promieniotwórczych oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w powietrzu atmosferycznym; |
4) wykonanie wszystkich oznaczeń zgodnie z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 2 do rozporządzenia - nie rzadziej niż raz na tydzień. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): 1) jeżeli nie istnieje możliwość wykorzystywania skażonej wody do nawadniania - jak w sytuacji normalnej; 2) jeżeli istnieje możliwość wykorzystywania do nawadniania wody skażonej: a) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego poboru na dobę w okresie wegetacji: - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, b) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników monitoringu oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w środowisku wodnym, w szczególności w morzu oraz zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę wewnętrzną i strefę zewnętrzną, | ||
stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, w tym hodowli ryb, lub rekreacyjnych, w szczególności kąpieli i uprawiania sportów wodnych, c) wykonanie wszystkich oznaczeń zgodnie z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 2 do rozporządzenia - nie rzadziej niż raz na tydzień. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
14 | Woda powierzchniowa | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. POMIARY ZA POMOCĄ STACJI DOZYMETRYCZNYCH: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego - wyniki pomiarów nie rzadziej niż raz na 10 minut; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. 2. POMIARY PRÓBEK: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): a) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia - w celu ustalenia aktualnych skażeń: - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, |
- oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, - oznaczenie całkowitej aktywności alfa, - oznaczenie całkowitej aktywności beta, b) kolejne pobory - jak w sytuacji normalnej, c) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników monitoringu oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w powietrzu atmosferycznym, w szczególności w morzu oraz zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę zewnętrzną, stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, w tym hodowli ryb, lub rekreacyjnych, w szczególności kąpieli i uprawiania sportów wodnych; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. POMIARY ZA POMOCĄ STACJI DOZYMETRYCZNYCH: 1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego - wyniki pomiarów nie rzadziej niż raz na 10 minut; 2) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej. 2. POMIARY PRÓBEK: | ||
1) sytuacja zdarzenia radiacyjnego w trakcie rozprzestrzeniania się substancji promieniotwórczych w środowisku (w trakcie zrzutu do wód powierzchniowych): a) jednokrotny dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia - w celu ustalenia aktualnych skażeń: - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, - oznaczenie całkowitej aktywności alfa, - oznaczenie całkowitej aktywności beta, b) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego na dobę: - identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, - oznaczenie całkowitej aktywności alfa, - oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): a) zwiększenie częstotliwości kolejnych poborów do nie mniej niż jednego poboru na dobę: | ||
- identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, - oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, - oznaczenie całkowitej aktywności alfa, - oznaczenie całkowitej aktywności beta, b) zwiększenie liczby punktów poboru - na podstawie wyników monitoringu oraz prognoz dyspersji izotopów promieniotwórczych w środowisku wodnym, w szczególności w morzu oraz zbiornikach śródlądowych naturalnych i sztucznych zlokalizowanych na terenie wyznaczonym przez dystans rozszerzonego planowania oraz strefę zewnętrzną, stanowiących źródło wody do celów konsumpcyjnych lub gospodarczych, a także wykorzystywanych do celów gospodarczych, w tym hodowli ryb, lub rekreacyjnych, w szczególności kąpieli i uprawiania sportów wodnych, c) wykonanie wszystkich oznaczeń zgodnie z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 2 do rozporządzenia nie rzadziej niż raz na tydzień; 3) sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej | ||
15 | Osad kanalizacyjny | I. UWOLNIENIE DO POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po przejściu chmury promieniotwórczej): 1) dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia w celu ustalenia |
aktualnych skażeń - co najmniej raz na tydzień: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) zwiększenie częstotliwości poboru próbek do nie mniej niż jednego poboru na miesiąc; 3) zwiększenie liczby punktów poboru - wszystkie oczyszczalnie ścieków w strefie zewnętrznej. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej II. UWOLNIENIE DO WÓD POWIERZCHNIOWYCH 1. Sytuacja zdarzenia radiacyjnego po rozprzestrzenieniu się substancji promieniotwórczych w środowisku (po zrzucie do wód powierzchniowych): 1) dodatkowy pobór w punktach określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia w celu ustalenia aktualnych skażeń - co najmniej raz na tydzień: a) identyfikacja i oznaczenie stężenia promieniotwórczego emiterów gamma za pomocą wysokorozdzielczej spektrometrii promieniowania gamma, b) oznaczenie stężenia promieniotwórczego HTO, c) oznaczenie całkowitej aktywności alfa, | ||
d) oznaczenie całkowitej aktywności beta; 2) zwiększenie częstotliwości poboru próbek do nie mniej niż jednego poboru na miesiąc; 3) zwiększenie liczby punktów poboru - wszystkie oczyszczalnie ścieków w strefie zewnętrznej. 2. Sytuacja narażenia istniejącego powstała w wyniku zdarzenia radiacyjnego - jak w sytuacji normalnej |
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »