Jak liczyć różnice kursowe w roku 2007 od płatności walutowych realizowanych gotówką u kontrahenta za granicą, jeśli zakup waluty odbywa się w kantorze np. przed wyjazdem (jest to data inna, niż dzień zapłaty)?

Jak liczyć różnice kursowe w roku 2007 od płatności walutowych realizowanych gotówką u kontrahenta za granicą, jeśli zakup waluty odbywa się w kantorze np. przed wyjazdem (jest to data inna, niż dzień zapłaty)?

Dla przykładu waluta została kupiona 10 stycznia, towar zakupiono i otrzymano fakturę od kontrahenta zagranicznego 15 stycznia, a za towar zapłacono gotówką wracając z delegacji 17 stycznia, na ręce kontrahenta zagranicznego. Problem polega na tym, że przepis np. art. 24c ust. 2 pkt 2 mówi o różnicy pomiędzy kursem średnim NBP (zarachowana faktura w koszty), a faktycznym kursem waluty z dnia zapłaty. Nasz kurs kantorowy jest z innego dnia, niż dzień zapłaty, np. wcześniejszego - ale zdarzają się też zakupy waluty później i płatność przy okazji następnej delegacji. Naszym zdaniem zamierzeniem ustawodawcy było urealnienie kosztu do faktycznie poniesionego, nie tylko za pośrednictwem banku (jak było wcześniej), ale również kantoru. Gdyby nie było słów "z tego dnia" na końcu powołanego p-ktu, sprawa byłaby jasna, a tak jest zamieszanie. W Krajowej Informacji Podatkowej dwie osoby wyraziły skrajnie odmienne opinie. Jedna, że należy stosować kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień zapłaty i liczyć różnicę pomiędzy zarachowaną fakturą po śr. NBP, a tym właśnie śr. NBP z dnia poprzedzającego zapłatę. Druga polecała stosowanie faktycznego urealnienia do kursu kantorowego, nie zważając na niefortunny zapis i powołując się na zamierzenie ustawodawcy. Pierwsze rozwiązanie wydaje nam się wynikać z ustawy, ale jest bez sensu, np. kupiliśmy walutę w kantorze po kursie 3 zł, na moment faktury śr. NBP jest 3,5 zł, a na moment zapłaty 3,6 zł - to zamiast urealnić kurs kosztu do 3 zł, my mamy zarachować koszt po 3,5 i urealnić do 3,6.