Czy wnuczce może być ustalone prawo do świadczenia pielęgnacyjnego na babcię, gdy niepełnosprawność powstała po ukończeniu przez nią 25 roku życia?

Wnuczka z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności (praca w warunkach pracy chronionej), zarejestrowana w PUP z prawem do zasiłku, ubiega się przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad wspólnie mieszkającą babcią (panną) - trwale niezdolną do samodzielnej egzystencji od 2010 r.

Babcia ma dwoje dzieci: syna, który mieszka i pracuje w miejscowości oddalonej o 80 km; córkę, która mieszka wspólnie, jest na emeryturze i ma ustalony umiarkowany stopień niepełnosprawności. Córka (63 lat) oświadcza, że sama ma poważne problemy zdrowotne, dlatego nie jest w stanie sprawować dalszej opieki nad matką.

Tutejszy organ będzie wydawał w tej sprawie decyzję odmowną, gdyż niepełnosprawność babci powstała po ukończeniu przez nią 25 roku życia. Sprawa z pewnością trafi do SKO.

Czy należy przeprowadzić jakieś dodatkowe postępowanie dowodowe ustalające, że dzieci nie są w stanie sprawować opieki nad matką?

Czy wystąpić do MOPS o przeprowadzenie u nich wywiadu (część - IX)?

Czy wystarczy tylko złożone przez nich pod odpowiedzialnością karną oświadczenie o braku możliwości sprawowania opieki?