Dodatkowe roczne/kwartalne sprawozdanie finansowe i statystyczne zakładu ubezpieczeń/zakładu reasekuracji
Noty objaśniające do załącznika nr 6
• Sprawozdanie powinno zostać przesłane do Komisji Nadzoru Finansowego za pomocą systemu
teleinformatycznego Komisji Nadzoru Finansowego.
• Dane zawarte w formularzach uwzględniają wartości wycenione zgodnie z zasadami wyceny
określonymi w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada
2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej
(Wypłacalność II) (Dz. Urz. UE L 335 z 17.12.2009, str. 1, z późn. zm.), rozporządzeniu
delegowanym Komisji (UE) nr 2015/35 z dnia 10 października 2014 r. uzupełniającym dyrektywę
Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE w sprawie podejmowania i prowadzenia
działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (Dz. Urz. UE L 12 z
17.01.2015, str. 1) oraz standardach technicznych i wytycznych dotyczących tej dyrektywy.
• Dane ilościowe (np. liczba akcji) należy wykazać z dokładnością dojednostki.
• Kwoty wykazane w formularzach wyraża się w złotych z dokładnością do groszy.
• Przez instytucję kredytową rozumie się instytucję kredytową, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 13
ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. poz. 1844).
• W zobowiązaniach wobec banków krajowych należy również ująć zobowiązania wobec oddziałów
instytucji kredytowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
• Przez oddział instytucji kredytowej rozumie się oddział instytucji kredytowej, o którym mowa w
art. 4 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 128, z
późn. zm.).
Formularz 1 oraz Formularz 2
Układ pozycji formularza 1 oraz formularza 2 odpowiada częściowo układowi formularza S.02.01.02,
o którym mowa w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2450 z dnia
2 grudnia 2015 r. ustanawiającego wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do wzorów
formularzy na potrzeby przekazywania informacji organom nadzoru zgodnie z dyrektywą Parlamentu
Europejskiego i Rady 2009/138/WE, zwanego dalej „rozporządzeniem KE”. Formularz 2 zawiera
dodatkowe podziały pozycji „Zobowiązania wobec instytucji kredytowych” oraz „Zobowiązania
finansowe inne niż zobowiązania wobec instytucji kredytowych”. Formularze należy wypełniać w
odniesieniu do formularza S.02.01.02. W kolumnie „Korekty z tytułu reklasyfikacji" należy podać
zmiany wartości raportowanych w kolumnie „Wartość bilansowa wg Wypłacalność II” formularza
S.02.01.02 (w porównaniu do poprzedniego okresu), które wynikają ze zmian klasyfikacji pozycji
bilansowych. W przypadku braku błędów w klasyfikacji komórki pozostają niewypełnione.
Formularz 3
Formularz zawiera dodatkowy podział geograficzny zobowiązań ujętych w formularzu S.02.01.02
oraz informacje o wyemitowanych dłużnych papierach wartościowych. W kolumnie „Wartość
bilansowa wg Wypłacalność II” należy wykazać wartość ustaloną zgodnie z art. 223 ustawy z dnia 11
września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, podobnie jak w kolumnie C0010 formularza S.02.01.02.
Formularz 4
Formularz 4 stanowi rozwinięcie formularza S.06.02.01, o którym mowa w załączniku I do
rozporządzenia KE. Dla pozycji wyszczególnionych w formularzu S.06.02.01 należy przekazywać
dodatkowe informacje i wykazywać je w formularzu 4.
Zawartość kolumny „Kod identyfikacyjny” odpowiada zawartości kolumny C0040 formularza
5.06.02.01.
Zawartość kolumny „Typ kodu identyfikacyjnego” odpowiada zawartości kolumny C0050 formularza
5.06.02.01.
