Rozdział 3 - Tryb postępowania dyscyplinarnego - Postępowanie dyscyplinarne w stosunku do sędziów sądów wojskowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1990.84.491

Akt utracił moc

Wersja od: 7 grudnia 1990 r.

Rozdział  3

Tryb postępowania dyscyplinarnego

§  11.

1. Szef sądu wojskowego zawiadamia Prezesa Izby Wojskowej o popełnieniu przewinienia dyscyplinarnego albo wykroczenia określonego w § 2 przez sędziego wojskowego lub asesora podległego sądu.

2. Prezes Izby Wojskowej, po powzięciu wiadomości, o której mowa w ust. 1, przekazuje sprawę rzecznikowi dyscyplinarnemu.

§  12.

1. Rzecznik dyscyplinarny prowadzi postępowanie wyjaśniające.

2. Postępowanie, o którym mowa w ust. 1, ma na celu wstępne wyjaśnienie okoliczności koniecznych do ustalenia znamion czynu zarzucającego obwinionemu oraz zgromadzenie i utrwalenie dowodów dla Sądu Dyscyplinarnego.

3. Rzecznik dyscyplinarny przyjmuje od obwinionego i jego obrońcy wyjaśnienia i wnioski oraz zaznajamia ich z przedstawionymi zarzutami i materiałami postępowania wyjaśniającego.

4. Postępowanie wyjaśniające powinno być ukończone w ciągu dwóch tygodni od jego wszczęcia. Prezes Izby Wojskowej może je przedłużyć na dalszy czas oznaczony.

§  13.

1. W zależności od wyników przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego rzecznik dyscyplinarny przedstawia Prezesowi Izby Wojskowej wniosek o:

1) wszczęcie postępowania przed Sądem Dyscyplinarnym,

2) niewszczynanie postępowania przed Sądem Dyscyplinarnym albo

3) wymierzenie obwinionemu kary upomnienia przez przełożonego w trybie art. 40 ustawy.

2. Wnioski, o których mowa w ust. 1, podlegają zatwierdzeniu przez Prezesa Izby Wojskowej.

3. W wypadku zatwierdzenia wniosku, o którym mowa:

1) w ust. 1 pkt 1 - rzecznik dyscyplinarny kieruje do Sądu Dyscyplinarnego wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego,

2) w ust. 1 pkt 3 - rzecznik dyscyplinarny kieruje do właściwego przełożonego wniosek o wymierzenie kary dyscyplinarnej.

§ 14. Jeżeli zachodzą okoliczności określone w art. 42 § 1 ustawy, Prezes Izby Wojskowej może wystąpić do Sądu Dyscyplinarnego z wnioskiem o zawieszenie obwinionego w czynnościach sędziego (asesora).

§ 15. Po otrzymaniu wniosku rzecznika dyscyplinarnego o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego albo odwołania ukaranego karą upomnienia w wypadku określonym w art. 40 ustawy, przewodniczący Sądu Dyscyplinarnego wyznacza skład orzekający i jego przewodniczącego oraz protokolanta spośród członków tego Sądu, jak również wyznacza termin posiedzenia Sądu w ciągu siedmiu dni od daty ich wpływu, a także miejsce tego posiedzenia.

§  16.

1. Sąd Dyscyplinarny na posiedzeniu:

1) ocenia zasadność wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego,

2) rozpoznaje wniosek, o którym mowa w § 14, albo z urzędu ocenia zasadność zastosowania art. 42 § 1 ustawy.

2. Jeżeli dane zgromadzone w sprawie zawierają dostateczne podstawy do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, Sąd Dyscyplinarny wydaje postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego. Postanowienie to zawiera wskazanie obwinionego oraz dokładne określenie zarzuconego mu czynu.

3. Sąd Dyscyplinarny wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, jeżeli dane zgromadzone w sprawie nie zawierają dostatecznych podstaw do przedstawienia obwinionemu zarzutów albo zachodzą okoliczności wyłączające postępowanie.

4. Przed wydaniem postanowień, o których mowa w ust. 2 i 3, Sąd Dyscyplinarny może zarządzić uzupełnienie postępowania przez sędziego Sądu Dyscyplinarnego, wyznaczonego ze składu orzekającego.

§  17.

