Jeżeli badania byłyby konieczne, a centralne laboratorium do określonych badań nie posiada akredytacji ani też z żadnego aktu nie wynika, że muszą być to metody akredytowane, to WIOŚ może takie badania zlecić?

W świetle zapisu art. 28f ust. 7 ustawy z 20.07.1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. z 2020 r. poz. 995) - dalej u.i.o.ś. centralne laboratorium badawcze wykonuje nieodpłatnie badania i analizy na potrzeby kontroli prowadzonych przez wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska. Zgodnie z art. 28f ust. 3 u.i.o.ś. do wykonywania badań, w tym pobierania próbek, wykonywania pomiarów i analiz na potrzeby działań kontrolnych centralne laboratorium badawcze obowiązane jest posiadać akredytację w rozumieniu ustawy z 30.08.2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz.U. z 2019 r. poz. 155). Przy czym, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2a lit. c u.i.o.ś. działalność laboratoryjna polega również prowadzeniu badań przy użyciu referencyjnych i równoważnych metod pomiarowych.

Czy na potrzeby kontroli prowadzonych przez wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska, w przypadkach kiedy badania byłyby konieczne do oceny stanu zanieczyszczenia środowiska, a centralne laboratorium do określonych badań nie posiada akredytacji (ale posiada możliwości techniczne i organizacyjne) ani też z żadnego aktu prawnego nie wynika, że muszą być to metody akredytowane, to wojewódzki inspektor ochrony środowiska może takie badania zlecić, a centralne laboratorium powinno je wykonać?

Czy w przypadku wykonywania badań nieakredytowanych próbki do badań mogą być pobierane przez osoby, o których mowa w art. 9 ust. 2 pkt 2 i art. 9 ust. 2a u.i.o.ś.?