Kto ponosi konsekwencje finansowe zwiększonych kosztów wykonania odcinka gazociągu z uwagi na zaliczenie go do wyższej klasy lokalizacji?

Pytanie dotyczy rozporządzenia Ministra Gospodarki z 26.04.2013 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe i ich usytuowanie - dalej r.w.t.s.g. Przedmiotowe zagadnienie dotyczy kwestii związanych z klasą lokalizacji oraz współczynnikiem projektowym i ostatecznie wynikających konsekwencji finansowych. Regulacja zawarta w treści § 7 r.w.t.s.g. wydziela trzy klasy lokalizacji terenu, na którym będzie budowany gazociąg oraz szczegółowo określa w jakich okolicznościach zalicza się teren do danej klasy lokalizacji. Dodatkowo rozporządzenie definiuje kryterium pojęcia klasy lokalizacji w § 2 pkt 9 r.w.t.s.g. Z powyższych zapisów na wprost wynika, że jedynym determinującym kryterium zaklasyfikowania gazociągu stalowego do pierwszej, drugiej lub trzeciej klasy lokalizacji jest stopień urbanizacji terenu. Konsekwencją przyjęcia danej klasy lokalizacji jest wykorzystanie w obliczeniach wytrzymałościowych gazociągu właściwego współczynnika projektowego zgodnie z § 9 pkt 1 r.w.t.s.g. Oznacza to, że wraz ze wzrostem stopnia urbanizacji terenu, przez który ma przebiegać gazociąg, maleje współczynnik projektowy. Przyjęcie mniejszego współczynnika projektowego z uwagi na wystąpienie wyższej klasy lokalizacji, zgodnie z powyższą regułą, skutkuje potrzebą użycia do budowy gazociągu rur stalowych o grubszej ściance, co tym samym podnosi koszty jego budowy. Wzrost stopnia urbanizacji terenu wpływa na podniesienie kosztów budowy gazociągu.

Mając powyższe na uwadze niezbędne jest udzielenie odpowiedzi na pytanie: kto ponosi konsekwencje finansowe zwiększonych kosztów wykonania danego odcinka gazociągu z uwagi na zaliczenie go do wyższej klasy lokalizacji?