Czy w przypadku wynajęcia samochodu osobowego jednostka powinna dokonać zmian w wartości początkowej środka trwałego?

Środek trwały - samochód osobowy - nabyty w ramach umowy leasingu. Bilansowo jest to leasing finansowy a podatkowo operacyjny. Ustawa o rachunkowości w art. 3 ust. 1 pkt 15 wskazuje, że jednostka wykorzystująca w swojej działalności obce środki trwałe na podstawie umowy, zgodnie z którą jedna ze stron (finansujący) oddaje drugiej stronie (korzystającemu) środki trwałe do odpłatnego używania lub również pobierania pożytków na czas oznaczony, środki te zalicza się do swoich aktywów trwałych, pod warunkiem że umowa spełnia co najmniej jeden z siedmiu warunków, określonych w art. 3 ust. 4 ustawy o rachunkowości. Taka kwalifikacja determinuje konieczność określenia wartości początkowej oraz dokonywania odpisów amortyzacyjnych, stosownie do art. 28 ust. 1 pkt 1 oraz art. 32 ustawy o rachunkowości. Wartością początkową środka trwałego (pojazdu samochodowego) przy leasingu finansowym jest cena nabycia, m.in. bez podlegającego odliczeniu podatku od towarów i usług (por. art. 28 ust. 2 ustawy o rachunkowości). W momencie nabycie tj. 25.04.2017 r. samochód był wykorzystywany zarówno do celów służbowych jak i dla celów prywatnych. Obliczając wartość początkową środka trwałego przyjęto kwotę z umowy leasingu netto plus nieodliczony podatek VAT w wysokości 50% jego wartości. Z dniem 1 lipca nasza firma planuje ten samochód oddać w najem na podstawie umowy najmu innej firmie (w KRS ma zapis o wynajmowaniu samochodów).

Czy wobec faktu wynajęcia tego samochodu, a co za tym idzie odliczając 100% naliczonego VAT z miesięcznych faktur za raty leasingowe od lipca 2017 r. należy dokonać zmian w bilansowej wartości początkowej środka trwałego, którego wartość pierwotnie była obliczona jako suma netto i 50% nieodliczonego VAT?