Czy urzędnicy mają prawo zażądać od inwestora decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach na rozbudowę inwestycji z 13.000 m2 na 13.200m2?

Inwestor posiadał zabudowę magazynową o powierzchni 8.000 m². Zaprojektował i buduje na podstawie prawomocnego pozwolenia na budowę instalację fotowoltaiczną o powierzchni 5.000 m². Razem cała inwestycja, po wybudowaniu inst. fotowoltaicznej, będzie posiadać 13.000 m² . Przekroczył 1 ha (obszar nie jest objęty formami ochrony przyrody). W trakcie ubiegania się o pozwolenie na instalację fotowoltaiczną urzędnicy powinni zarządać decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, ponieważ inwestycja kwalifikuje się do § 3 ust. 1 pkt 54 lit. b rozporządzenia Rady Ministrów z 10.09.2019 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko – dalej r.p.z.o.ś. Inwestor nie posiada decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach na zabudowę magazynową oraz fotowoltaiczną o pow. powyżej 1 ha, ponieważ projektant instalacji fotowoltaicznej go nie uświadomił, że takowa jest wymagana, a urzędnicy wydziału A-B nie zarządzi jej w toku postępowania administracyjnego. Inwestor teraz jest w trakcie ubiegania się o kolejne pozwolenia na budowę. Jest to budynek magazynowy o powierzchni 200 m², który sam z siebie nie wymaga DŚ, ale zwiększa powierzchnię inwestycji z 13.000 m² na 13.200 m².

Czy urzędnicy wydziału A-B mają prawo zażądać od inwestora decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach na rozbudowę inwestycji z 13.000 m² na 13.200m²?

Czy błąd urzędników wydziału A-B w poprzednim postępowaniu administracyjnym obciąża inwestora odpowiedzialnością?

Czy inwestor powinien przedstawić decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach dopiero przy przekroczeniu 20.000 m² (zgodnie z § 3 ust. 2 pkt 2 r.p.z.o.ś.)?