UWŁ Formularz uzasadnienia wyroku sądu pierwszej instancji - wyroku łącznego

SPOSÓB WYPEŁNIANIA FORMULARZA UZASADNIENIA WYROKU SĄDU PIERWSZEJ INSTANCJI

– WYROKU ŁĄCZNEGO

Formularz UWŁ jest przeznaczony do sporządzenia uzasadnienia w sprawach o wydanie wyroku łącznego.

Jeżeli wyrok nie został zredagowany w punktach, w miejscach, w których formularz nakazuje odwołanie się do punktu wyroku należy jednoznacznie określić opisowo właściwy element rozstrzygnięcia sądu.

W wypadku, o którym mowa w art. 424 § 3 k.p.k., można wypełnić jedynie część 3-8 formularza.

Jeżeli do wypełnienia formularza używa się oprogramowania udostępnionego przez Ministra Sprawiedliwości, części formularza, które nie zostały wypełnione, mogą zostać automatycznie usunięte z jego treści. Poza tym niedopuszczalne są modyfikacje treści zawartych we wzorze formularza, ani też zmiany w jego strukturze, poza możliwością powielania rubryk w przypadkach wskazanych poniżej.

Należy wskazać sygnaturę akt sprawy.

Sekcja 1. USTALENIE FAKTÓW

W podsekcji 1.1 należy wskazać w poszczególnych kolumnach w odniesieniu do każdego wyroku wydanego wobec skazanego kolejno sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, datę wyroku albo wyroku łącznego oraz sygnaturę akt sprawy.

Dopuszczalne jest w razie potrzeby powielanie wierszy w ramach tej podsekcji.

W podsekcji 1.2 należy wskazać kolejną liczbę porządkową oznaczoną cyfrą arabską, zwięźle fakty uznane za udowodnione oraz fakty uznane za nieudowodnione, czyny, do których się odnoszą, a także dowód (dowody), który odnosi się do danego faktu uznanego za udowodniony albo nieudowodniony, ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się ten dowód.

Jeżeli dana teza dowodowa nie była przedmiotem dowodzenia przy pomocy jakiegokolwiek dowodu, przy wskazaniu faktu uznanego za nieudowodniony w kolumnie "Dowód" należy zamieścić wzmiankę o braku dowodu (nieprzeprowadzenie dowodu w celu wykazania tezy dowodowej sformułowanej przez stronę twierdzącą o istnieniu danego faktu objętego tą tezą).

Dopuszczalne jest w razie potrzeby powielanie wierszy w ramach tej podsekcji.

Sekcja 2. OCENA DOWODÓW

Jeżeli sąd uznał dany dowód za zasługujący na wiarę jedynie w części, należy ten dowód wymienić zarówno w podsekcji dotyczącej dowodów będących podstawą ustalenia faktów, jak i w podsekcji dotyczącej dowodów nieuwzględnionych przy ustaleniu faktów, wskazując w tej samej rubryce (obok określenia dowodu) w sposób wyraźny i jednoznaczny, w jakiej części dowód został uznany za zasługujący na wiarę albo na tę wiarę nie zasługuje.

Jeżeli jest to w konkretnej sprawie celowe z merytorycznego punktu widzenia i nie będzie miało negatywnego wpływu na czytelność uzasadnienia, możliwe jest ponumerowanie faktów, o których mowa w sekcji 1, a w sekcji niniejszej odwołanie się do tej numeracji przy omawianiu wiarygodności lub niewiarygodności dowodów.

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów (art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k., art. 424 § 2 k.p.k.)

Należy wskazać w poszczególnych kolumnach kolejno liczbę porządkową oznaczoną cyfrą arabską odnoszącą się do faktu określonego w podsekcji 1.2.1, zwięzłe oznaczenie dowodu oraz zwięźle (w miarę możliwości w postaci równoważników zdań) wskazać powody uznania dowodu.

