Czy usunięcie odpadów z miejsca do tego nieprzeznaczonego powoduje, że ustaje przyczyna ponoszenia opłat podwyższonych i uzasadnia to odroczenie terminu płatności opłaty podwyższonej?

Czy w kontekście brzmienia art. 317 ust. 1 ustawy z 27.04.2001 r. Prawo ochrony środowiska – dalej p.o.ś. przewidującego możliwość odroczenia terminu płatności opłaty za korzystanie ze środowiska, która uzależniona jest od spełnienia przez podmiot korzystający ze środowiska warunku polegającego na terminowym realizowaniu przedsięwzięcia, którego wykonanie zapewni usunięcie przyczyn ponoszenia podwyższonych opłat, za jego spełnienie – w przypadku składowania bądź magazynowania odpadów bez wymaganej decyzji bądź w miejscu na ten cel nieprzeznaczonym – można byłoby uznać realizację przedsięwzięcia polegającego na usunięciu odpadów?

Zgodnie z art. 293 ust. 2 i ust. 3 p.o.ś. opłaty podwyższone ponosi się m.in. za magazynowanie odpadów bez wymaganej decyzji określającej sposób i miejsce magazynowania oraz za składowanie odpadów w miejscu na ten cel nieprzeznaczonym. Nie ulega wątpliwości, że za przyczynę ponoszenia opłat podwyższonych w ww. przypadkach należałoby uznać fakt składowania/magazynowania odpadów wbrew przepisom prawa. Okoliczność ich usunięcia powoduje, że ustaje przyczyna ponoszenia przedmiotowych opłat. Jednocześnie WSA w Lublinie w wyroku z dnia 30 marca 2012 r., II SA/Lu 1003/11 stwierdził: "P.o.ś. nie definiuje pojęcia "przedsięwzięcie", używanego w art. 317 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym należy się odnieść do znaczenia tego terminu wynikającego z zasad języka polskiego, z których wynika, że pojęcie przedsięwzięcia ma bardzo szeroki zakres przedmiotowy, w którym mieszczą się wszystkie starania podmiotów zobowiązanych do ponoszenia opłat podwyższonych, wpływające na usunięcie przyczyn ich ponoszenia." Skoro zatem występuje wyraźny związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wpływem usunięcia odpadów składowanych/magazynowanych niezgodnie z przepisami prawa, na ustanie przyczyny ponoszenia opłaty podwyższonej z ww. tytułu, wydaje się, że przedsięwzięcie polegające na ich usunięciu należałoby uznać za spełniające cel zastosowania regulacji art. 317 ust. 1 p.o.ś.