Czy zatrudnienie części pracowników na czas określony, a części na czas nieokreślony, będzie naruszało zakaz dyskryminacji?

Spółka prowadzi specyficzną działalność, z racji której sezon produkcyjny trwa między 6 a 8 miesięcy w roku. Z góry nie ma możliwości przewidzieć, ile dokładnie będzie trwać ani jak intensywny będzie. W związku z tym, spółka zawiera umowy terminowe z pracownikami produkcji, wpisując do nich informację, o której mowa w art 25¹ par. 4 pkt 4 Kodeksu Pracy (o wyjątku od zasady 33 i 3). Jest też grupa pracowników (niewielki odsetek w stosunku do pracowników ścisłej produkcji), która zaczyna pracę około miesiąca przed sezonem produkcyjnym i kończy około miesiąca po sezonie produkcyjnym. Ich umowy mogą trwać nawet do 10 miesięcy. To pracownicy, którzy czynią przygotowania do sezonu oraz dokonują czynności posezonowych. Oni również posiadają w umowach o pracę ww. informację. W nadchodzącym sezonie spółka planuje zaproponować najlepszym z tych pracowników (tych, których okres umowy przekracza sezon produkcyjny) stałe umowy o pracę na czas nieokreślony.

Czy takie działanie jest dopuszczalne, czy też narusza zasady zakazu dyskryminacji, w stosunku do pracowników, którzy nie będą mieli stałych umów?