W którym momencie przedsiębiorca może ująć w kosztach nieściągalną wierzytelność?

Klient prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą rozliczający się na podatku liniowym oraz będący podatnikiem VAT czynnym wystawił faktury sprzedażowe 31.07.2013 r. na łączną kwotę 204.000 zł brutto, 166.000 zł netto z 30. dniowym terminem zapłaty. Kontrahent nie uregulował należności, dlatego klient wystąpił z nakazem zapłaty 3.02.2014 r. Kontrahent będący spółką z o.o. ogłosił upadłość. W związku z czym klient 17.06.2014 r. dokonał zgłoszenia wierzytelności do masy upadłościowej wierzytelności kontrahenta. W dniu 29.04.2022 r. sąd rejonowy wydał klauzule wykonalności i stwierdził, że niniejszy tytuł uprawnia do egzekucji w całości z listy wierzytelności od dłużnika/kontrahenta wierzytelność uznaną w kwocie łącznej 204.000 zł. Natomiast klient w międzyczasie skorzystał z ulgi na złe długi w VAT i VAT całości odzyskał.

Czy klient może teraz ująć w swojej PKPIR 166.000 zł jako koszt podatkowy/wierzytelność nieściągalną?

Czy nie jest to koszt przedawniony?

Jeśli klientowi przysługuje prawo ujęcia w swych kosztach niniejszej wierzytelności, to w jaki sposób biuro rachunkowe ma to ująć w jego PKPIR lub w zeznaniu podatkowym?