Czy, w przedstawionej sytuacji, decyzja o zamknięciu nieeksploatowanego składowiska była zgodna z prawem?

W 1992 r. zakończona została eksploatacja składowiska odpadów (nazywanego później kwaterą nr I). Nie posiadało ono pozwolenia na budowę i instrukcji eksploatacji. Było więc, zgodnie z aktualnymi przepisami, składowiskiem nielegalnym. Właścicielem składowiska w tym czasie był urząd miasta. Po roku 1992 dobudowaliśmy obok nieczynnego składowiska dodatkowo kilka kwater składowiskowych, już wtedy legalnych. W 2006 r. po kontroli WIOŚ wystąpiliśmy do urzędu wojewódzkiego o wydanie decyzji na zamknięcie kwatery nr I. Decyzję taka uzyskaliśmy w 2006 r.

Czy wydając ww. decyzję urząd wojewódzki nie naruszył przepisów prawa?

W 1992 r. nie istniały żadne przepisy zobowiązujące zarządzającego składowiskiem odpadów do uzyskania decyzji na jego zamknięcie, nie istniały również żadne przepisy zobowiązujące do jego rekultywacji (był to teren poniemieckiego wyrobiska po glinie).

W 2004 r. składowisko było już zrekultywowane (minęło 12 lat od czasu zakończenia eksploatacji), czego nie zakwestionowano w czasie kontroli.

W 2006 r. urząd wojewódzki zamknął decyzją składowisko, które było już od 14 lat zamknięte (w decyzji znalazł się zapis, że jest ono nieeksploatowane od 1992 r.).