1. Jeżeli Sąd Dyscyplinarny uzna na posiedzeniu, że zachodzą przesłanki określone w art. 42 § 1 ustawy, wydaje postanowienie o zawieszeniu obwinionego w czynnościach sędziego (asesora).

2. W wypadku, o którym mowa w § 14, o odmowie uwzględnienia wniosku Sąd Dyscyplinarny orzeka postanowieniem.

3. O uchyleniu zawieszenia obwinionego w czynnościach sędziego (asesora) Sąd Dyscyplinarny orzeka postanowieniem.

4. Sąd Dyscyplinarny wydaje postanowienie, o których mowa w ust. 1-3, po wysłuchaniu obwinionego i rzecznika dyscyplinarnego.

§  18.

1. Sąd Dyscyplinarny, odmawiając wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, może wystąpić do właściwego przełożonego o wymierzenie obwinionemu kary upomnienia w trybie art. 40 ustawy.

2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli ukarany złoży odwołanie do Sądu Dyscyplinarnego, Sąd wszczyna postępowanie dyscyplinarne.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli rozpoznanie sprawy na posiedzeniu było następstwem odwołania złożonego przez ukaranego karą upomnienia w trybie art. 40 ustawy.

§  19.

1. Do postanowień, o których mowa w § 16 ust. 3 i § 17, sporządza się uzasadnienie na piśmie.

2. Postanowienia, o których w § 16 ust. 2 i 3 oraz § 17, doręcza się obwinionemu i rzecznikowi dyscyplinarnemu. W wypadkach określonych w ust. 1 postanowienia doręcza się wraz z uzasadnieniem.

3. Prawomocne postanowienia, o których mowa w § 17, doręcza się również szefowi właściwego sądu wojskowego.

§  20.

1. Na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego obwinionemu i rzecznikowi dyscyplinarnemu przysługuje zażalenie do Izby Wojskowej.

2. Na postanowienie o zawieszeniu w czynnościach sędziego (asesora) obwinionemu przysługuje zażalenie do Izby Wojskowej.

3. Na postanowienie o odmowie i uchyleniu zawieszenia w czynnościach sędziego (asesora) rzecznikowi dyscyplinarnemu przysługuje zażalenie do Izby Wojskowej.

4. Zażalenia, o których mowa w ust. 1-3, wnosi się w terminie siedmiu dni od daty doręczenia stosownego postanowienia.

5. Wniesienie zażaleń, o których mowa w ust. 2 i 3, nie wstrzymuje wykonania stosownych postanowień.

6. Izba Wojskowa rozpoznaje zażalenia, o których mowa w ust. 1-3, na posiedzeniu w terminie siedmiu dni od daty wpływu do Izby.

§  21.

1. Jeżeli miejsce pobytu obwinionego nie jest znane, Sąd Dyscyplinarny wyznacza do obrony praw obwinionego obrońcę z urzędu spośród sędziów sądów wojskowych, chyba że obwiniony sam ustanowił już obrońcę.

2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, wszelkie pisma doręcza się obrońcy obwinionego, a sprawę rozpoznaje się pod nieobecność obwinionego.

§  22.

1. Po wydaniu postanowienia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego przewodniczący Sądu Dyscyplinarnego wyznacza termin i miejsce rozprawy, zawiadamia o tym rzecznika dyscyplinarnego oraz obwinionego i jego obrońcę, a także wzywa na rozprawę powołanych świadków i biegłych.

2. Pomiędzy wydaniem postanowienia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego a terminem rozprawy nie powinno upłynąć więcej niż trzy tygodnie; postępowanie w pierwszej instancji powinno być zakończone w ciągu ośmiu tygodni.

3. Nie usprawiedliwione niestawiennictwo obwinionego lub jego obrońcy nie wstrzymuje rozpoznania sprawy.

4. Na rozprawie, oprócz osób biorących udział w sprawie, mogą być obecni tylko sędziowie Izby Wojskowej oraz sędziowie sądów wojskowych i asesorowie w tych sądach, z wyjątkiem podwładnych obwinionego i młodszych stopniem.

§  23.

1. Jeżeli wyjaśnienia obwinionego, który na rozprawie przyznaje się do winy, nie budzą wątpliwości, Sąd Dyscyplinarny, ze zgodą obwinionego i rzecznika dyscyplinarnego, może nie przeprowadzać postępowania dowodowego lub przeprowadzić je tylko częściowo.

