Warunki udzielania zezwoleń na uliczną sprzedaż druków nie będących czasopismami.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.47.305

Akt utracił moc

Wersja od: 26 maja 1939 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH

z dnia 15 maja 1939 r.

o warunkach udzielania zezwoleń na uliczną sprzedaż druków nie będących czasopismami.

Na podstawie art. 9 ust. (2) prawa prasowego (Dz. U. R. P. z 1938 r. Nr 89, poz. 608) zarządzam co następuje:

§  1.

(1) Zezwoleń na uliczną sprzedaż druków, nie będących czasopismami, udzielają powiatowe władze administracji ogólnej.

(2) Na obszarze powiatów miejskich zezwoleń tych udzielają starostowie grodzcy, a na obszarze m.st. Warszawy - Komisarz Rządu.

§  2.

(1) Zezwoleń na uliczną sprzedaż druków, nie będących czasopismami, udziela się przede wszystkim wówczas, gdy nie istnieją w danej miejscowości księgarnie, bądź gdy istniejące księgarnie nie zaspakajają dostatecznie potrzeb czytelnictwa.

(2) Zezwoleń udziela się na roczne okresy kalendarzowe lub na czas do końca danego roku kalendarzowego.

(3) Zezwolenie raz udzielone można przedłużać na dalsze okresy roczne.

(4) Władza może udzielić jednorazowego zezwolenia na czas określony, nie dłuższy niż 6 miesięcy, celem wyprzedaży druków pochodzących z prywatnych księgozbiorów lub z remanentów księgarskich.

§  3.

(1) Zezwolenie może zawierać warunki o charakterze porządkowym, których sprzedawca winien przestrzegać przy wykonywaniu ulicznej sprzedaży druków.

(2) Warunki te mogą tyczyć się zwłaszcza miejsca i urządzenia ulicznej sprzedaży, wykazu i cennika druków, rodzaju druków, odznaki sprzedawcy oraz innych szczegółów podyktowanych miejscowymi względami.

§  4.

(1) Zezwolenia można udzielić tylko obywatelowi polskiemu, który jest pełnoletni, korzysta w pełni z praw cywilnych i obywatelskich, ma stałe miejsce zamieszkania w Państwie, umie czytać i pisać po polsku oraz daje rękojmie uczciwego wykonywania zawodu i nie wykraczania przeciwko prawu.

(2) Zezwolenia należy odmówić temu, kto ukarany był więzieniem za zbrodnię lub występek, bądź też aresztem za występek z chęci zysku lub z innych niskich pobudek.

§  5.

(1) Zezwolenie uprawnia do wykonywania ulicznej sprzedaży druków tylko tego, kto je otrzymał, i nie może być odstąpione komu innemu w drodze aktu prywatnego ani przejęte w drodze spadkobrania.

(2) Jeżeli ten, kto otrzymał zezwolenie, nie może chwilowo z powodu choroby lub innej ważnej przyczyny sam wykonywać sprzedaży, władza może wyrazić zgodę na czasowe zastępstwo przez określoną osobę, wskazaną przez zainteresowanego; zastępca powinien odpowiadać warunkom wymaganym w myśl § 4, przy czym administracyjne skutki jego działań obciążają również zastąpionego.

(3) Zezwolenie nie upoważnia samo przez się do sprzedaży bieżących czasopism.

(4) Nie wolno w związku z wykonywaniem sprzedaży na podstawie zezwolenia rozpowszechniać bezpłatnie jakichkolwiek druków.

§ 6. Zezwolenie można cofnąć przed upływem czasu, na który zostało udzielone, jeżeli ten, kto je otrzymał:

a) nie przestrzega warunków zezwolenia;

b) nie odpowiada lub przestał odpowiadać warunkom określonym w § 4;

c) nie wykonywa sprzedaży osobiście;

d) sprzedaje bieżące czasopisma lub bezpłatnie rozpowszechnia druki;

e) wykonywa sprzedaż w sposób naruszający porządek, spokój lub bezpieczeństwo publiczne.

§ 7. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.