W kolumnie „Państwo pochodzenia (rejestracji) funduszu inwestycyjnego” należy podać kod ISO
państwa rejestracji funduszu wyłącznie dla kategorii CIC1) 4 i tylko w przypadku, kiedy instrument nie
posiada kodu ISIN (tj. w przypadku, gdy wartość w kolumnie C0050 formularza S.06.02.01 jest różna
od „1”).
Kolumnę „Klasyfikacja instrumentu wg ESA 2010” należy wypełnić tylko dla kategorii CIC 1, CIC 2,
CIC 3, CIC 5 i CIC 6. Z uwagi na fakt, iż instrumenty klasyfikowane na potrzeby sprawozdawczości
nadzorczej jako dłużne papiery wartościowe lub akcje mogą być inaczej klasyfikowane na potrzeby
statystyczne, wymagane są dodatkowe informacje identyfikujące dany instrument. Dotyczy to
instrumentów typu: (a) obligacje wyemitowane przez kredytobiorcę, (b) niezbywalne dłużne papiery
wartościowe, (c) niezbywalne papiery wartościowe rynku pieniężnego, (d) obligacje imienne, (e)
imienne papiery wartościowe uprawniające do udziału w zysku, (f) prawa poboru. Lista wyboru w tej
kolumnie: 1 - dla instrumentów typu (a) (b) (c), 2 - dla instrumentów typu (d), 3 - dla instrumentów
typu (e) (f), 9 - dla pozostałych instrumentów.
Kolumnę „Data emisji” należy wypełnić dla kategorii CIC 8 oraz w przypadku braku kodu ISIN (tj. w
przypadku, gdy wartość w kolumnie C0050 formularza S.06.02.01 jest różna od „1”) dla kategorii
CIC 1, CIC 2, CIC 5 i CIC 6. Należy podać datę emisji ważoną w oparciu o kwotę pożyczki.
Kolumnę „Sektor emitenta wg ESA 20102)” należy wypełnić dla kategorii CIC 8 oraz w przypadku
braku kodu ISIN (tj. w przypadku, gdy wartość w kolumnie C0050 formularza S.06.02.01 jest różna
od „1”) dla kategorii CIC 1, CIC 2, CIC 3, CIC 5 i CIC 6.
W kolumnie „Sektor emitenta wg ESA 2010” należy z poniższej listy wybrać właściwy dla zakładu
ubezpieczeń i zakładu reasekuracji sektor emitenta aktywów:
1 - bank centralny (ESA 2010 sektor S.121). W Polsce do sektora tego zaliczamy Narodowy
Bank Polski działający na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim
(Dz. U. z 2013 r. poz. 908, z późn. zm.). W przypadku podmiotu zagranicznego jest to instytucja
pełniąca funkcję władzy monetarnej, której podstawową działalnością jest emitowanie waluty
krajowej, utrzymywanie wewnętrznej i zewnętrznej wartości waluty krajowej oraz utrzymywanie
całości lub części rezerw dewizowych państwa. Kategoria ta obejmuje również Europejski Bank
Centralny (EBC) oraz narodowe banki centralne Eurosystemu;
2 - instytucje przyjmujące depozyty, z wyjątkiem banku centralnego (ESA 2010 sektor S.122).
Instytucje finansowe, których działalność polega na przyjmowaniu depozytów lub bliskich
substytutów depozytów od jednostek innych niż monetarne instytucje finansowe3) oraz udzielaniu
kredytów lub inwestowaniu w papiery wartościowe na własny rachunek. Do sektora tego w Polsce
zalicza się banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe (SKOK), a nie zalicza się funduszy
rynku pieniężnego tworzących osobny sektor S.123 ESA 2010;
___________________________
1) CIC - Uzupełniający kod identyfikacyjny zdefiniowany w załączniku VI do rozporządzenia KE.
2) Europejski system rachunków ustanowiony na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr
549/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych w
Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 174 z 26.06.2013, str. 1, z późn. zm.).