W razie gdy jeden dowód odnosi się do więcej niż jednego faktu, dopuszczalne jest jednokrotne omówienie powodów uznania dowodu ze wskazaniem wszystkich faktów, do których się on odnosi.

Dopuszczalne jest w razie potrzeby powielanie wierszy w ramach tej podsekcji.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów (dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów) (art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k.)

Należy wskazać w poszczególnych kolumnach kolejno liczbę porządkową oznaczoną cyfrą arabską odnoszącą się do faktu określonego w podsekcji 1.2, zwięzłe oznaczenie dowodu oraz zwięźle (w miarę możliwości w postaci równoważników zdań) wskazać powody nieuwzględnienia dowodu (uznania dowodu przez sąd za niewiarygodny lub niemający znaczenia dla ustalenia faktów).

W razie gdy jeden dowód odnosi się do więcej niż jednego faktu, dopuszczalne jest jednokrotne omówienie powodów nieuwzględnienia dowodu ze wskazaniem wszystkich faktów, do których się on odnosi.

Dopuszczalne jest w razie potrzeby powielanie wierszy w ramach tej podsekcji.

Sekcja 3. PODSTAWA KARY ŁĄCZNEJ

W sekcji należy wskazać sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, datę wyroku albo wyroku łącznego oraz sygnaturę akt sprawy, jak również wskazać kary i środki karne podlegające łączeniu.

Jeżeli wskutek zastosowanych przepisów prawa materialnego dla określenia kar lub środków karnych podlegających łączeniu ma znaczenie czas popełnienia czynu, za który orzeczono karę lub środek karny, czas ten można – w razie potrzeby – wskazać również w kolumnie drugiej, obok daty wydania wyroku albo wyroku łącznego, z wyraźnym zaznaczeniem, że chodzi o czas popełnienia czynu.

Dopuszczalne jest w razie potrzeby powielanie wierszy w ramach tej sekcji.

Należy również zwięźle (w miarę możliwości w postaci równoważników zdań) wypowiedzieć się o powodach połączenia kar z wyjaśnieniem podstawy prawnej.

Sekcja 4. WYMIAR KARY

Należy wskazać okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej.

Sekcja 5. WYMIAR ŚRODKA KARNEGO

Należy wskazać okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze środka karnego.

Sekcja 6. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU ŁĄCZNYM

W sekcji należy wskazać w poszczególnych kolumnach kolejno liczbę porządkową oznaczoną cyfrą arabską, punkt rozstrzygnięcia z wyroku oraz zwięźle (w miarę możliwości w postaci równoważników zdań) wskazać powody innych rozstrzygnięć z wyroku łącznego, w tym umorzenia postępowania czy zaliczenia okresów na poczet kary łącznej.

Dopuszczalne jest w razie potrzeby powielanie wierszy w ramach tej sekcji.

Sekcja 7. KOSZTY PROCESU

W sekcji należy wskazać w poszczególnych kolumnach kolejno punkt rozstrzygnięcia z wyroku dotyczący kosztów procesu oraz przytoczyć okoliczności, które sąd miał na względzie przy rozstrzyganiu o kosztach.

Należy wskazać przyczyny, dla których sąd zasądził koszty procesu. W wypadku zasądzenia konkretnych kwot w rozstrzygnięciu o kosztach należy wskazać podstawy do wyliczenia konkretnych kwot w takiej, a nie innej wysokości.

W wypadku całkowitego albo częściowego zwolnienia od poniesienia kosztów procesu należy uzasadnić powód takiego zwolnienia oraz wykazać zaistnienie ustawowych przesłanek do zastosowania zwolnienia. Całkowite albo częściowe zwolnienie od kosztów powinno być poprzedzone analizą sytuacji majątkowej osoby zwolnionej oraz jej możliwości zarobkowych.

Dopuszczalne jest w razie potrzeby powielanie wierszy w ramach tej sekcji.

Sekcja 8. PODPIS

Sędzia orzekający jednoosobowo albo członkowie składu orzekającego składają podpisy na wypełnionym formularzu po jego wydrukowaniu.