Jak należałoby zinterpretować sprawę projektowanego schroniska dla bezdomnych zwierząt i znajdującej się na niej spalarni dla padłych zwierząt w kontekście decyzji środowiskowej?

Jak należałoby ocenić sprawę projektowanego schroniska dla bezdomnych zwierząt i znajdującej się na niej spalarni dla padłych zwierząt w kontekście obowiązku uzyskania decyzji środowiskowej?

W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko - dalej r.p.z.o.ś. mamy wyszczególnione instalacje do unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych w I grupie przedsięwzięć oraz unieszkodliwianie odpadów innych niż niebezpieczne w II grupie przedsięwzięć. W związku z tym, jak należałoby potraktować zwierzęta padłe (psy, koty itp.)? Spalarnia to urządzenie małej mocy, nieduża - wymiary 1,7 m x 1,5 m x 1,9 m, na olej opałowy. Ma własny wewnętrzny malutki komin i żadnych dodatkowych podłączeń zewnętrznych. Urządzenie to nie jest jakoś trwale związane z gruntem - jest możliwość przeniesienia i przestawienia go w inne miejsca na terenie schroniska, chociaż pewien ciężar posiada.

Czy należałoby uznać je za instalację w odniesieniu do definicji ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska - dalej p.o.ś.?

Mamy tam mowę o instalacji jako m.in. stacjonarnym urządzeniu technicznym.

Czy spalarnia jest stacjonarna w tym kontekście?

Sprawa jest zastanawiająca, gdyż czy według definicji należy uznawać ją za instalację do unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych?

Wówczas na takie malutkie urządzenie spalarni (1 szt.) na olej opałowy konieczny byłby raport ooś. Wydaje się, że udziwnieniem byłoby modelowanie w zakresie emisji - są powszechne wskaźniki KOBiZE. Emisja praktycznie jak ze spalania oleju opałowego (gazu) w zwykłym piecu.

Czy zwierzęta padłe byłyby odpadem?

Jeśli nie, to nie byłoby klasyfikacji spalarni jako instalacji do spalania odpadów niebezpiecznych/innych niż niebezpieczne.