Czy żonie przysługuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego na męża?

Strona żona, lat 73, złożyła wniosek o przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawnym mężem, lat 76. Pan posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, orzeczenie o niepełnosprawności jest z października 2010 r. i dopiero teraz Strona składa ww. wniosek. Niepełnosprawność Pana powstała w 66 roku życia, wówczas Strona miała lat 63. Z przeprowadzone wywiadu i oświadczenia Strony, wynika, że Pani nigdy nie pracowała, zajmowała się domem, nie musiała rezygnować z zatrudnienia na rzecz opieki nad niepełnosprawnym mężem. Obecnie nadal zajmuje się domem, przygotowując posiłki, podaje lekarstwa, zmienia mężowi opatrunki, co drugi dzień korzysta z pomocy pielęgniarskiej. Towarzyszy mężowi podczas wizyt lekarskich (gdzie dowożona jest przez osoby trzecie, sama nie posiada prawa jazdy). Strona sama wymaga opieki, bo jest po dwóch operacjach kręgosłupa i przepukliny brzusznej. Świadczenie pielęgnacyjne jest swoistą rekompensatą Państwa za faktycznie bądź potencjalnie utracone dochody z zatrudnienia. Tymczasem Strona nigdy nie podejmowała aktywności zawodowej, a w momencie powstania niepełnosprawności męża była już w wieku emerytalnym, przy czym emerytury ani innego świadczenia z ZUS nie posiada, bo nigdy nie pracowała.

Czy wobec powyższego, przyznać Stronie prawo do świadczenia pielęgnacyjnego nad mężem?