3) Monetarne instytucje finansowe (MIF) to instytucje finansowe, których działalność polega na przyjmowaniu
depozytów lub bliskich substytutów depozytów od jednostek innych niż monetarne instytucje finansowe oraz
udzielaniu kredytów lub inwestowaniu w papiery wartościowe na własny rachunek. Do sektora tego zalicza się
banki (w tym Narodowy Bank Polski), spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe (SKOK) oraz fundusze
rynku pieniężnego (ESA 2010 sektory S.121+S.122+S.123). Lista krajowych monetarnych instytucji
finansowych (MIF), aktualizowana na bieżąco, znajduje się na stronie internetowej NBP.
3 - fundusze rynku pieniężnego (ESA 2010 sektor S.123). Sektor ten obejmuje instytucje
finansowe i jednostki, które zajmują się emisją udziałów lub jednostek uczestnictwa funduszy
inwestycyjnych jako bliskich substytutów depozytów oraz we własnym imieniu dokonują inwestycji,
przede wszystkim w udziały/jednostki uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego,
krótkoterminowe dłużne papiery wartościowe lub depozyty. Do funduszy rynku pieniężnego należy
zaliczyć (o ile występują) fundusze znajdujące się na aktualizowanej na bieżąco liście krajowych
monetarnych instytucji finansowych (MIF) publikowanej na stronie internetowej NBP oraz na liście
MIF Unii Europejskiej publikowanej na stronie internetowej EBC;
4 - fundusze inwestycyjne niebędące funduszami rynku pieniężnego (ESA 2010 sektor S.124).
W Polsce do sektora tego zaliczane są fundusze inwestycyjne (utworzone na podstawie ustawy z dnia
27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 157, z późn. zm.), z wyłączeniem
funduszy rynku pieniężnego zdefiniowanych powyżej. Zagraniczne fundusze inwestycyjne to
wszystkie systemy zbiorowego inwestowania (z wyjątkiem tych zaklasyfikowanych do sektora
funduszy rynku pieniężnego), których podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe.
Instytucje te zajmują się emisją udziałów lub jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych
niebędących bliskimi substytutami depozytów oraz we własnym imieniu dokonują inwestycji, przede
wszystkim w aktywa finansowe inne niż aktywa finansowe krótkoterminowe oraz w aktywa
niefinansowe (przeważnie nieruchomości). Fundusze inwestycyjne niebędące funduszami rynku
pieniężnego obejmują fundusze inwestycyjne typu zamkniętego i fundusze inwestycyjne typu
otwartego oraz inne systemy zbiorowego inwestowania, których udziały lub jednostki uczestnictwa
nie są uznawane za bliskie substytuty depozytów. W przypadku funduszy inwestycyjnych z krajów
Unii Europejskiej do sektora tego zaliczyć należy instytucje znajdujące się na liście funduszy
inwestycyjnych zamieszczonej na stronie internetowej EBC;
5 - pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, z wyjątkiem instytucji ubezpieczeniowych
i funduszy emerytalno-rentowych (z wyłączeniem podmiotów sekurytyzacyjnych), pomocnicze
instytucje finansowe oraz instytucje finansowe typu „captive” i udzielające pożyczek (ESA 2010
sektor S.125 z wyłączeniem podmiotów sekurytyzacyjnych + ESA 2010 sektor S.126 + ESA 2010
sektor S.127).
Sektor S.125 - pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, z wyjątkiem instytucji
ubezpieczeniowych i funduszy emerytalno-rentowych - obejmuje instytucje finansowe, których
podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe realizowane poprzez zaciąganie zobowiązań w
formach innych niż gotówka, depozyty lub udziały funduszy inwestycyjnych, bądź związanych z
ubezpieczeniami, emeryturami i rentami oraz standaryzowanymi programami gwarancyjnymi od
jednostek instytucjonalnych. Do sektora tego zaliczane są m.in.: przedsiębiorstwa leasingu
finansowego, przedsiębiorstwa faktoringowe, domy maklerskie (uwaga: biura maklerskie, jako
jednostki banków, zaliczane są do sektora S.122 - instytucje przyjmujące depozyty, z wyjątkiem
banku centralnego), instytucje zajmujące się sprzedażą ratalną.
