Rozdział 3 - Kierownicy placówek zagranicznych - Służba zagraniczna.
Dziennik Ustaw
Dz.U.2024.85 t.j.
Akt obowiązujący Wersja od: 24 stycznia 2024 r.
Rozdział 3
Kierownicy placówek zagranicznych
Kierownicy placówek zagranicznych
1.
Przedstawicielstwem dyplomatycznym w innym państwie lub stałym przedstawicielstwem przy organizacji międzynarodowej kieruje ambasador, a do czasu objęcia placówki zagranicznej przez ambasadora - kierownik przedstawicielstwa, którego wyznacza, spośród członków personelu dyplomatyczno-konsularnego, i odwołuje minister właściwy do spraw zagranicznych.2.
W odniesieniu do Stałego Przedstawicielstwa Rzeczypospolitej Polskiej przy Unii Europejskiej czynności, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw zagranicznych wykonuje w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej.3.
Placówką zagraniczną, inną niż wymieniona w ust. 1, kieruje kierownik placówki zagranicznej, którego wyznacza, spośród członków personelu dyplomatyczno-konsularnego, i odwołuje minister właściwy do spraw zagranicznych na wniosek Szefa Służby Zagranicznej.4.
Ambasador kierujący przedstawicielstwem dyplomatycznym w innym państwie nadzoruje działalność wszystkich placówek zagranicznych w państwie przyjmującym z wyjątkiem stałego przedstawicielstwa przy organizacji międzynarodowej.1.
Kierujący placówką zagraniczną:1)
jest przełożonym wszystkich członków służby zagranicznej w kierowanej przez niego placówce zagranicznej oraz osób, o których mowa w art. 3 ust. 2;2)
odpowiada za bezpieczeństwo placówki zagranicznej i zapewnia jej ochronę, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3b ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1266 i 1860) oraz w art. 3 pkt 1 lit. f ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Służbie Ochrony Państwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 66, z późn. zm.).2.
Dyrektor generalny służby zagranicznej w porozumieniu z kierującym placówką zagraniczną wyznacza w placówce zagranicznej zastępcę kierującego placówką, który jednocześnie jest osobą odpowiedzialną przed dyrektorem generalnym za prawidłowe gospodarowanie mieniem, przestrzeganie dyscypliny finansów publicznych, przestrzeganie przepisów, w szczególności przepisów prawa pracy oraz przepisów dotyczących tajemnic ustawowo chronionych.Ambasador w państwie przyjmującym, w zakresie swoich pełnomocnictw, w szczególności:
1)
reprezentuje Rzeczpospolitą Polską;2)
chroni interesy Rzeczypospolitej Polskiej oraz jej obywateli, zgodnie z prawem międzynarodowym i prawem państwa przyjmującego;3)
uczestniczy w czynnościach przedstawicieli organów władzy publicznej w zakresie prowadzonych przez nich negocjacji i podejmowanych działań, zapewnia współdziałanie tych przedstawicieli, dba o zgodność ich czynności z założeniami polskiej polityki zagranicznej, a także udziela im pomocy i współdziała z nimi w zakresie ich zadań w stosunkach z państwem przyjmującym;4)
działa na rzecz promocji Rzeczypospolitej Polskiej, a zwłaszcza polskiej kultury, nauki i gospodarki;5)
udziela pomocy i współdziała w zakresie niezbędnym do wykonywania zadań przez członków służby zagranicznej oraz innych osób delegowanych do załatwienia określonych spraw w państwie przyjmującym;6)
prowadzi rokowania z państwem przyjmującym;7)
popiera przyjazne stosunki między Rzecząpospolitą Polską a państwem przyjmującym;8)
zaznajamia się z warunkami, wydarzeniami i działalnością prowadzoną przez państwo przyjmujące i przekazuje właściwym organom władzy publicznej Rzeczypospolitej Polskiej informacje na ten temat.Ambasador przy organizacji międzynarodowej, zwanej dalej "organizacją", w szczególności:
1)
reprezentuje Rzeczpospolitą Polską wobec organizacji;2)
utrzymuje łączność między Rzecząpospolitą Polską a organizacją;3)
prowadzi rokowania z organizacją i w ramach organizacji;4)
zaznajamia się z działalnością prowadzoną przez organizację i przekazuje właściwym organom władzy publicznej Rzeczypospolitej Polskiej informację na temat jej działalności;5)
zapewnia udział Rzeczypospolitej Polskiej w pracach organizacji;6)
chroni interesy Rzeczypospolitej Polskiej, jej obywateli oraz polskich osób prawnych w stosunkach z organizacją;7)
popiera realizację celów i zasad organizacji przez współpracę z organizacją i w ramach organizacji;8)
uczestniczy, poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz w zakresie przedmiotu działalności organizacji, w czynnościach przedstawicieli organów władzy publicznej w zakresie prowadzonych przez nich negocjacji i podejmowanych działań, zapewnia współdziałanie tych przedstawicieli, dba o zgodność ich czynności z założeniami polskiej polityki zagranicznej, a także udziela im pomocy i współdziała z nimi w zakresie ich zadań w stosunkach z organizacją.Art. 39. [Mianowanie i odwołanie ambasadora oraz Stałego Przedstawiciela Rzeczypospolitej Polskiej przy UE; Konwent Służby Zagranicznej]
1.
