Czy w przypadku umorzenia odsetek powstałych nie z winy wnioskodawcy należy także udzielić mu pomocy de minimis?

Zgodnie z art. 64 ust. 1 pkt 2 ustawy z 27.08.2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 869 z późn. zm.) – dalej u.f.p., właściwy organ może na wniosek zobowiązanego: a) umarzać w całości – w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem zobowiązanego lub interesem publicznym, b) umarzać w części, odraczać terminy spłaty całości albo części należności lub rozkładać na raty płatność całości albo części należności – w przypadkach uzasadnionych względami społecznymi lub gospodarczymi, w szczególności możliwościami płatniczymi zobowiązanego. Jednocześnie ustęp 2 w.w. artykułu mówi, że właściwy organ, na wniosek zobowiązanego prowadzącego działalność gospodarczą, może udzielać określonych w ust. 1 pkt 2 ulg w spłacie zobowiązań z tytułu należności, o których mowa w art. 60 u.f.p., które stanowią pomoc de minimis.

Czy w przypadku umorzenia wnioskodawcy, który jest przedsiębiorcą, odsetek powstałych nie z jego winy (odsetki powstały z winy wydania błędnej decyzji) należy także udzielić mu pomocy de minimis?

Wnioskodawca nie podnosi okoliczności trudnej sytuacji finansowej, a opłaty i odsetki nie wynikały z prowadzonej przez niego działalności.