UK 1 Formularz uzasadnienia wyroku sądu pierwszej instancji, w tym wyroku nakazowego

SPOSÓB WYPEŁNIANIA FORMULARZA UZASADNIENIA WYROKU SĄDU PIERWSZEJ INSTANCJI,

W TYM WYROKU NAKAZOWEGO

Formularz UK 1 jest przeznaczony do sporządzenia uzasadnienia w sprawach karnych

i o przestępstwa karnoskarbowe rozstrzyganych przez sąd pierwszej instancji.

W postępowaniu lustracyjnym dla celów wypełnienia formularza rubryki dotyczące oskarżonego należy wypełnić w odniesieniu do osoby lustrowanej, zaś rubryki dotyczące oskarżyciela publicznego – w odniesieniu do prokuratora występującego w postępowaniu lustracyjnym.

W sprawach, w których wniesiono oskarżenie wzajemne, należy osobno wypełnić rubryki formularza w odniesieniu do oskarżyciela prywatnego – również do oskarżyciela prywatnego wzajemnego oraz w odniesieniu do oskarżonego – również do oskarżonego wzajemnego.

Jeżeli wyrok nie został zredagowany w punktach, w miejscach, w których formularz nakazuje odwołanie się do punktu wyroku należy jednoznacznie określić opisowo właściwy element rozstrzygnięcia sądu.

W wypadku, o którym mowa w art. 424 § 3 k.p.k., można wypełnić jedynie część 3-8 formularza.

Jeżeli do wypełnienia formularza używa się oprogramowania udostępnionego przez Ministra Sprawiedliwości, części formularza, które nie zostały wypełnione, mogą zostać automatycznie usunięte z jego treści. Poza tym niedopuszczalne są modyfikacje treści zawartych we wzorze formularza, ani też zmiany w jego strukturze, poza możliwością powielania rubryk w przypadkach wskazanych poniżej.

Należy wskazać sygnaturę akt sprawy.

Sekcja 1. USTALENIE FAKTÓW

Jeżeli jest to w konkretnej sprawie celowe z merytorycznego punktu widzenia i nie będzie miało negatywnego wpływu na czytelność uzasadnienia, można te same czyny wskazać jednokrotnie, odnosząc je do więcej niż jednego oskarżonego, to samo dotyczy faktów i dowodów.

1.1. Fakty uznane za udowodnione (art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k.)

W podsekcji należy wskazać w poszczególnych kolumnach kolejno liczbę porządkową oznaczoną cyfrą arabską, personalia oskarżonego, oznaczenie czynu przypisanego oskarżonemu (jeżeli czynu nie przypisano, np. w wyroku uniewinniającym, to oznaczenie czynu zarzucanego oskarżonemu), zwięźle wskazać fakty uznane za udowodnione oraz dowód (dowody), na którego podstawie ustalono dany fakt, ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się ten dowód.

Wskazanie czynu lub czynów przypisanych oskarżonemu lub oskarżonym przez sąd może nastąpić poprzez wskazanie numeru czynu z zarzutu, rozstrzygnięcia sądu, jak też w inny sposób niebudzący wątpliwości co do identyfikacji konkretnego czynu.

Dopuszczalne jest w razie potrzeby powielanie wierszy w ramach tej podsekcji.

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione (art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k.)

W podsekcji należy wskazać w poszczególnych kolumnach kolejno liczbę porządkową oznaczoną cyfrą arabską, personalia oskarżonego, oznaczenie czynu przypisanego oskarżonemu (jeżeli czynu nie przypisano, np. w wyroku uniewinniającym, to oznaczenie czynu zarzucanego oskarżonemu), zwięźle wskazać fakty uznane za nieudowodnione oraz dowód (dowody), który odnosi się do danego faktu uznanego za nieudowodniony, ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się ten dowód.

Jeżeli dana teza dowodowa nie była przedmiotem dowodzenia przy pomocy jakiegokolwiek dowodu, przy wskazaniu faktu uznanego za nieudowodniony w kolumnie "Dowód" należy zamieścić wzmiankę o braku dowodu (nieprzeprowadzenie dowodu w celu wykazania tezy dowodowej sformułowanej przez stronę twierdzącą o istnieniu danego faktu objętego tą tezą).

