Na jakiej podstawie można ująć w kosztach nieściągalną wierzytelność?

Spółka ma należności powstałe w 2018 r. i w 2019 r., które zamierza spisać w całości, uznając je decyzją kierownictwa spółki za nieściągalne. Jeden z kontrahentów, który zalega z płatnościami został postawiony w stan upadłości. Spółka nie zamierza żadnemu z kontrahentów wytaczać sprawy sądowej z tytułu zalegania z płatnościami za faktury.

Czy spisanie należności tylko na podstawie kierownictwa, na które wcześniej nie został utworzony odpis, a które stanowiły przychód podatkowy i od których naliczany był VAT należny, może być kosztem uzyskania przychodu?

Co w przypadku należności od kontrahenta postawionego w stan upadłości?

Czy spisać należności należy w kwocie netto, czy brutto, jeśli w kwocie netto, co zrobić z należnym VAT?