Jak rozliczać koszty przy długoterminowych kontraktach?

Spółka prowadzi działalność w zakresie usług budowlanych trwających od dwóch do trzech lat. Dla celów bilansowych stosuje zasady właściwe dla rozliczania kontraktów długoterminowych zgodnie z KSR nr 3. Przychody podatkowe rozpoznaje zgodnie z przepisami CIT w dacie podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego, potwierdzającego fakt realizacji określonego etapu prac. Na koniec roku podatkowego występuje produkcja w toku, związana z rozpoczęciem kolejnego etapu zlecenia. Koszty bezpośrednie uzyskania przychodu kalkulowane są w oparciu o stopień zaawansowania prac, ustalany jest w oparciu metodę pomiaru określoną w KSR nr 3. Wątpliwość spółki dotyczy zasad wykazania kosztów uzyskania przychodu związanych z zafakturowaną produkcją i produkcją niezakończoną na koniec roku.

Czy właściwe jest podejście, w którym w celu określenia wartości kosztów uzyskania w danym roku dokonuje ona korekty kosztów niezafakturowanej sprzedaży, które będą stanowiły koszty uzyskania przychodu w kolejnych latach (przy realizacji kolejnych etapów inwestycji) w oparciu o wskaźnik kosztów przypadających na niezrealizowana sprzedaż?

Przepisy podatkowe nie regulują zasad rozliczania kosztów długoterminowych kontraktów budowlanych.

Czy możliwe jest zatem przyjęcie zasad wynikających z polityki rachunkowości spółki, sporządzonej na podstawie ustawy o rachunkowości?