Jak rozumieć pojęcie „transakcji pomocniczych” w VAT?

Nasza spółka prowadzi działalność telekomunikacyjną opodatkowaną stawkami 23% i 8% VAT. Działalność ta to ok. 98% realizowanej sprzedaży. Poza tym w niewielkiej skali realizujemy usługi finansowe w formie udzielania pożyczek i prowadzenia biura płatniczego, a także zarządzania nieruchomościami na zlecenie, łącznie 2% działalności.

Czy w związku z powyższym możemy odliczać 100% podatku naliczonego bez określenia proporcji?

Naszym zdaniem działalność ta powinna być traktowana jako "pomocnicza", przede wszystkim w związku z tym, że w zasadzie nie angażuje aktywów i nie są to usługi "konieczne" do prowadzenia działalności, a ich liczba i wartość są niewielkie. Bez znaczenia wydaje się w tym przypadku fakt, iż wykonywane są one cyklicznie.

Uzasadnieniem rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (druk 805 – 2012 r.) była zmiana w art. 90 ust. 6 ustawy o VAT polegająca na ściślejszym dostosowaniu przepisu do przepisu art. 174 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE. W dyrektywie mowa jest o transakcjach pomocniczych, a nie transakcjach dokonywanych sporadycznie".

W jej rozumieniu obecnie nie ilość transakcji a ich ewentualny związek z podstawową działalnością podatnika decyduje o włączeniu bądź wyłączeniu przedmiotowego obrotu z proporcji. Przywołany art. 174 ust. 2 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE RADY z 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.2006.347.1 ze zm.) stanowi, że przy obliczaniu proporcji podlegającej odliczeniu nie uwzględnia się wysokości obrotu uzyskanego z transakcji związanych z pomocniczymi transakcjami w zakresie nieruchomości i z pomocniczymi transakcjami finansowymi.