Wskazanie czynu lub czynów przypisanych oskarżonemu lub oskarżonym przez sąd może nastąpić poprzez wskazanie numeru czynu z zarzutu, rozstrzygnięcia sądu, jak też w inny sposób niebudzący wątpliwości co do identyfikacji konkretnego czynu.

Dopuszczalne jest w razie potrzeby powielanie wierszy w ramach tej podsekcji.

Sekcja 2. OCENA DOWODÓW

Jeżeli sąd uznał dany dowód za zasługujący na wiarę jedynie w części, należy ten dowód wymienić zarówno w podsekcji dotyczącej dowodów będących podstawą ustalenia faktów, jak i w podsekcji dotyczącej dowodów nieuwzględnionych przy ustaleniu faktów, wskazując w tej samej rubryce (obok określenia dowodu) w sposób wyraźny i jednoznaczny, w jakiej części dowód został uznany za zasługujący na wiarę albo na tę wiarę nie zasługuje.

Jeżeli jest to w konkretnej sprawie celowe z merytorycznego punktu widzenia i nie będzie miało negatywnego wpływu na czytelność uzasadnienia, możliwe jest ponumerowanie faktów, o których mowa w sekcji 1, a w sekcji niniejszej odwołanie się do tej numeracji przy omawianiu wiarygodności lub niewiarygodności dowodów.

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów (art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k., art. 424 § 2 k.p.k.)

Należy wskazać w poszczególnych kolumnach kolejno liczbę porządkową oznaczoną cyfrą arabską odnoszącą się do faktu określonego w podsekcji 1.1, zwięzłe oznaczenie dowodu oraz zwięźle (w miarę możliwości w postaci równoważników zdań) wskazać powody uznania dowodu.

W razie gdy jeden dowód odnosi się do więcej niż jednego faktu, dopuszczalne jest jednokrotne omówienie powodów uznania dowodu ze wskazaniem wszystkich faktów, do których się on odnosi.

Dopuszczalne jest w razie potrzeby powielanie wierszy w ramach tej podsekcji.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów (dowody, które sąd uznał za niewiarygodne

oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów) (art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k.)

Należy wskazać w poszczególnych kolumnach kolejno liczbę porządkową oznaczoną cyfrą arabską odnoszącą się do faktu określonego w sekcji 1, zwięzłe oznaczenie dowodu oraz zwięźle (w miarę możliwości w postaci równoważników zdań) wskazać powody nieuwzględnienia dowodu (uznania dowodu przez sąd za niewiarygodny lub niemający znaczenia dla ustalenia faktów).

W razie gdy jeden dowód odnosi się do więcej niż jednego faktu, dopuszczalne jest jednokrotne omówienie powodów nieuwzględnienia dowodu ze wskazaniem wszystkich faktów, do których się on odnosi.

Dopuszczalne jest w razie potrzeby powielanie wierszy w ramach tej podsekcji.

Sekcja 3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU (art. 424 § 1 pkt 2 k.p.k.)

W podsekcji 3.1 należy wstawić w kratce symbol "x", gdy sąd w wyroku skazującym albo warunkowo umarzającym potwierdził dokonanie czynu zarzucanego aktem oskarżenia i przyjętą dla niego kwalifikację prawną (podstawa prawna zgodna ze wskazaną w akcie oskarżenia).

Wskazanie czynu przypisanego może nastąpić poprzez wskazanie numeru, pod jakim został opisany w wyroku, jak też w inny sposób niebudzący wątpliwości co do identyfikacji konkretnego czynu.

Przy każdym czynie lub czynach przypisanych należy wymienić oskarżonego lub oskarżonych, którzy go popełnili.

Należy również zwięźle (w miarę możliwości w postaci równoważników zdań) wskazać powody przyjętej kwalifikacji prawnej.

