Utworzenie Centralnego Instytutu Ochrony Pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.17.139

Akt obowiązujący

Wersja od: 24 kwietnia 1950 r.

USTAWA

z dnia 4 kwietnia 1950 r.

o utworzeniu Centralnego Instytutu Ochrony Pracy.

Art.  1.

Tworzy się Centralny Instytut Ochrony Pracy, zwany w dalszym ciągu Instytutem.

Art.  2.

1. Zadaniem Instytutu jest prowadzenie i organizowanie prac naukowo-badawczych z dziedziny ochrony pracy, a w szczególności:

1) organizowanie i prowadzenie prac naukowo-badawczych, dotyczących higieny i bezpieczeństwa pracy oraz środków technicznych i urządzeń zapobiegających chorobom zawodowym,

2) koordynowanie planów prac innych placówek naukowo-badawczych oraz zakładów szkół wyższych w dziedzinach, określonych w pkt 1,

3) współdziałanie z władzami: ochrony pracy, przemysłowymi, rolnymi, morskimi, leśnymi i służby zdrowia w zakresie określonym w pkt 1 oraz ze związkami zawodowymi.

2. Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w porozumieniu z właściwym ministrem może zlecić Instytutowi ustalanie wiążących wytycznych w zakresie, określonym w ust. 1 pkt 1 dla działalności przedsiębiorstw państwowych, do zakresu działania których należy:

1) wydawanie opracowań naukowych i popularnych z zakresu ochrony pracy lub

2) produkowanie urządzeń i sprzętu z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy.

Art.  3.

Instytut posiada osobowość prawną.

Art.  4.

Siedzibą Instytutu jest m. st. Warszawa.

Art.  5.

Instytut ma prawo używania pieczęci okrągłej z godłem państwowym pośrodku i napisem: "Centralny Instytut Ochrony Pracy" w otoku.

Art.  6.

Zwierzchni nadzór nad Instytutem sprawuje Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

Art.  7.

1. Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego może w drodze zarządzenia tworzyć oddziały terenowe Instytutu oraz instytuty specjalne, wchodzące w skład Instytutu.

2. Instytut może posiadać zakłady, wzorcownie i warsztaty.

Art.  8.

1. Instytut ma zarząd i użytkowanie majątku nieruchomego, oddanego mu protokolarnie przez Skarb Państwa.

2. Majątek ruchomy Instytutu wyodrębnia się protokolarnie z ogólnego majątku Skarbu Państwa i przekazuje Instytutowi na własność.

3. Za zobowiązania Instytutu niezależnie od odpowiedzialności Instytutu odpowiada Skarb Państwa do wysokości wartości majątku nieruchomego, użytkowanego i zarządzanego przez Instytut.

4. Rozporządzenie Rady Ministrów określi szczegółowo zasady postępowania przy ustalaniu zakresu odpowiedzialności Skarbu Państwa.

Art.  9.

Budżet Instytutu jest częścią budżetu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

Art.  10.

Władzami Instytutu są dyrekcja i Rada Naukowo-Społeczna.

Art.  11.

1. Dyrekcja kieruje całokształtem prac Instytutu i reprezentuje go na zewnątrz.

2. W skład dyrekcji wchodzą dyrektor naczelny oraz podlegli mu dyrektorzy.

3. Dyrektora naczelnego powołuje i odwołuje Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

Art.  12.

1. Do zakresu działania Rady Naukowo-Społecznej należy wytyczanie kierunku prac Instytutu i nadzór nad działalnością dyrekcji.

2. Wysokość wynagrodzenia członków Rady Naukowo-Społecznej ustala Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Art.  13.

Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w porozumieniu z Ministrem Skarbu może w drodze zarządzenia zlecić Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej zastępstwo sądowe Instytutu w odniesieniu do wszystkich albo niektórych spraw.

Art.  14.

Szczegółowy zakres działania i organizację Instytutu, a zwłaszcza skład, sposób powoływania członków i czas trwania kadencji Rady Naukowo-Społecznej oraz liczbę i sposób powoływania dyrektorów określi statut, nadany przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w porozumieniu z Ministrami Pracy i Opieki Społecznej oraz Zdrowia po zasięgnięciu opinii Centralnej Rady Związków Zawodowych.

Art.  15.

1. Stosunek służbowy pracowników Instytutu z wyjątkiem zatrudnionych na mocy umowy o pracę jest publiczno-prawny. Do tego stosunku mają odpowiednie zastosowanie przepisy o państwowej służbie cywilnej.

2. Pracownicy Instytutu podlegają przepisom uposażeniowym dla pracowników państwowych. Do pracowników naukowych Instytutu stosują się w tym względzie przepisy dotyczące państwowych pracowników nauki.

Art.  16.

Instytut wolny jest od podatków i opłat państwowych oraz innych danin publicznych.

Art.  17.

Uchwała Rady Ministrów, powzięta na wniosek Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, określi, które z istniejących państwowych placówek naukowo-badawczych lub innych zakładów, wzorcowni, warsztatów lub ich części zostaną przejęte przez Instytut oraz termin i sposób przejęcia.

Art.  18.

Wykonanie ustawy porucza się Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

Art.  19.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.