Jak organ powinien rozpatrzeć wniosek o stwierdzenie nieważności zaświadczenia o samodzielności lokalu mieszkalnego, bądź o wydanie zaświadczenia o braku samodzielności lokalu mieszkalnego?

Do urzędu wpłynął wniosek o stwierdzenie nieważności zaświadczenia o samodzielności lokalu mieszkalnego (data wydania zaświadczenia 10.2011 r.), bądź o wydanie zaświadczenia o braku samodzielności lokalu mieszkalnego. Zdaniem wnioskodawcy obiekty usytuowane na działce budowlanej, stanowiące pomieszczenia przynależne do lokalu mieszkalnego "stanowiły samowolę budowlaną ze wszystkimi tego konsekwencjami, w tym z nieważnością zaświadczenia o samodzielności lokalu mieszkalnego". W dalszej części wnioskodawca pisze: "Zgodnie z przepisami art. 156 § 1 ustawy z 14.06.1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 r. poz. 2096) - dalej k.p.a. organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji, która wydana została bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa. Powołane przepisy znajdują odpowiednie zastosowanie do zaświadczeń wydawanych na podstawie przepisów art. 217 k.p.a." Powołuje się również na zapisy art. 2 ust. 1, 1a, 2, 3 ustawy z 24.06.1994 r. o własności lokali (Dz.U. z 2019 r. poz. 737) - dalej u.w.l., pisząc, że jeżeli rozbudowa pomieszczenia przynależnego odbyła się w warunkach samowoli budowlanej, to wydanie zaświadczenia o samodzielności lokalu rażąco narusza przepisy u.w.l., tak więc zaświadczenie powinno zostać wyeliminowane z obrotu prawnego.

Co w danej sytuacji powinien zrobić organ?