Czy w zakresie wniosku o świadczenie wychowawcze należy wymagać jedynie karty pobytu?

O świadczenia rodzinne oraz świadczenie wychowawcze ubiega się obywatelka Ukrainy, która wraz z mężem i dwójką dzieci zamieszkuje na terenie Polski. Wnioskodawczyni legitymuje się kartą pobytu na podstawie zezwolenia na pobyt stały.

Zgodnie z przepisami ustawy o świadczeniach rodzinnych przysługują one cudzoziemcom przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt stały. Natomiast według przepisów ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci, cudzoziemcom posiadającym kartę pobytu z adnotacją "dostęp do rynku pracy (w przepisach art. 1 ustawy o pomocy państwa w wychowaniu w ogóle nie jest wymieniony cudzoziemiec przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt stały).

Przepisy rozporządzenia do ustawy o świadczeniach rodzinnych wymagają dołączenia do wniosku o świadczenia rodzinne - karty pobytu - w przypadku cudzoziemca przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt stały. Natomiast rozporządzenie do ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci wymaga dołączenia do wniosku o świadczenie wychowawcze - karty pobytu i decyzji o udzieleniu cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Czy w zakresie wniosku o świadczenie wychowawcze, organ powinien wymagać, jak stanowi rozporządzenie w sprawach świadczenia wychowawczego, tj.: karty pobytu i decyzji o udzieleniu cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy wystarczające będzie poprzestanie tylko na karcie pobytu, jak stanowi rozporządzenie w sprawach świadczeń rodzinnych?