W jaki sposób należy dokonywać pomiarów wysokościowych budynków w oparciu o zapisy obowiązującego planu miejscowego?

W jaki sposób należy dokonywać pomiarów wysokościowych budynków w oparciu o zapisy obowiązującego planu miejscowego?

Nadzór budowlany prowadzi postępowanie administracyjne dotyczące wykonywania robót budowlanych w sposób istotnie odbiegający od ustaleń i warunków określonych w decyzji pozwolenia na budowę dla budowy budynku gospodarczego. Ustalenia planu dla terenu przedmiotowej nieruchomości ustalają warunki zabudowy dotyczące wysokości zabudowy dla budynku gospodarczego maksymalnie 5,0 m. Zgodnie z § 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12.04.2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie wysokość budynku, służącą do przyporządkowania temu budynkowi odpowiednich wymagań rozporządzenia, mierzy się od poziomu terenu przy najniżej położonym wejściu do budynku lub jego części, znajdującym się na pierwszej kondygnacji nadziemnej budynku, do górnej powierzchni najwyżej położonego stropu, łącznie z grubością izolacji cieplnej i warstwy ją osłaniającej, bez uwzględniania wyniesionych ponad tę płaszczyznę maszynowni dźwigów i innych pomieszczeń technicznych, bądź do najwyżej położonego punktu stropodachu lub konstrukcji przekrycia budynku znajdującego się bezpośrednio nad pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi. Z treści tego przepisu wynika, że wejście, od którego mierzy się wysokość budynku to najniżej położony otwór drzwiowy znajdujący się na pierwszej kondygnacji nadziemnej.

Czy w ten sam sposób należy interpretować zapis z planu dotyczący wysokości zabudowy?

Czy murek ogniowy jest maksymalnym punktem wyznaczania wysokości zabudowy według planu, czy najwyżej położony punkt konstrukcji przekrycia budynku, tzn. kalenica dachu?