Nowość Czy w przypadku odprowadzania ścieków przemysłowych z instalacji MBP do kanalizacji innego podmiotu ma się do czynienia z emisją do wody i zrzutem pośrednim w rozumieniu konkluzji BAT w zakresie przetwarzania odpadów?

Czy w przypadku odprowadzania ścieków przemysłowych z instalacji MBP (objętej pozwoleniem zintegrowanym) do kanalizacji innego podmiotu (wywóz mieszaniny ścieków przemysłowych z różnych działalności prowadzonych na terenie zakładu za pomocą taboru asenizacyjnego do zewnętrznej oczyszczalni ścieków na podstawie stosownego pozwolenia wodnoprawnego), ma się do czynienia z emisją do wody i zrzutem pośrednim w rozumieniu konkluzji BAT w zakresie przetwarzania odpadów?

Nadmienić należy, że typowo w analizowanym przypadku ścieki z instalacji MBP razem ze ściekami przemysłowymi z innych instalacji/działalności prowadzonych w obrębie zakładu są podczyszczane w wewnątrzzakładowej hydrobotanicznej oczyszczalni ścieków, po czym dopiero wywożone są do zewnętrznej oczyszczalni ścieków.

Czy przy takim sposobie odprowadzania ścieków przemysłowych instalacja MBP podlega pod BAT 3 (w zakresie emisji do wody), BAT 6, BAT 7 i poziomy emisji w odniesieniu do zrzutów do odbiornika wodnego (BAT-AELs)?

Czy w przypadku kiedy uznanym zostanie, że następuje zrzut pośredni do wody, to przy definicji emisji wynikającej z ustawy Prawo ochrony środowiska, pozwolenie zintegrowane powinno zostać zmienione w zakresie uwzględnienia w nim warunków pozwolenia na wprowadzanie ścieków do wód (jako emisja pośrednia ścieków do wód)?

Jakich argumentów prawnych można użyć, w sytuacji kiedy organ właściwy do zmiany pozwolenia zintegrowanego nie zgodzi się na odstąpienie od podlegania pod BAT 7, aby móc wybronić przyjęte we wniosku o zmianę pozwolenia zintegrowanego stężenia substancji w ściekach na poziomach równych maksymalnym wartościom granicznym dla BAT-AELs w odniesieniu do zrzutów pośrednich do odbiornika wodnego?

Czy są jakieś przepisy, które zakazują przyjmowania górnych poziomów emisji?

Przyjęcie górnych poziomów emisji jest korzystniejsze, gdyż zapewnia margines bezpieczeństwa na wypadek wystąpienia sytuacji odbiegających od standardowych warunków pracy instalacji.