Sektor S.126 - pomocnicze instytucje finansowe - obejmuje instytucje finansowe, które nie
prowadzą pośrednictwa finansowego we własnym imieniu, a jedynie przyczyniają się do tworzenia
warunków do tego pośrednictwa. Do sektora tego zaliczani są m.in.: brokerzy, agenci i doradcy
ubezpieczeniowi i emerytalni, doradcy inwestycyjni, kantory wymiany walut, giełdy papierów
wartościowych, giełdy towarowe, instytucje tworzące infrastrukturę dla funkcjonowania rynków
finansowych, np. izby i centra rozliczeniowe (w tym Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych
S.A.), towarzystwa funduszy inwestycyjnych, powszechne towarzystwa emerytalne, Związek Banków
Polskich.
Sektor S.127 - instytucje finansowe typu „captive” i udzielające pożyczek - obejmuje instytucje
finansowe, których działalność nie polega ani na pośrednictwie finansowym, ani na świadczeniu
pomocniczych usług finansowych, a większość ich aktywów i zobowiązań nie jest przedmiotem
transakcji na otwartych rynkach. Do sektora tego są zaliczane m.in. podmioty zarządzające
powierzonym majątkiem, przedsiębiorstwa typu „brass plate”, spółki holdingowe, spółki specjalnego
przeznaczenia oraz podmioty świadczące usługi finansowe na rzecz wielu klientów przy
wykorzystaniu wyłącznie środków własnych lub pochodzących od sponsora;
6 - podmioty sekurytyzacyjne zaliczają się do sektora pozostałych instytucji pośrednictwa
finansowego, z wyjątkiem instytucji ubezpieczeniowych i funduszy emerytalno-rentowych (ESA 2010
sektor S.125). Podmioty sekurytyzacyjne są to podmioty utworzone do sekurytyzacji aktywów,
identyfikowane na podstawie listy publikowanej na stronie internetowej EBC;
7 - instytucje ubezpieczeniowe (ESA 2010 sektor S.128). Sektor instytucji ubezpieczeniowych
obejmuje wszystkie finansowe instytucje i jednostki typu przedsiębiorstwo, których podstawową
działalnością jest pośrednictwo finansowe jako konsekwencja gromadzenia funduszy dla ochrony
przed ryzykiem, przede wszystkim w formie ubezpieczenia bezpośredniego lub reasekuracji. W Polsce
do tego sektora zalicza się zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji wykonujące działalność na
podstawie ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej;
8 - fundusze emerytalno - rentowe (ESA 2010 sektor S.129). Sektor funduszy emerytalno-
rentowych obejmuje wszystkie finansowe instytucje i jednostki typu przedsiębiorstwo, których
podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe jako konsekwencja gromadzenia funduszy dla
ochrony przed ryzykiem społecznym i dla zaspokojenia potrzeb osób ubezpieczonych (ubezpieczenia
społeczne). Fundusze emerytalno-rentowe w formie systemów ubezpieczeń społecznych zapewniają
dochody po zakończeniu aktywności zawodowej, a często także świadczenia z tytułu śmierci i
niepełnosprawności. W Polsce do sektora tego zaliczamy podmioty działające w oparciu o ustawę z
dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. z 2016 r.
