Art. 23. - [Oszacowanie podstawy opodatkowania] - Ordynacja podatkowa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.2383 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 25 marca 2024 r. do: 30 czerwca 2024 r.
Art.  23.  [Oszacowanie podstawy opodatkowania]
§  1. 
Organ podatkowy określa podstawę opodatkowania w drodze oszacowania, jeżeli:
1)
brak jest ksiąg podatkowych lub innych danych niezbędnych do jej określenia lub
2)
dane wynikające z ksiąg podatkowych nie pozwalają na określenie podstawy opodatkowania, lub
3)
podatnik naruszył warunki uprawniające do korzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania.
§  2. 
Organ podatkowy odstąpi od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania, jeżeli:
1)
pomimo braku ksiąg podatkowych dowody uzyskane w toku postępowania, pozwalają na określenie podstawy opodatkowania;
2)
dane wynikające z ksiąg podatkowych, uzupełnione dowodami uzyskanymi w toku postępowania, pozwalają na określenie podstawy opodatkowania.
§  3. 
Podstawę opodatkowania określa się w drodze oszacowania, stosując w szczególności następujące metody:
1)
porównawczą wewnętrzną - polegającą na porównaniu wysokości obrotów w tym samym przedsiębiorstwie za poprzednie okresy, w których znana jest wysokość obrotu;
2)
porównawczą zewnętrzną - polegającą na porównaniu wysokości obrotów w innych przedsiębiorstwach prowadzących działalność o podobnym zakresie i w podobnych warunkach;
3)
remanentową - polegającą na porównaniu wartości majątku przedsiębiorstwa na początku i na końcu okresu, z uwzględnieniem wskaźnika szybkości obrotu;
4)
produkcyjną - polegającą na ustaleniu zdolności produkcyjnej przedsiębiorstwa;
5)
kosztową - polegającą na ustaleniu wysokości obrotu na podstawie wysokości kosztów poniesionych przez przedsiębiorstwo, z uwzględnieniem wskaźnika udziałów tych kosztów w obrocie;
6)
udziału dochodu w obrocie - polegającą na ustaleniu wysokości dochodów ze sprzedaży określonych towarów i wykonywania określonych usług, z uwzględnieniem wysokości udziału tej sprzedaży (wykonanych usług) w całym obrocie.
§  4. 
(uchylony).
§  5. 
Określenie podstawy opodatkowania w drodze oszacowania powinno zmierzać do określenia jej w wysokości zbliżonej do rzeczywistej podstawy opodatkowania. Organ podatkowy, określając podstawę opodatkowania w drodze oszacowania, uzasadnia wybór metody oszacowania.