Jak powinniśmy potraktować pyły wyłapywane w odpylniach gazów procesowych oraz żużle powstające w piecach w procesach pirometalurgicznych w chwili wprowadzenia ich do obrotu?

W procesach produkcji metali nieżelaznych powstają dwa rodzaje materiałów, które w całości zawracane są do własnych instalacji – nie są i nie były do tej pory wprowadzane do obrotu. Są to pyły wyłapywane w odpylniach gazów procesowych oraz żużle powstające w piecach w procesach pirometalurgicznych. Materiały te nie mają obecnie statusu odpadu (nie są odpadami w Pozwoleniu Zintegrowanym). Zostały natomiast zarejestrowane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1907/2006 z 18.12.2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE - dalej rozporządzenie REACH, jako półprodukty wyodrębnione (asekuracyjnie jako transportowane).

Jak powinniśmy potraktować te materiały w chwili wprowadzenia ich do obrotu?

Czy dopuszczalne jest ich wprowadzanie do obrotu jako półprodukty transportowane tylko na numerach rejestracji REACH (z kartami charakterystyki, na tej samej zasadzie jak obecnie sprzedawane są główne produkty KGHM: miedź, kwas siarkowy, selen techniczny, czy siarczan niklu?

Czy jednak są to odpady i powinny być wprowadzone do Pozwolenia Zintegrowanego jako odpad?

Czy może prawidłowe będzie wystąpienie z wnioskiem o uznanie tych materiałów za produkty uboczne (zarejestrowane w REACH, sprzedaż z kartami charakterystyki)?

Sprzedawać będziemy tylko część wytworzonych pyłów, żużli (nie całość produkcji) i właśnie tych (sprzedawanych) partii dotyczy pytanie. Która ścieżka postępowania w Państwa opinii byłaby prawidłowa?