W jaki sposób należy ewidencjonować amortyzację środka trwałego w ujęciu bilansowym i podatkowym?

Środek trwały o wartości początkowej 1.000 zł jest amortyzowany bilansowo dłużej (10 lat), niż podatkowo (5 lat). Wówczas co miesiąc księguje się amortyzację bilansową 100 zł na konto Wn400-01 i 070 Ma, a na konto pozabilansowe Wn997 (wliczane statystycznie do kosztów uzyskania przychodów) dodatkowe 100 zł (w tym przypadku amortyzacja podatkowa to np. 200 zł, a bilansowa 100 zł - różnica to zatem 100 zł i o tyle co miesiąc należy podwyższać koszty). Po pewnym czasie (po 5 latach) suma amortyzacji bilansowej i dodawanej do niej różnicy spowoduje, że w koszty podatkowe będzie ujęta już cała wartość środka trwałego. Tym samym dalsze odpisy bilansowe muszą być dokonywane wyłącznie na konto Wn400-99 NKUP, żeby nie dublować kosztów podatkowych. Zatem amortyzacja bilansowa 100 zł jest zwiększana co miesiąc o 100 zł Wn997 - po 5 latach w kosztach uzyskania przychodów jest uwzględnione 1.000 zł i dalsza amortyzacja (od 6 roku) powinna być księgowana wyłącznie na 400-99 amortyzacja NKUP. W ten sposób środek trwały bilansowo zamortyzuje się (suma amortyzacji = umorzenie) po 10 latach, ale koszty podatkowe będą uwzględnione już w 5 lat. Jednostka nie jest zobowiązana do księgowania rezerw i aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego.

Czy taki sposób księgowania jest prawidłowy?