2. Jeżeli na podstawie okoliczności, które wyszły na jaw w toku rozprawy, obwinionemu należałoby zarzucić inny czyn niż opisany w postanowieniu o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego albo oprócz niego również inny czyn, Sąd Dyscyplinarny może za zgodą obwinionego i rzecznika dyscyplinarnego rozpoznać nowy zarzut na tej samej rozprawie. W razie braku zgody, Sąd Dyscyplinarny przekazuje sprawę rzecznikowi dyscyplinarnemu.

§  24.

1. Sąd Dyscyplinarny wydaje wyrok:

1) uznając obwinionego winnym zarzuconego mu czynu w całości lub części i wymierzający mu karę dyscyplinarną określoną w art. 39 § 1 ustawy,

2) uniewinniający obwinionego od postawionych mu zarzutów albo

3) umarzający postępowanie dyscyplinarne.

2. W razie jednoczesnego orzeczenia kar dyscyplinarnych za kilka przewinień lub wykroczeń, wymierza się jako karę łączną najsurowszą z wymierzonych kar.

3. Uzasadnienie wyroku sporządza się na piśmie w ciągu siedmiu dni od daty ogłoszenia wyroku oraz doręcza się wraz z wyrokiem obwinionego i rzecznikowi dyscyplinarnemu.

§  25.

1. W razie wydania wyroku wymierzającego karę dyscyplinarną, w wypadku, o którym mowa w § 21 ust. 1, ukarany może w terminie czternastu dni od daty powzięcia wiadomości o wyroku zażądać przeprowadzenia rozprawy. Wydany wyrok traci moc z chwilą stawienia się obwinionego na rozprawę.

2. Sprawę rozpoznaje Sąd Dyscyplinarny, choćby wyrok sądu odwoławczego był prawomocny.

§  26.

1. Od wyroku Sądu Dyscyplinarnego przysługuje obwinionemu i rzecznikowi dyscyplinarnemu rewizja do Izby Wojskowej w terminie siedmiu dni od daty doręczenia wyroku wraz z uzasadnieniem.

2. Sąd odwoławczy na posiedzeniu:

1) pozostawia rewizję bez rozpoznania w razie wniesienia jej po upływie terminu lub przez osobę nieuprawnioną,

2) kieruje sprawę do rozpoznania na rozprawie i wyznacza jej termin albo

3) umarza postępowanie dyscyplinarne.

3. Sąd odwoławczy może zlecić uzupełnienie materiału dowodowego przez sędziego Sądu Dyscyplinarnego.

4. Sąd odwoławczy orzeka wyrokiem o utrzymaniu w mocy lub zmianie wyroku Sądu Dyscyplinarnego.

5. Do postępowania odwoławczego stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed Sądem Dyscyplinarnym, z tym że rewizja powinna być rozpoznana w terminie siedmiu dni od daty jej wpływu do sądu odwoławczego.

§  27.

1. Wymierzona kara dyscyplinarna powinna być wykonana niezwłocznie po uprawomocnieniu się wyroku.

2. Kary upomnienia, nagany i surowej nagany uważa się za wykonane z chwilą uprawomocnienia się wyroku. Wykonanie pozostałych kar należy do kompetencji właściwych organów.

3. Przewodniczący Sądu Dyscyplinarnego przesyła właściwemu organowi oraz Prezesowi Izby Wojskowej i szefowi właściwego sądu wojskowego prawomocny wyrok.

4. Wymierzoną karę dyscyplinarną wpisuje się do akt osobowych ukaranego i dołącza się do nich odpis prawomocnego wyroku wymierzającego tę karę.

§ 28. Rewizję nadzwyczajną rozpoznaje Izba Wojskowa w składzie pięciu sędziów.

§ 29. Publikowanie informacji o postępowaniu dyscyplinarnym oraz o wydanym w nim orzeczeniach następuje na zasadach określonych dla postępowania sądowego w art. 13 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 187 i z 1990 r. Nr 29, poz. 173). Prawomocne orzeczenie dyscyplinarne można podać do wiadomości publicznej tylko za zezwoleniem przewodniczącego Sądu Dyscyplinarnego.