Czy z uwagi na fakt, iż prace badawczo-rozwojowe nie będą już wykorzystywane na własne potrzeby tylko przeznaczone do sprzedaży należy traktować je jako koszty zakończonych prac rozwojowych?

Jesteśmy spółką z sektora MŚP. Nie mamy statusu centrum badawczo-rozwojowego. Spółka realizowała prace badawczo-rozwojowe, na które otrzymała dofinansowanie z Narodowego Centrum Badań i Rozwoju w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020. Spółka prowadziła prace badawczo-rozwojowe nad transparentną, elastyczną elektrodą o właściwościach barierowych do zastosowań w optoelektronice. Spółka w trakcie realizacji projektu zmieniała przeznaczenie projektu. Pierwotnie wyniki realizacji projektu miały zostać wprowadzone do własnej działalności gospodarczej spółki poprzez rozpoczęcie produkcji folii barierowych na bazie uzyskanych wyników projektu. W wyniku zmiany ustalono, że wyniki realizacji projektu będą wdrożone poprzez udzielenie licencji na korzystanie z przysługujących spółce praw do wyników prac B+R w działalności gospodarczej prowadzonej przez innego przedsiębiorcę.

Czy z uwagi na fakt, iż wyniki prac będą licencjonowane a spółka będzie osiągać korzyści w postaci przychodów ze sprzedaży licencji, to czy dotychczas aktywowane nakłady poniesione na projekt (element RMK czynnych): - można amortyzować przez 5 lat (po spełnieniu warunków wskazanych w art. 33 ust. 2 ustawy o rachunkowości) i traktować je jako koszty zakończonych prac rozwojowych, czy też - traktować jako element zapasu – produkt i w tym zakresie stosować zapisy art. 34 ust. 3?

Ustawa o rachunkowości wskazuje, że chodzi o "prowadzonych przez jednostkę na własne potrzeby": Art. 33 pkt. 2. Koszty zakończonych prac rozwojowych prowadzonych przez jednostkę na własne potrzeby, poniesione przed podjęciem produkcji lub zastosowaniem technologii, zalicza się do wartości niematerialnych i prawnych [...].

Czy zatem licencjonowanie wyników wyklucza możliwość klasyfikacji jako WNiP i amortyzację przez 5 lat?