Sprawa C-558/22, Fallimento Esperia i GSE: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 7 marca 2024 r. - Autorità di Regolazione per Energia Reti e Ambiente v. Fallimento Esperia SpA, Gestore dei Servizi Energetici SpA - GSE
Dz.U.UE.C.2024.2905
Akt nienormatywnyWyrok Trybunału (druga izba) z dnia 7 marca 2024 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie preju- dycjalnym złożony przez Consiglio di Stato - Włochy) - Autorità di Regolazione per Energia Reti e Ambiente (ARERA)/Fallimento Esperia SpA, Gestore dei Servizi Energetici SpA - GSE
(Odesłanie prejudycjalne - Krajowy system wsparcia przewidujący wydawanie zbywalnych zielonych certyfikatów na rzecz krajowych producentów energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych - Import energii elektrycznej wytwarzanej ze źródeł odnawialnych w innym państwie członkowskim - Obowiązek zakupu zielonych certyfikatów - Sankcja - Zwolnienie - Dyrektywa 2001/77/WE - Dyrektywa 2009/28/WE - System wsparcia - Gwarancje pochodzenia - Swobodny przepływ towarów - Artykuły 18, 28, 30, 34 i 110 TFUE - Pomoc państwa - Artykuły 107 i 108 TFUE - Zasoby państwowe - Selektywna korzyść)
(C/2024/2905)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 6 maja 2024 r.)
Sąd odsyłający
Consiglio di Stato
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Autorità di Regolazione per Energia Reti e Ambiente (ARERA)
Druga strona postępowania: Fallimento Esperia SpA, Gestore dei Servizi Energetici SpA - GSE
Sentencja
1) Artykuły 28, 30 i 110 TFUE należy interpretować w ten sposób, że: nie stoją one na przeszkodzie obowiązywaniu środka krajowego, który po pierwsze, zobowiązuje importerów energii elektrycznej z innego państwa członkowskiego, którzy nie wykazują, że ta energia elektryczna jest wytwarzana ze źródeł odnawialnych poprzez przedłożenie gwarancji pochodzenia, do zakupu od producentów krajowych albo certyfikatów świadczących o pochodzeniu ze źródeł odnawialnych, albo energii elektrycznej wytwarzanej ze źródeł odnawialnych w części odpowiadającej ilości przywożonej przez nich energii elektrycznej, a po drugie, przewiduje nałożenie sankcji w razie niewypełnienia tego obowiązku, podczas gdy krajowi producenci energii elektrycznej wytwarzanej ze źródeł odnawialnych nie podlegają takiemu obowiązkowi zakupu.
2) Artykuł 34 TFUE, a także dyrektywę 2001/77/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie wspierania produkcji na rynku wewnętrznym energii elektrycznej wytwarzanej ze źródeł odnawialnych oraz dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniającą i w następstwie uchylającą dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE, należy interpretować w ten sposób, że: nie stoją one na przeszkodzie obowiązywaniu tego środka krajowego, jeżeli zostanie wykazane, że nie wykracza on poza to, co jest konieczne do ociągnięcia celu polegającego na zwiększeniu produkcji energii elektrycznej wytwarzanej ze źródeł odnawialnych.
3) Artykuły 107 i 108 TFUE należy interpretować w ten sposób, że: nie stoją one na przeszkodzie obowiązywaniu rzeczonego środka krajowego, pod warunkiem że odmienne traktowanie krajowych producentów energii elektrycznej wytwarzanej ze źródeł odnawialnych i importerów energii elektrycznej nieprzedstawiających świadectw pochodzenia jest uzasadnione charakterem i strukturą systemu odniesienia, w jaki wpisuje się ten środek.