Jaka jest podstawa prawna wydania decyzji przyznającej świadczenie wychowawcze z zastosowaniem rygoru natychmiastowej wykonalności?

W podstawie prawnej decyzji przyznającej świadczenie wychowawcze, wydawanej po raz pierwszy, nie zmieniającej tylko przyznającej, organ chciałby zastosować rygor natychmiastowej wykonalności.

Czy należy wówczas powołać się na art. 108 k.p.a. czy art. 130 § 3 pkt 2 k.p.a. czy też art. 27 ust. 3 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci?

Czy ten ostatni, tj. art. 27 ust. 3 stosuje się tylko i wyłącznie do decyzji zmieniających?

Tytuł art. 27 ust. 3 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci brzmi: "zmiana lub uchylenie decyzji w sprawie świadczenia."

Czy osoba, która chce zrezygnować ze świadczenia na pierwsze dziecko (to uzależnione od kryterium dochodowego) ze względu na zmianę dochodu musi przedstawiać dokładny powód i np. nowy dochód?

Czy wystarczy jedynie w decyzji powołać się na wniosek osoby o rezygnacji ze świadczenia?

Jaki wówczas należy zastosować przepis w podstawie prawnej?

I jaki przepis należy powołać w podstawie prawnej, kiedy osoba mająca przyznane świadczenie wychowawcze na drugie dziecko (to bez kryterium dochodowego) chce zrezygnować z tego świadczenia?