Jakie działania winien podjąć starosta w związku z przekazywanymi przez WIOŚ skargami na uciążliwość odorową biogazowni rolniczej?

WIOŚ przekazuje staroście w oparciu o art. 243 ustawy z 14.06.1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2021 r. poz. 735) oraz art. 362 i art. 378 ust. 1 ustawy z 27.04.2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2020 r. poz. 1219) – dalej p.o.ś. wpływające do WIOŚ skargi na uciążliwość odorową biogazowni rolniczej. Starosta w stosunku do właściciela biogazowni, który dysponuje zezwoleniem starosty na przetwarzanie odpadów, wszczął i prowadzi postępowanie w trybie art. 47 ustawy z 14.12.2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2021 r. poz. 779) – dalej u.o. w przedmiocie cofnięcia tego zezwolenia. Skargi na uciążliwości odorowe zaczęły wpływać do starosty po około roku od wydania zezwolenia i jego zmiany na przetwarzanie odpadów. Kontrole WIOŚ i Starosty wykazały nieprawidłowości. Z uwagi na przetwarzanie odpadów z naruszeniem decyzji WIOŚ nałożył na podmiot administracyjną karę pieniężną (decyzja nie jest ostateczna). Zdaniem organu opartym na orzecznictwie sądów administracyjnych, postępowanie administracyjne prowadzone przez starostę w trybie art. 47 u.o. (tj. dotyczące ewentualnego uchylenia decyzji zezwalającej na przetwarzanie odpadów) jest postępowaniem dalej idącym w skutkach niż postępowanie w trybie art. 362 p.o.ś. Skarżący odsyłani są do starosty, WIOŚ wskazuje starostę jako jedyny organ w sprawach dot. uciążliwości odorowych i wydanie w odniesieniu do uciążliwości odorowych decyzji z art. 362 p.o.ś. - pomimo prowadzonego postępowania z art. 47 u.o.

Jakie działania winien podjąć starosta w związku z przekazywanymi przez WIOŚ skargami?

Czy/jakie działania mogą podjąć inne organy w związku z uciążliwościami odorowymi?