Ambasadora mianuje i odwołuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych, zaakceptowany przez Prezesa Rady Ministrów.2.
Stałego Przedstawiciela Rzeczypospolitej Polskiej przy Unii Europejskiej mianuje i odwołuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wspólny wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych oraz ministra właściwego do spraw członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, zaakceptowany przez Prezesa Rady Ministrów.2a.
Mianowanie ambasadora lub Stałego Przedstawiciela Rzeczypospolitej Polskiej przy Unii Europejskiej następuje po zasięgnięciu opinii organu właściwego na podstawie regulaminu Sejmu.3.
Ambasador podlega służbowo ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych.4.
W celu oceny kandydatów do objęcia funkcji ambasadora w państwie przyjmującym albo ambasadora przy organizacji międzynarodowej tworzy się Konwent Służby Zagranicznej, zwany dalej "Konwentem".5.
Minister właściwy do spraw zagranicznych przed skierowaniem wniosku, o którym mowa w ust. 1, zasięga opinii Konwentu.6.
W skład Konwentu wchodzą:1)
minister właściwy do spraw zagranicznych lub wskazany przez niego członek kierownictwa urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zagranicznych jako przewodniczący;2)
Szef Służby Zagranicznej;3)
przedstawiciel Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wskazany przez Szefa Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej;4)
przedstawiciel Kancelarii Prezesa Rady Ministrów wskazany przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.7.
Konwent obraduje na posiedzeniach. Posiedzenia Konwentu są niejawne.8.
Posiedzenie Konwentu zwołuje minister właściwy do spraw zagranicznych.9.
Z posiedzenia Konwentu sporządza się protokół, który jest podpisywany przez obecnych członków Konwentu.10.
Członkowie Konwentu, w drodze uchwały, wyrażają opinię oraz zamieszczają jej treść w protokole.11.
Protokół jest dokumentem stanowiącym informację niejawną w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych, któremu nadaje się klauzulę, o której mowa w art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych, i nie podlega udostępnieniu.Minister właściwy do spraw zagranicznych może określić, w drodze zarządzenia, formę i tryb wydawania poleceń ambasadorowi, kierując się zadaniami służby zagranicznej i potrzebami polityki państwa.
1.
Dyrektor generalny służby zagranicznej nawiązuje z ambasadorem, który przed mianowaniem nie był członkiem służby zagranicznej, stosunek pracy na podstawie powołania, na czas pełnienia funkcji ambasadora.2.
Odwołanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ambasadora jest równoznaczne z odwołaniem w rozumieniu przepisów prawa pracy.3.
Stosunek pracy ambasadora wygasa z dniem odwołania.1.
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej może ustanowić ambasadora - specjalnego przedstawiciela Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do zadań z zakresu polityki zagranicznej.2.
Ambasador - specjalny przedstawiciel Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej nie wchodzi w skład służby zagranicznej.