Dopuszczalne jest w razie potrzeby powielanie wierszy w ramach tej podsekcji.

W podsekcji 3.2 należy wstawić w kratce symbol "x", gdy sąd dokonał w wyroku skazującym albo warunkowo umarzającym zmiany kwalifikacji prawnej czynu zarzucanego (podstawa prawna niezgodna ze wskazaną w akcie oskarżenia).

Wskazanie czynu przypisanego może nastąpić poprzez wskazanie numeru, pod jakim został opisany w wyroku, jak też w inny sposób niebudzący wątpliwości co do identyfikacji konkretnego

czynu.

Przy każdym czynie lub czynach przypisanych należy wymienić oskarżonego lub oskarżonych, którzy go popełnili.

Należy również zwięźle (w miarę możliwości w postaci równoważników zdań) wskazać powody przyjętej kwalifikacji prawnej.

Dopuszczalne jest w razie potrzeby powielanie wierszy w ramach tej podsekcji.

W podsekcji 3.3 należy wstawić w kratce symbol "x", gdy sąd warunkowo umorzył postępowanie karne.

Wskazanie czynu przypisanego może nastąpić poprzez wskazanie numeru, pod jakim został opisany w wyroku, jak też w inny sposób niebudzący wątpliwości co do identyfikacji konkretnego czynu.

Przy każdym czynie lub czynach przypisanych należy wymienić oskarżonego lub oskarżonych, którzy go popełnili.

Należy również zwięźle (w miarę możliwości w postaci równoważników zdań) wskazać wyjaśnienie zaistnienia przesłanek ustawowych warunkowego umorzenia postępowania (podstawy prawnej) oraz powody warunkowego umorzenia postępowania.

Dopuszczalne jest w razie potrzeby powielanie wierszy w ramach tej podsekcji.

W podsekcji 3.4 należy wstawić w kratce symbol "x", gdy sąd umorzył postępowanie karne.

Wskazanie czynu, w którego zakresie umorzono postępowanie, może nastąpić poprzez wskazanie numeru, pod jakim został opisany w wyroku, jak też w inny sposób niebudzący wątpliwości co do identyfikacji konkretnego czynu.

Przy każdym czynie lub czynach należy wymienić oskarżonego lub oskarżonych, do których odnosi się umorzenie postępowania.

Należy również zwięźle (w miarę możliwości w postaci równoważników zdań) wskazać wyjaśnienie zaistnienia przesłanek ustawowych umorzenia postępowania oraz powody umorzenia

postępowania.

Dopuszczalne jest w razie potrzeby powielanie wierszy w ramach tej podsekcji.

W podsekcji 3.5 należy wstawić w kratce symbol "x", gdy sąd uniewinnił oskarżonego od popełnienia zarzuconego mu czynu.

Wskazanie czynu, od którego popełnienia oskarżonego uniewinniono, może nastąpić poprzez wskazanie numeru, pod jakim został opisany w wyroku, jak też w inny sposób niebudzący wątpliwości co do identyfikacji konkretnego czynu.

Przy każdym czynie lub czynach należy wymienić oskarżonego lub oskarżonych, do których odnosi się uniewinnienie.

Należy również zwięźle (w miarę możliwości w postaci równoważników zdań) wskazać wyjaśnienie podstawy prawnej oraz powody uniewinnienia.

Dopuszczalne jest w razie potrzeby powielanie wierszy w ramach tej podsekcji.

Sekcja4.KARY,ŚRODKIKARNE,PRZEPADEK,ŚRODKIKOMPENSACYJNEIŚRODKIZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE (art. 424 § 2 k.p.k.)

W sekcji należy wskazać w poszczególnych kolumnach kolejno personalia oskarżonego, punkt rozstrzygnięcia z wyroku, punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu, w związku z którym orzeczono dany środek, oraz zwięźle (w miarę możliwości w postaci równoważników zdań) przytoczyć okoliczności, które sąd miał na względzie przy wyborze i wymiarze kary (zwłaszcza przy zastosowaniu nadzwyczajnego złagodzenia lub obostrzenia kary), środków karnych oraz zastosowaniu przepadku, środków kompensacyjnych i środków związanych z poddaniem sprawcy próbie. W tym ostatnim wypadku należy także uzasadnić długość przyjętego okresu próby oraz nałożone obowiązki, oddanie pod dozór itd.

