Kiedy nie ma zastosowania limit umów na czas określony?

Ze starszą księgową jest zawarta umowa o pracę na czas nieokreślony. Obecnie główna księgowa jest nieobecna (jest w 9 miesiącu ciąży) i będzie przebywać wkrótce na urlopie macierzyńskim. Ma ją zastępować starsza księgowa. Dlatego pracodawca nie rozwiązał ze starszą księgową umowy zawartej na czas nieokreślony, tylko zawarł z nią 10 października 2016 r. kolejną umowę o pracę w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności (do dnia powrotu pracownika z urlopu wynikającego z uprawnień rodzicielskich). Zawarcie umowy służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania pracodawcy na pracę pracownika, a tym samym nie podlega określonym w art. 25¹ § 1 k.p. limitom dotyczącym czasu trwania i liczby umów o pracę zawieranych na czas określony. Ponadto zostało sporządzone pismo do starszej księgowej, iż na drodze porozumienia stron obowiązuje ją powyższa umowa w celu zastępstwa, a po powrocie głównej księgowej obowiązuje ją umowa, która była zawarta na czas nieokreślony.

Czy jest to prawidłowe postępowanie?