poz. 291, z późn. zm.) (otwarte i pracownicze fundusze emerytalne);
9 - przedsiębiorstwa niefinansowe (ESA 2010 sektor S.11). Jednostki, których główną
działalnością jest produkcja i obrót dobrami lub świadczenie usług niefinansowych, w szczególności:
przedsiębiorstwa państwowe (działające na podstawie ustawy z dnia 25 września 1981 r. o
przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1384, z późn. zm.)), spółki, wspólnicy
spółek cywilnych, spółdzielnie, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą na własny
rachunek zatrudniające powyżej 9 osób, oddziały przedsiębiorców zagranicznych, grupy
producenckie, prywatne szkoły wyższe, prywatne zakłady opieki zdrowotnej, jednostki badawczo-
rozwojowe, agencje, które nie zostały zaliczone do sektora instytucji rządowych i samorządowych;
10 - instytucje rządowe i samorządowe (ESA 2010 sektor S.13). Sektor ten obejmuje instytucje
rządowe szczebla centralnego (m.in. centralne organy administracji rządowej, organy kontroli
państwowej i ochrony prawa, organy sprawujące nadzór nad instytucjami finansowymi oraz fundusze
gwarancyjne kontrolowane przez sektor instytucji rządowych i samorządowych, takie jak Komisja
Nadzoru Finansowego i Bankowy Fundusz Gwarancyjny, sądy i trybunały, państwowe fundusze
celowe, samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej z wyjątkiem nadzorowanych przez
jednostki samorządu terytorialnego, publiczne szkoły wyższe, państwowe instytucje kultury, agencje tworzone w celu wykonywania zadań publicznych), instytucje samorządowe (m.in. organy władzy
lokalnej i ich związki, administracja samorządowa, samorządowe fundusze celowe, samorządowe
instytucje kultury, samorządowe instytucje pomocy społecznej, samodzielne publiczne zakłady opieki
zdrowotnej utworzone przez jednostki samorządu terytorialnego) oraz fundusze zabezpieczenia
społecznego (Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oraz
zarządzane przez nie fundusze, Narodowy Fundusz Zdrowia oraz jego oddziały wojewódzkie).
Szczegółowa lista jednostek zaklasyfikowanych do sektora instytucji rządowych i samorządowych
znajduje się na stronie internetowej Głównego Urzędu Statystycznego;
11 - gospodarstwa domowe oraz instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw
domowych (ESA 2010 sektor S.14 + ESA 2010 sektor S.15).
Sektor S.14 - gospodarstwa domowe obejmuje osoby fizyczne lub grupy osób będące
konsumentami lub producentami rynkowymi towarów i usług. Do tego sektora są zaliczane: osoby
fizyczne, w tym osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą na własny rachunek
zatrudniające do 9 osób włącznie, rolnicy indywidualni, niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej oraz
szkoły niepubliczne prowadzone przez osoby fizyczne, o ile zatrudniają do 9 osób włącznie.
Sektor S.15 - instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych - obejmuje
instytucje niekomercyjne stanowiące odrębne jednostki działające na rzecz gospodarstw domowych,
których podstawowe przychody, poza przychodami uzyskiwanymi z okazjonalnej sprzedaży, stanowią
dobrowolne wpłaty pieniężne lub wkłady w naturze od gospodarstw domowych, dotacje instytucji
rządowych i samorządowych oraz dochody z tytułu własności. Do tego sektora są zaliczane m.in.:
związki zawodowe, towarzystwa i stowarzyszenia zawodowe i naukowe, stowarzyszenia
konsumentów, partie polityczne, kościoły i związki wyznaniowe, fundusze i fundacje działające na
rzecz gospodarstw domowych, kluby społeczne, kluby kultury, rekreacyjne i sportowe, wspólnoty
mieszkaniowe, niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej i szkoły niepubliczne, o ile są prowadzone
przez podmioty zaliczane do sektora instytucji niekomercyjnych, instytucje dobroczynne, organizacje
pomocy humanitarnej finansowane z dobrowolnych transferów pieniężnych lub w naturze od innych
jednostek instytucjonalnych.
Formularz 5
Formularz 5 zawiera dodatkowe informacje o kategorii CIC 75 sprawozdawanej jako pojedynczy
wiersz w formularzu S.06.02.01. W kolumnie „Państwo siedziby emitenta” należy podać kod ISO
państwa siedziby cedenta. W kolumnie „Waluta” należy podać kod ISO waluty.