W kolumnie trzeciej chodzi o czyn, za popełnienie którego orzeczono daną karę, środek karny, przepadek, środek kompensacyjny lub środek związany z poddaniem sprawcy próbie. Wskazanie czynu lub czynów przypisanych oskarżonemu lub oskarżonym przez sąd może nastąpić poprzez wskazanie numeru czynu z aktu oskarżenia, jak też w inny sposób niebudzący wątpliwości co do identyfikacji konkretnego czynu.

Dopuszczalne jest w razie potrzeby powielanie wierszy w ramach tej sekcji.

Sekcja 5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU (art. 424 § 2 k.p.k.)

W sekcji należy wskazać w poszczególnych kolumnach kolejno personalia oskarżonego, punkt rozstrzygnięcia z wyroku, punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu, w związku z którym orzeczono dany środek, oraz zwięźle (w miarę możliwości w postaci równoważników zdań) przytoczyć okoliczności, które sąd miał na względzie przy zastosowaniu innych rozstrzygnięć, np. co do środka zabezpieczającego, zaliczenia na poczet kary i środka karnego okresów stosowanych środków zapobiegawczych, dowodów rzeczowych.

W kolumnie trzeciej chodzi o czyn, w związku z popełnieniem którego wydano inne rozstrzygnięcie zawarte w wyroku. Wskazanie czynu lub czynów przypisanych oskarżonemu lub oskarżonym przez sąd może nastąpić poprzez wskazanie numeru czynu z aktu oskarżenia, jak też w inny sposób niebudzący wątpliwości co do identyfikacji konkretnego czynu.

Dopuszczalne jest w razie potrzeby powielanie wierszy w ramach tej sekcji.

Sekcja 6. INNE ZAGADNIENIA

W sekcji można odnieść się, w miarę potrzeby, do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego sąd nie zastosował określonej instytucji prawa karnego materialnego (której zastosowanie jest obligatoryjne bądź fakultatywne), zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę. Chodzi tu w szczególności o niezastosowanie wnioskowanej lub wskazywanej w trybie art. 399 § 1 k.p.k. kwalifikacji prawnej czynu, nadzwyczajnego złagodzenia kary lub nadzwyczajnego obostrzenia kary, środka probacyjnego itd.

Sekcja 7. KOSZTY PROCESU

W sekcji należy wskazać w poszczególnych kolumnach kolejno personalia oskarżonego, punkt rozstrzygnięcia z wyroku dotyczący kosztów procesu oraz przytoczyć okoliczności, które sąd miał na względzie przy rozstrzyganiu o kosztach.

Należy wskazać przyczyny, dla których sąd zasądził koszty procesu od stron, a w razie występowania więcej niż jednego oskarżonego lub oskarżyciela, czym kierował się, zasądzając koszty w takim, a nie innym stosunku od poszczególnych uczestników. W wypadku zasądzenia konkretnych kwot w rozstrzygnięciu o kosztach należy wskazać podstawy do wyliczenia konkretnych kwot w takiej, a nie innej wysokości.

W wypadku całkowitego albo częściowego zwolnienia od poniesienia kosztów procesu należy uzasadnić powód takiego zwolnienia oraz wykazać zaistnienie ustawowych przesłanek do zastosowania zwolnienia. Całkowite albo częściowe zwolnienie od kosztów powinno być poprzedzone analizą sytuacji majątkowej osoby zwolnionej oraz jej możliwości zarobkowych.

Dopuszczalne jest w razie potrzeby powielanie wierszy w ramach tej sekcji.

Sekcja 8. PODPIS

Sędzia orzekający jednoosobowo albo członkowie składu orzekającego składają podpisy na wypełnionym formularzu po jego wydrukowaniu.