Czy utworzoną w 2015 r. rezerwę celową bank może uznać za uprawdopodobnioną?

W 2013 r. bank udzielił kredytu podmiotowi gospodarczemu X. Na skutek braku spłat przedmiotowa ekspozycja kredytowa została w 2015 r. zaklasyfikowana do kategorii straconych i jednocześnie utworzono rezerwę celową w wysokości 100% wartości kapitału, której bank nie zaliczał do KUP zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych. Kredyt był zabezpieczony m.in. wekslem in blanco wystawionym przez podmiot i poręczonym przez osoby prywatne. W 2016 r. bank przystąpił do czynności przedegzekucyjnych i uzupełnił weksel wystawiony przez dłużnika, stanowiący zabezpieczenie spłaty kredytu. Wobec braku płatności weksla, w 2016 r. bank wystąpił na drogę sądową domagając się zasądzenia nakazem zapłaty niepokrytej sumy wekslowej wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie oraz poniesionymi przez bank kosztami. Nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym, zgodnie z żądaniem banku, został wydany przez sąd okręgowy. W 2016 r. od powyższego nakazu zapłaty dłużnik wniósł zarzuty, w których kwestionuje swoją odpowiedzialność, a tym samym przysługiwanie bankowi dochodzonej wierzytelności. Fizycznie treść zarzutów nie została bankowi doręczona. Niemniej, z ustaleń poczynionych na podstawie dokumentów w aktach sprawy wynika, że pozwani podnoszą zarzuty dotyczące niewłaściwej reprezentacji podmiotu gospodarczego X przy zaciąganiu zobowiązania wekslowego, wady formalne weksla (brak czytelnego podpisu) oraz uzupełnienie weksla niezgodnie z treścią deklaracji wekslowej (odnośnie wysokości zadłużenia). Bank obecnie oczekuje na doręczenie zarzutów w celu zajęcia stanowiska i ewentualnie zgłoszenia wniosków dowodowych. Na dzień 31.12.2016 należność jest całkowicie wymagalna, a okres przeterminowania wynosi co najmniej 6 miesięcy.

Czy w świetle przedstawionych faktów utworzoną w 2015 r. rezerwę celową można uznać za uprawdopodobnioną i. zaliczyć na dzień 31.12.2016 roku do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 2a pkt 2 u.p.d.o.p.?