W kolumnie „Wartość bilansowa wg Wypłacalność II” należy podać wartość obliczoną zgodnie z
art. 223 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej,
podobnie jak w kolumnie C0170 formularza S.06.02.01.
W kolumnie „Narosłe odsetki” należy wykazać wartość odsetek narosłych od momentu ostatniej
płatności odsetek. Wartość ta wchodzi w skład kolumny „Wartość bilansowa wg Wypłacalność II”.
W kolumnie „Wartość nominalna” należy podać wartość instrumentu wyliczoną podobnie jak w
kolumnie C0140 formularza S.06.02.01.
Formularz 6
Formularz 6 wypełnia zakład ubezpieczeń wykonujący działalność w zakresie ubezpieczeń, o których
mowa w dziale I załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i
reasekuracyjnej.
W formularzu 6 należy podać wartość rezerw techniczno-ubezpieczeniowych wycenianych łącznie
oraz wartość najlepszego oszacowania brutto dla uprawnień emerytalnych wykazywanych w kolumnie
C0100 formularza S.14.01.01, o którym mowa w załączniku I do rozporządzenia KE. W ramach tej
kategorii należy wyodrębnić uprawnienia emerytalne związane z pracowniczymi programami
emerytalnymi oraz dodatkowo: uprawnienia emerytalne związane z systemami emerytalno-rentowymi
o zdefiniowanym świadczeniu, systemami o zdefiniowanej składce oraz systemami hybrydowymi. W
systemie emerytalno-rentowym o zdefiniowanym świadczeniu poziom świadczeń emerytalno-
rentowych przyrzeczonych uczestniczącym w nich pracownikom jest ustalany metodą uzgodnioną z
wyprzedzeniem. Zobowiązania systemu o zdefiniowanym świadczeniu są równe wartości bieżącej
przyrzeczonych świadczeń. W systemie o zdefiniowanej składce wypłacane świadczenia są zależne od
wyników aktywów nabytych w ramach systemu emerytalno-rentowego. Zobowiązania systemu o
zdefiniowanej składce są równe bieżącej wartości rynkowej aktywów funduszy. Systemy hybrydowe
to systemy zawierające elementy systemu o zdefiniowanej składce i systemu o zdefiniowanym
świadczeniu.
Formularz 7
W formularzu 7 należy wykazać wartość rezerw techniczno-ubezpieczeniowych wycenianych łącznie
oraz wartość najlepszego oszacowania brutto dla reasekuracji czynnej i retrocesji czynnej w podziale
geograficznym. W pozycji „Według państwa siedziby” należy podać kod ISO państwa siedziby
cedenta. Wartość rezerw techniczno-ubezpieczeniowych wycenianych łącznie oraz wartość
najlepszego oszacowania raportowana osobno dla poszczególnych państw powinna stanowić co
najmniej 90% sumy wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych wycenianych łącznie oraz
wartości najlepszego oszacowania. Dane dotyczące pozostałych państw należy wykazać w formie
zagregowanej jako „Państwa będące stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym poniżej
progu istotności - niewykazywane wg państwa” lub „Państwa niebędące stronami umowy o
Europejskim Obszarze Gospodarczym poniżej progu istotności - niewykazywane wg państwa”.
Formularz 8
W formularzu 8 należy wykazać dane kontaktowe osoby sporządzającej sprawozdanie oraz osoby
upoważnionej do reprezentowania zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji.
Przez osobę sporządzającą rozumie się pracownika lub pracowników, którzy sporządzili
sprawozdanie.
Przez osobę upoważnioną rozumie się osobę lub osoby uprawnione do reprezentowania zakładu
ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji, zgodnie ze sposobem reprezentacji wskazanym w Krajowym
Rejestrze Sądowym.