Czy urobek z pogłębiania rzeki należy traktować jako odpad?

Jak należy traktować urobek z pogłębiania rzeki po utracie mocy rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 16 kwietnia 2002 r. w sprawie rodzajów oraz stężeń substancji, które powodują, że urobek jest zanieczyszczony (Dz. U. Nr 55, poz. 498) - dalej r.s.u.z.? Jako odpad? Zgodnie z ww. rozporządzeniem podczas pogłębiania rzek, jeżeli urobek był niezanieczyszczony (potwierdzenie badaniami), nie traktowaliśmy go jako odpad. Obecnie mamy rozstrzygnięte przetargi na wykonawstwo i podpisane umowy z wykonawcami na pogłębianie rzeki. Wykonane są badania urobku. Wyniki badań wskazują, że urobek nie jest zanieczyszczony. Zakupiony jest specjalnie na ten cel grunt, na który ma być składowany urobek. I co teraz? Pozwolenia wodnoprawne nakładają na nas obowiązek bezwzględnego podejmowania czynności interwencyjnych zapewniających pełną drożność przepływu rzeki zapobiegającej tworzeniu się zatorów i podbitek. Jest to czysty urobek i gdyby faktycznie traktować go jako odpad, to koszty utylizacji byłyby tak wysokie, że eksploatacja małych elektrowni jest nieopłacalna.

Kolejna sprawa. Posiadamy decyzję RDOŚ na prace refulacyjne. Decyzje te ustalają warunki prowadzenia robót. Decyzje są dwie. Pierwsza z 15 września 2011 r. i dotyczy wszystkich elektrowni wodnych oraz druga z 14 marca 2013 r., która dotyczy jednej działki powyżej piętrzenia EW Poganice. Zgodnie z tymi decyzjami wydobyty z dna zbiorników refulat można odkładać na brzegach zgodnie ze szczegółowymi wytycznymi decyzji. Jednak część refulatu, którego nie uda się zdeponować na miejscu należy wywieść i składować poza brzegiem rzeki na polanie.

Jak to ma się do ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r. poz. 21) – dalej u.o.?

Czy obowiązujące decyzje są ważne?