Nowość Decyzja wykonawcza 2024/1231 dotycząca uchylenia decyzji wykonawczej (UE) 2022/2459 w sprawie stosowania podwyższonej opłaty wizowej w odniesieniu do Gambii

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1231

Akt jednorazowy
Wersja od: 25 kwietnia 2024 r.

DECYZJA WYKONAWCZA RADY (UE) 2024/1231
z dnia 12 kwietnia 2024 r.
dotycząca uchylenia decyzji wykonawczej (UE) 2022/2459 w sprawie stosowania podwyższonej opłaty wizowej w odniesieniu do Gambii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające wspólnotowy kodeks wizowy (zwany dalej "kodeksem wizowym") 1 , w szczególności jego art. 25a ust. 6, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 25a ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 810/2009 współpracę z Gambią w zakresie readmisji oceniono jako niewystarczającą. Biorąc pod uwagę działania podejmowane przez Komisję w celu podniesienia poziomu współpracy oraz zważywszy na ogólne stosunki Unii z Gambią, uznano, że współpraca Gambii z Unią w kwestiach readmisji nie była wystarczająca i niezbędne było podjęcie przez Unię działań.

(2) W dniu 7 października 2021 r., zgodnie z art. 25a ust. 5 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 810/2009, przyjęto decyzję wykonawczą Rady (UE) 2021/1781 2  tymczasowo zawieszającą stosowanie niektórych przepisów rozporządzenia (WE) nr 810/2009 w odniesieniu do obywateli Gambii.

(3) Ocena współpracy z Gambią w zakresie readmisji przeprowadzona po przyjęciu decyzji wykonawczej (UE) 2021/1781 wykazała, że nie nastąpiła znacząca poprawa, ponieważ współpraca w zakresie identyfikacji, wydawania dokumentów podróży i operacji powrotowych nadal była trudna. Pomimo pewnych ograniczonych zmian współpraca w zakresie readmisji pozostała niewystarczająca i nadal potrzebna była znacząca i trwała poprawa. W związku z tym decyzją wykonawczą Rady (UE) 2022/2459 3  przyjętą w dniu 8 grudnia 2022 r. wprowadzono podwyższoną opłatę wizową w odniesieniu do obywateli Gambii.

(4) Prowadzona przez Komisję ciągła ocena współpracy Gambii w zakresie readmisji po wejściu w życie decyzji wykonawczej Rady (UE) 2022/2459 wskazuje, że nastąpiła znacząca i trwała poprawa współpracy w zakresie readmisji w odniesieniu do organizacji lotów i operacji powrotowych. W związku z tym stosowanie podwyższonej opłaty wizowej wobec obywateli Gambii nie jest już konieczne, a decyzję wykonawczą (UE) 2022/2459 należy uchylić.

(5) Ciągła ocena współpracy Gambii w zakresie readmisji prowadzona przez Komisję wskazuje także, że jeżeli chodzi o pomoc w identyfikowaniu obywateli Gambii nielegalnie przebywających na terytorium państw członkowskich, terminowe wydawanie dokumentów podróży oraz zdolność przewozową oferowaną w przypadku lotów czarterowych i ich częstotliwość, współpraca z Gambią w zakresie readmisji pozostaje niewystarczająca, aby umożliwić trwałe zmniejszenie liczby obywateli Gambii nielegalnie przebywających w państwach członkowskich. Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2021/1781 powinna zatem pozostać w mocy.

(6) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani jej nie stosuje. Ponieważ niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu Dania - w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszej decyzji - podejmuje decyzję, czy dokona jej transpozycji do swego prawa krajowego.

(7) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE 4 ; Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jej przyjęciu i nie jest nią związana ani jej nie stosuje.

(8) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 5 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. B decyzji Rady 1999/437/WE 6 .

(9) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 7 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. B decyzji Rady 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE 8 .

(10) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 9 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE 10 .

(11) Niniejsza decyzja jest aktem stanowiącym rozwinięcie dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Decyzja wykonawcza (UE) 2022/2459 traci moc.

Artykuł  2

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej notyfikacji.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Belgii, Republiki Bułgarii, Republiki Czeskiej, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Estońskiej, Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Chorwacji, Republiki Włoskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Węgier, Republiki Malty, Królestwa Niderlandów, Republiki Austrii, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Portugalskiej, Rumunii, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej, Republiki Finlandii oraz Królestwa Szwecji.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 12 kwietnia 2024 r.
1 Dz.U. L 243 z 15.9.2009, s. 1.
2 Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2021/1781 z dnia 7 października 2021 r. w sprawie zawieszenia niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 w odniesieniu do Gambii (Dz.U. L 360 z 11.10.2021, s. 124).
3 Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2022/2459 z dnia 8 grudnia 2022 r. w sprawie stosowania podwyższonej opłaty wizowej w odniesieniu do Gambii (Dz.U. L 321 z 15.12.2022, s. 18).
4 Decyzja Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotycząca wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20).
5 Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 36.
6 Decyzja Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 31).
7 Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 52.
8 Decyzja Rady 2008/146/WE z dnia 28 stycznia 2008 r. w sprawie zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia tego państwa we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 1).
9 Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 21.
10 Decyzja Rady 2011/350/UE z dnia 7 marca 2011 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, odnoszącego się do zniesienia kontroli na granicach wewnętrznych i do przemieszczania się osób (Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 19).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.