W jaki sposób komornik powinien rozliczać wpłaty gotówkowe poczynione w związku z realizowanymi czynnościami komorniczymi?

Komornik sądowy użytkuje samochód będący jego środkiem trwałym do spraw służbowych. Podjął decyzję o nieprowadzeniu ewidencji przebiegu pojazdu. Koszty eksploatacji rozlicza wg zasady: 50% VAT z faktury dot kosztów eksploatacji samochodu to VAT naliczony i 50% VAT plus netto z tej faktury to koszt. Część wydatków związanych z czynnościami komorniczymi jest mu zwracana w ramach tak zwanych wpłat gotówkowych na podstawie art. 39 i art. 40 ustawy o komornikach. Te kwoty nie są przychodem komornika, są zwrotem poniesionych przez niego wydatków w sprawie. Wysokość wydatków poniesionych przez komornika na przejazdy, za które zwraca mu pieniądze albo wierzyciel albo dłużnik lub sąd, wyliczana jest na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu i urzędowego przelicznika za 1 km 0,8358 zł. W związku z powyższym koszty poniesione w miesiącu są częściowo zrefundowane przez wniesioną wpłatę gotówkową, a więc nie są kosztem podatkowym. Może się również zdarzyć, że w danym miesiącu wniesione opłaty gotówkowe za przejazdy są większe aniżeli poniesione koszty rzeczywiste wynikające z faktur.

W jaki sposób należy skorygować koszty użytkowania samochodu, jeżeli ogólna ich wartość w miesiącu to suma kosztów z posiadanych faktur?

KIP w tej sprawie nie ma nic do powiedzenia poza odesłaniem do broszury MF opublikowanej po ogłoszeniu interpretacji ogólnej MF, z której wynikło, że komornicy od dnia 1 października 2015 r. "stali się czynnymi podatnikami VAT". Niestety z broszury tej nie wynika żadna wskazówka do opisanej sytuacji.