Art. 8. - Porozumienie madryckie o międzynarodowej rejestracji znaków. 1891.04.14.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1993.116.514
Akt obowiązujący Wersja od: 4 marca 1997 r.
Artykuł 8
Taksa krajowa - Opłata międzynarodowa - Podział nadwyżek dochodów, opłat dodatkowych i opłat uzupełniających
1.
Organ państwa pochodzenia będzie miał prawo do ustalenia według swego uznania i pobierania na swoją rzecz taksy krajowej, której będzie żądał od uprawnionego do znaku, ubiegającego się o rejestrację międzynarodową lub jej przedłużenie.2.
Rejestracja znaku w Biurze Międzynarodowym będzie podlegać uprzedniemu uiszczeniu opłaty międzynarodowej, obejmującej:a)
opłatę podstawową,b)
opłatę dodatkową za każdą klasę klasyfikacji międzynarodowej powyżej trzeciej, do której będą zaliczone towary lub usługi, jakich dotyczy znak,c)
opłatę uzupełniającą za każdy wniosek o rozszerzenie ochrony zgodnie z artykułem 3ter.3.
Jednak opłatę dodatkową, oznaczoną w ustępie 2 lit. b), będzie można uiścić bez zmiany daty rejestracji, w terminie ustalonym w regulaminie wykonawczym, jeżeli liczba klas towarów lub usług została ustalona lub zakwestionowana przez Biuro Międzynarodowe. Jeżeli z upływem wspomnianego terminu nie zostanie uiszczona opłata dodatkowa lub jeżeli zgłaszający nie zmniejszy w koniecznym rozmiarze wykazu towarów lub usług, podanie o rejestrację międzynarodową będzie uważane za zaniechane.4.
Roczny dochód z różnych wpływów pochodzących z rejestracji międzynarodowej, z wyjątkiem wpływów przewidzianych w punktach b) i c) ustępu 2, staraniem Biura Międzynarodowego zostanie podzielony w równych częściach między państwa będące stronami niniejszego aktu, po potrąceniu kosztów i wydatków spowodowanych wykonywaniem wspomnianego aktu. Jeżeli w chwili wejścia w życie niniejszego aktu jakieś państwo jeszcze go nie ratyfikowało lub do niego nie przystąpiło, będzie miało ono prawo, aż do daty, z którą jego ratyfikacja lub jego przystąpienie nabierze mocy prawnej, do podziału nadwyżki dochodów, obliczonej na podstawie wcześniejszego aktu, mającego zastosowanie do tego państwa.5.
Sumy pochodzące z opłat dodatkowych, o których mowa w ust. 2 lit. b), zostaną podzielone z upływem każdego roku między państwa-strony niniejszego aktu lub Aktu nicejskiego z 15 czerwca 1957 r., proporcjonalnie do liczby znaków, dla których ubiegano się o ochronę w każdym z nich w ciągu poprzedniego roku, przy czym liczba ta będzie zwiększona odnośnie do państw dokonujących uprzedniego badania o współczynnik, który zostanie określony w regulaminie wykonawczym. Jeżeli w chwili wejścia w życie niniejszego aktu jakieś państwo jeszcze go nie ratyfikowało lub do niego nie przystąpiło, będzie miało ono prawo, aż do daty, z którą jego ratyfikacja lub przystąpienie nabierze mocy prawnej, do podziału sum obliczonych na podstawie Aktu nicejskiego.6.
Sumy pochodzące z opłat uzupełniających, o których mowa w ust. 2 lit. c), zostaną podzielone według zasad ust. 5 między państwa, które skorzystały z uprawnienia przewidzianego w art. 3bis. Jeżeli w chwili wejścia w życie niniejszego aktu jakieś państwo jeszcze go nie ratyfikowało lub do niego nie przystąpiło, będzie miało ono prawo aż do daty, z którą jego ratyfikacja lub jego przystąpienie nabierze mocy prawnej, do podziału sum obliczonych na podstawie Aktu nicejskiego.