Jaka powinna być podstawa prawna decyzji administracyjnej w związku z dokonaną nowelizacją art. 102 ust. 2 ustawy o kierujących pojazdami?

Na podstawie art. 4 pkt 32 lit. d ustawy z 14.10.2021 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1997), z mocą obowiązującą od 5.12.2021 r., nadano nowe brzmienie art. 102 ust. 2 ustawy z  5.01.2011 r. o kierujących pojazdami (Dz.U. z 2021 r. poz. 1212 ze zm.). Zgodnie z nim zwrot zatrzymanego prawa jazdy następuje po ustaniu przyczyny zatrzymania oraz po uiszczeniu opłaty ewidencyjnej. Jeżeli od dnia zatrzymania prawa jazdy upłynął okres przekraczający rok, warunkiem zwrotu prawa jazdy jest uzyskanie pozytywnego wyniku kontrolnego sprawdzenia kwalifikacji. Warunek nie dotyczy prawa jazdy zatrzymanego w związku z nieprzedłożeniem w wymaganym terminie odpowiedniego orzeczenia lekarskiego i psychologicznego. Decyzją z 21.01.2020 r., w trybie art. 102 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy z 5.01.2011 r. o kierujących pojazdami kierowcy zatrzymano prawo jazdy. Doręczenie decyzji nastąpiło 5.02.2020 r. Uprawomocniła się ona 20.02.2020 r. Druk prawa jazdy kierowca złożył do depozytu tutejszego urzędu  2.03.2020 r. Kolejną decyzją z 11.10.2021 r. odmówiono zwrotu prawa jazdy, z powodu niepoddania się przez kierowcę kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji w trybie art. 49 ust. 1 pkt 3 lit. b cytowanej na wstępie ustawy, co okazało się koniecznością z uwagi na upłynięcie okresu przekraczającego rok (licząc od dnia zatrzymania decyzją uprawnień do kierowania pojazdami) na przedstawienie orzeczenia lekarskiego. Została ona utrzymana w mocy decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławcze z 17.11.2021 r. Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności zwracam się z zapytaniem, czy w zmienionym stanie prawnym i ponownym wnioskiem ww. kierowcy o zwrot prawa jazdy – jego sprawa powinna być rozpatrywana na gruncie nowego przepisu art. 102 ust. 2 ustawy z 5.01.2011 r. o kierujących pojazdami.